zaterdag 26 december 2015

Wat zie jij?


Lukas 2:30 want mijn ogen hebben Uw zaligheid gezien.

Wat zie jij in Jezus? Als je je voorstelt dat je het Kind dat net geboren is ziet, wat zie je dan? We kunnen verschillende kanten op. Zo kun je bijvoorbeeld een bijzonder iemand zien, die wonderen heeft gedaan, maar verder gewoon een mens is. Je kunt ook een profeet zien, die mooie woorden heeft gesproken en van wie we veel kunnen leren. Je kunt ook een heel normaal kind zien, die door zijn ouders volgens alle wetten van Mozes in de Tempel is gebracht en die besneden is. Wie zij jij?

Simeon zag de zaligheid van God! Hij heeft alle voorgaande dingen gezien, maar bovenal de Verlosser van het volk, de Messias. Dat was Hem door God beloofd in een openbaring en hij heeft hier al die tijd op gewacht. Waarschijnlijk waren zijn ogen al wat minder, kon hij niet meer zo goed lopen en was zijn stem al wat krakende. Maar toen Jezus de Tempel in werd gebracht wist hij het meteen: dit is de Zaligmaker, de beloofde Messias. Hij heeft het Kind gezien, voordat hij ging sterven. God doet wat Hij belooft.

En wat zag Simeon? De zaligheid van de Heere! Hij zag het Kind en door alles heen zag hij de Verlosser, Hij die vanaf het begin van de mensheid al beloofd is. Die sinds Adam en Eva en de zondeval verwacht wordt. Ja, dat is wat Simeon ziet en dat is wat het Kind bijzonder maakt. God zelf is naar de aarde gekomen om verlossing te geven voor alle volken. Dat zegt Simeon ook gelijk: een Licht om de heidenen te verlichten en om Uw volk Israël te verheerlijken. Wat zal Simeon blij zijn geweest en dat heeft hij gelijk beschreven in die prachtige woorden waaruit een lied is ontstaan. En lofzang op de grote daden van de Heere!

Volgen wij ook het voorbeeld van Simeon? Zien wij in Jezus ook de Verlosser van de volken? De Zoon van God die gestuurd is om voor de zonde te betalen? Als we dat zien, dan mogen we onszelf gelukkig prijzen, want dan heeft God onze ogen geopend. Net als bij Simeon, zien we dan de zaligheid. Dan mogen wij ook God prijzen en Hem onze dank en eer betonen. We mogen leven door het Bloed van Christus, in de wetenschap dat we gered zijn door Hem. Dat is toch onwerkelijk!

Dat geeft ons ook gelijk een opdracht mee: je bent niet van de wereld meer, je bent van Christus. Dan mogen we ook zo leven. Weg met die zondige dingen en gewoonten, weg met het meelopen met allerlei zaken die we zo leuk vinden maar die volgens Gods Woord niet kunnen. Nee, niet jezelf goedpraten, want dan doen we Christus tekort. Wij moeten leven tot Zijn eer! Uit liefde, door de liefde omdat de we gered zijn door Hem, onze Liefde.

Zo mogen we na kerst leven vanuit die wetenschap. We mogen met Simeon zeggen: Nu laat U, Heere, Uw dienstknecht gaan in vrede. We hoeven niet te verlangen naar de dood, maar wanneer het gebeurd zijn we geborgen in Hem. Dat geeft rust, dat geeft echte vrede. We hoeven niet bang te zijn, we mogen sterk staan in Christus.

Leunend tegen de kribbe, onder het kruis en kijkend naar de hemel vanwaar Hij komen zal!

donderdag 24 december 2015

Kerst = Gods diepe liefde voor ons


Lukas 2:7 en zij baarde haar eerstgeboren Zoon, wikkelde Hem in doeken en legde Hem in de kribbe, omdat er voor Hem geen plaats was in de herberg.

De grote Koning van de hemel, is afgedaald naar de aarde om als Mens de zonde te dragen, voor alle mensen. Het moment is daar, Maria baart een Zoon. Niet zomaar een zoon, maar Gods eigen Zoon. Die in de hemel was als heerser over de aarde en nu naar de aarde gekomen als weerloos kind. Of toch niet? Wel als Kind, maar niet weerloos. Want toen Jezus in de kribbe werd gelegd, werd Gods liefde extra benadrukt. Zo diep wil Hij afdalen voor de mensen, zo onwerkelijk is Zijn liefde voor jou en voor mij.

Dat is waar kerst om draait, dat is de inhoud van het Evangelie. Er zijn in vroegere tijd twee dagen genomen om daar aan te denken, om te gedenken dat Christus naar ons toegekomen is. Dat is een rijke zegen, want anders leefden we eraan voorbij. Maar dat ligt nog op de loer, want er gebeurt zoveel om ons heen tijdens kerst. Onze aandacht kan zo snel worden afgeleid. Maar Christus liet Zich niet afleiden, Hij koos niet voor de gemakkelijke weg. Hij toonde ons Zijn diepe liefde door tegen de stroom in de varen, door niet als grote Koning op aarde te komen, maar als Mens.

Want er was geen plaats voor Hem. Dat kun je je immers niet voorstellen. De Schepper van hemel en aarde wordt geboren en de mens zegt: sorry, geen plaats. We kunnen er zelfs verontwaardig over doen, hoe is dat mogelijk. Maar dan wordt de bal gelijk terug gekaatst, is er plaats voor Hem bij jou? En dan bedoel ik niet alleen in je mond, maar vooral ook in je hart? Is er een plek voor Hem op nummer 1? Mag Hij het voor het zeggen hebben in je leven? Dan pas kunnen we met onze eerbewijzen komen en mogen we Hem onze aanbidding brengen met alles wat in ons is. Zoals de wijzen mirre, wierook en goud brachten, zo mogen wij onze dank brengen in ons leven. Kerst is dan weer opnieuw een moment om bij Hem te komen en om vergeving te vragen.

Ik kniel met kerst aan de kribbe, ik kniel met kerst voor de kribbe. Ik kan niet rechtop blijven staan, want het Kind is hoogverheven. Ik buig mijn neus in het stro en verwonder mij over de Zijn liefde voor jou en voor mij. Het begin van een nieuw tijdperk, het begin van de vrede op aarde, het begin van een einde die nooit zal komen. God die als mens uit de hemel komt om ons Zijn liefde te bewijzen en voor ons te betalen met Zijn bloed.

Kerst, wat een heerlijk feest. We mogen alles uit de kast trekken om het ook een geweldig feest te maken. Want wat Christus voor ons heeft gedaan, dat moet gevierd worden. Dat moet onze aandacht krijgen, elk jaar en elke dag. Dan gaat Zijn liefde in ons hart werken en mogen we dat doorgeven. Want God heeft ons niet weggevaagd toen wij de zonde tot ons genomen hebben, maar Hij heeft verlossing belooft en ook gegeven. Die verlossing is er ook voor jou! God houdt van de hele wereld, want die heeft Hij zo liefde gehad. Dat Hij Zijn eniggeboren Zoon heeft gegeven, opdat een ieder die in Hem gelooft niet verloren gaat, maar het eeuwige leven heeft.

Dat is liefde, liefde voor jou! Aanvaard je Zijn liefde? Dan mag je een gezegend kerstfeest vieren!


Ik wens jullie allemaal een gezegend kerstfeest toe, waarin we ons mogen verwonderen over die liefde. Gloria! Hem zij alle eer!

zaterdag 27 juni 2015

It's all about God

Openbaring 19:5 En er kwam een stem uit de troon, die zei: Loof onze God, al Zijn dienstknechten, en die Hem vrezen, kleinen en groten.

Waar draait het geloof eigenlijk om? Soms hoor je zeggen: wil je in de hemel komen? Dan moet je geloven. Dat klopt natuurlijk, maar dat is niet waar het geloof om draait. Natuurlijk is de hemel de plaats waar de kinderen van God naartoe gaan, maar dat is niet het belangrijkste. Het draait niet om ons en om dat wij het goed zullen hebben. Het draait om God en dat Hij wordt gediend en aanbeden. Dat is de kern van het geloof en dat is wat we in de hemel gaan doen. Bij andere godsdiensten krijgen ze maagden of een andere soort beloning, maar in het christendom gaat het erom dat we God dienen en Hem aanbidden. Straks in de hemel, maar ook nu al op de aarde.

Johannes ziet een de 2 vierentwintig ouderlingen en de vier dieren die eerder in Openbaring zijn gezien buigen voor God, en ze aanbidden God. Daarna komt er een stem uit de troon, ja dat staat er echt. Een stem komt uit de troon en die stem zegt: Loof onze God. Niet zomaar een God, maar onze God. De God die ons gered heeft van de zonde en het verderf, door Zijn Zoon Jezus Christus. De God die van ons houdt en ons Zijn liefde wil geven. Die God moeten en mogen wij loven. Hij staat centraal en Hij is het doel!

Wie loven Hem dan? Al Zijn dienstknechten. Het is een negatieve klank die voor ons daarin ligt, maar dat is het totaal niet. Zijn dienstknechten zijn bevoorrecht, ze mogen proeven van Zijn genade. Ze zijn niet gebonden aan de zonde, maar verlost door het bloed van Christus. Kleinen en groten mogen God op deze manier aanbidden, zij zijn allen deel van die dienstknechten. Alle mensen die God vrezen mogen Hem straks in de hemel loven, eren en prijzen!

Dat is het doel van het geloof en dat is waarom God Zijn Zoon naar de aarde heeft gestuurd. Niet omdat de mensen een prachtige beloning ontvangen voor goed werken, maar dat ze in Zijn heerlijkheid mogen leven, dicht bij Hem. Het enige wat ze daarvoor hoeven te doen is te geloven in Zijn Zoon. Jij en ik mogen daar ook bij horen en ons leven op God richten. Geloven is voor ons niet iets waar de beloning op staat door in de hemel te komen, geloven is het aanbidden van God en het leven naar Zijn wil.

En niet straks in de hemel, maar ook al hier op aarde. Misschien vind je dat onzin en leef je niet naar Zijn wil en doe je alles wat de wereld voor je heeft. Dan kom je van een koude kermis thuis, want dan heb je in de hemel niets te zoeken. Daar zullen we niets anders doen dan God aanbidden in alles wat we doen. Dat kan hier op aarde niet volmaakt, maar het kan wel. Alles wat je doet, doen tot Zijn eer. Je werk, je hobby’s, je gezin, je vrienden en ga zo maar door. Als je het zonder God doet is het zonde van je tijd!

Laat jouw en mijn leven toch vervuld worden door de Heilige Geest, zodat we hier op aarde niet leven om te genieten en het leuk te hebben, maar om God te aanbidden en naar Zijn wil te leven. Dan wordt het leven hier op aarde steeds beter en na de leven gaat het verder, alleen dan in volmaaktheid. Zullen we samen zo hier op aarde leven? Tot Zijn eer en glorie?

Heilige Geest van God, vul opnieuw mijn hart. Niet om mijzelf tevreden te stellen of om mijzelf goed te voelen, maar om God te loven, te eren en te prijzen. Om mijn leven te richten op Hem en Hem alles te geven wat Hij verdient. Ja, van nu aan tot in alle eeuwigheid! Halleluja.

vrijdag 26 juni 2015

Luister nu eens!

Markus 9:5 En er kwam een wolk, die hen overschaduwde, en uit de wolk kwam een stem, die zei: Dit is Mijn geliefde Zoon, luister naar Hem.
Weet je wat het moeilijkste is voor een christen? Luisteren. Wij hebben moeite met stil te zijn en luisteren. Niet onszelf aan het woord te hebben, maar God aan het Woord te laten. Niet onze eigen interpretatie aan de Bijbel te geven, maar lezen zoals het er staat. Niet onze eigen draai ergens aan geven, maar elke letter als waarheid te beschouwen. Niet met allerlei (kerkelijke) randzaken bezig zijn, maar luisteren naar wat de Geest ons te vertellen heeft. Komt jou dat ook bekend voor? Herken jij jezelf hier ook in?
Petrus, Jakobus en Johannes waren met Jezus op de berg der verheerlijking. Toen ze bovenaan waren veranderde Jezus van gedaante en verschenen Mozes en Elia. De beide mannen spraken met Jezus. Wat een wonderlijke samenkomst en wat zullen de discipelen die erbij waren verwonderd zijn geweest. Maar Petrus laat die verwondering en het gebeuren niet op zich in werken en zegt: zullen wij tenten maken, drie, voor ieder van jullie één? Wat een rare opmerking van Petrus, maar hij had eigenlijk geen idee van wat hij zei. Dat is iets menselijks, gelijk zeggen en doen wat er in ons opkomt en wat we zelf vinden, in plaats van het eerst te verwerken en het te toetsen aan de Bijbel.
Maar Petrus is nog niet uitgesproken of er komt een wolk die hen overschaduwt. Petrus wilde spreken, maar God reageert gelijk. Hij overschaduwt ze en begint te spreken. Hij moet aan het woord zijn en dan mogen we vol eerbied naar Hem luisteren. Je zult misschien denken dat het logisch is dat Petrus wel stil werd wanneer die wolk kwam en hen overschaduwde. Maar God wil elke dag bij ons komen en ons overschaduwen. Wanneer wij ons Bijbel openslaan of in gebed tot God komen, dan overschaduwt God ons met Zijn Geest. Sta daar eens bij stil wanneer je weer je Bijbel openslaat en biddend tot God gaat.
De stem spreekt en zegt: Dit is Mijn geliefde Zoon, luister naar Hem. God spreekt rechtstreeks tot de discipelen en daarbij ook tot ons. Hier staat de Zoon van God, we moeten naar Hem luisteren. God spreekt geen woord over Mozes of Elia, maar alleen over Zijn Zoon. Naar Hem moeten wij luisteren, want Hij heeft de woorden van eeuwig leven. Als we naar Hem luisteren worden we behouden en mogen we voor eeuwig met Hem leven. Nu, hier op aarde, maar ook straks!
Luisteren naar Jezus kan op verschillende manieren. Je kunt zelf
je Bijbel lezen of aan tafel, je kunt in gebed gaan en met Hem spreken en vervolgens stil worden om Hem te laten spreken. Je kunt naar de kerk gaan om de voorganger, als dienaar van God, tot je te laten spreken. Je kunt op internet veel luisteren over en van Jezus. Je kunt de natuur in, je kunt in je gezin luisteren naar Hem. Heel je leven mag gericht zijn op Hem en je zult merken dat Christus overal in spreekt. Je moet alleen wel luisteren en dat kan ook met je ogen. Je kunt je verwonderen over bepaalde zaken, zodat je stil wordt gezet over de grootheid van Christus.
Het vraagt om een luisterend oor en een luisterend oog. Het vraagt om stilte en om aandacht. Het vraagt om de Heilige Geest, die het in ons werkt. Wij mogen luisteren naar Hem en dat is een voorrecht. God zegt: Dit is Mijn geliefde Zoon, luister naar Hem! Doe je dat niet of niet zo vaak dan vandaag de oproep aan jou: luister nu eens!
Ik wil luist’ren naar de stem van Jezus, ik wil gehoorzaam doen wat Hij gebied. Rustig ga ik heel de weg met Jezus, want ik weet Hij verlaat mij niet.

dinsdag 16 juni 2015

De belofte van dé trouwe God

Deuteronomium 7:9 Daarom moet u weten dat de Heere uw God is. Hij is dé God, de getrouwe God, Die het verbond en de goedertierenheid in acht neemt voor wie Hem liefhebben en Zijn geboden in acht nemen, tot in duizend generaties.
Deze tekst komt binnen zeg! God schrijft hier aan Zijn volk waarom ze Hem moeten dienen. Eerst wordt uitgelegd hoe ze zich moeten gedragen tegenover de Kanaänieten, en vervolgens legt Hij uit waarom Hij het volk Israël heeft gekozen. Niet omdat ze zo bijzonder of goed of groot zijn, maar juist omdat ze klein zijn. God heeft het volk lief gekregen en is met Abraham een verbond aangegaan, Hij heeft aan Abraham, Izaäk en Jakob een eed gezworen en die zal Hij niet verbreken. Vanuit die belofte heeft Hij het volk uit Egypte geleid en ze naar dit land gebracht. Zijn trouw is zo groot!
Dat is de reden waarom Israël zijn God moet dienen, Hij is getrouw. Dat is ook de reden waarom wij onze God moeten dienen; Hij is getrouw. Israël heeft in slavernij gewoond, maar God heeft ze daar niet gelaten. Hij heeft ze verlost en de toekomst was nog mooier. Na een zware reis door de woestijn zijn ze in het land Kanaän gekomen. Een prachtig en vruchtbaar land. God heeft dat gedaan omdat Hij een belofte heeft gedaan, Hij zal ze niet verlaten. Ondanks dat volk klaagde en gouden kalveren aanbeden hebben, is God trouw gebleven. Die God is het toch waard om gediend te worden.
De meesten van ons hebben als kind ook een belofte van God mee gekregen. God vertelde ons aan het begin van ons leven: jij bent van Mij! Leer Mijn liefde voor jou kennen en geloof in het werk van Mijn Zoon, dan zul je zalig zijn. Die God is dezelfde God als die van het volk Israël en die God heeft ook voor ons verlossing mogelijk gemaakt. Wij zijn van nature slaven van de zonde, maar door het werk van de Zoon kunnen we daaruit verlost worden. En God geeft die belofte ook aan jou en mij: Ik zal je verlossen. Het ligt niet aan Mij als je er niet voor kiest, want Ik zet de deur wijd open.
Die belofte zal nooit vergaan, die blijft voor altijd. Als we ons dat eens indenken, voordat wij ook maar begrepen wie God is, kwam Hij al naar ons toe met Zijn belofte van verlossing en liefde. De verlossing is voor iedereen mogelijk! Het maakt niet uit hoe oud je bent of waar je geboren bent, als je Christus aanneemt als Verlosser zul je zalig zijn. Maar God heeft voor Zijn kinderen een belofte, een vernieuwde als die van het volk. Deze belofte is niet met Abraham gesloten, maar met Jezus Christus! Hij heeft ervoor gezorgd dat we bij God kunnen en mogen horen. Wat een geweldige liefde van God!
Dat gaat nooit over, het verbond van God gaat op voor duizend generaties. Oftewel, er komt geen einde aan. God blijft altijd trouw, Hij zal nooit van onze zijde weggaan. Als we bij Hem leven en Zijn geboden onderhouden en ons laten doordringen van Zijn liefde voor ons en dat Hij dat al van kinds af aan doet, dan mogen we in aanbidding neervallen en Hem prijzen om Zijn trouw, Zijn genade, Zijn liefde en Zijn goedheid. Ja, dan komt deze tekst binnen als een bom want wij begrijpen die trouw en liefde niet. Maar Hij geeft het ons en wil het ons leren! Ga het gesprek met Hem aan, vraag God alles en Hij zal het geven. Hoe jong of oud je ook bent, Hij is er voor je!
God van trouw,
U verandert nooit,
Eeuwige, U mijn vredevorst.
Aller Heer, ik vertrouw op U.
Heer, ik roep tot U,
opnieuw en opnieuw.
Heer, ik roep tot U,
opnieuw en opnieuw.
U bent mijn rots wanneer ik wankel,
U richt mij op wanneer ik val.
Dwars door de storm
bent U Heer, het anker;
ik stel mijn hoop alleen op U.

zondag 14 juni 2015

Een liefdesverklaring

Hooglied 1:2 Laat Hij mij kussen met de kussen van Zijn mond, want Uw uitnemende liefde is beter dan wijn.

Vanmorgen mochten wij Avondmaal vieren en het Woord dat gesproken werd ging over Hooglied. Een Bijbelboek dat één grote liefdesverklaring is tussen twee geliefden. De Bruidegom die Zijn liefste liefheeft, mooier vindt dan al het andere. Die Zijn bruid draagt en ondersteunt, Die Zijn bruid bemint en adoreert. Die Bruidegom is Christus en de bruid is Zijn kerk, ieder die in Hem gelooft. Onder dat Woord het Avondmaal mogen vieren is het geluk in de overtreffende trap. Weten dat onze Geliefde ons aan tafel nodigt om met Hem te eten, te gedenken aan Zijn liefde dat Zijn Eigen dood betekende. Een gelukzalig moment om die liefde te smaken door het brood en de wijn.

De bruid verklaart in ons gedeelte haar liefde aan de Bruidegom. Laat Hij mij kussen met de kussen van Zijn mond. Niet laat Hij een arm om mij heen slaan of laat Hij mij knuffelen. Nee, laat Hij mij kussen. Dat is de innige liefdesverklaring van een man naar een vrouw en dat beeld gebruikt de schrijver voor de ontmoeting met Christus. Een Bruidegom die binnendringt in het diepste van je gevoel, in de kern van je leven. Een Bruidegom die je kan laten verlangen naar meer van Hem en die het bloed bij wijze van spreken naar je hoofd kan laten stijgen. Je krijgt bij elke aanraking weer vlinders in je buik. Een Bruidegom om verliefd op te zijn.

Een kus van die Bruidegom is onwerkelijk, maar ieder moment te verkrijgen. Elke keer als wij bij Christus komen staat Hij klaar om ons te kussen. Ons Zijn liefde te verklaren en onze harten op Hem te richten. Hij die onze zonden bedekt heeft met Zijn Eigen bloed vraagt niets van ons, maar wil liefde geven. Hij wil volmaakte, pure liefde geven en wij mogen ons hart daar voor openstellen. Die liefde ontvangen en ons erdoor laten vervullen. Die liefde geeft ook wederliefde, we mogen Hem terug kussen. We mogen onze onvolmaakte liefde aan Hem geven en Hij maakt het volmaakt. Wat een heerlijke Bruidegom is dat. Daar wil je je toch steeds door laten kussen, door laten vervullen en niet meer loslaten!

Die liefde is beter dan wijn. Een goede wijn kun je van genieten. Je kunt er ook dronken van raken, maar de liefde van Christus is nog heerlijker en ook daar kun je dronken van worden. Het is anders dronken, positief dronken. Je raakt onder invloed van die liefde en dat brengt je dichter bij Christus. Het neemt je geest weg uit deze wereld en vermengt zich met de Geest van God. Dat werkt die uitnemende liefde in ons en die mogen wij uitdragen naar de mensen om ons heen.

Deze liefdesverklaring mogen wij tot ons nemen en ons door laten sterken. Wij mogen ons liefde uitspreken naar Christus en zo steeds dichter bij Hem gaan leven. We hebben het daar vaak moeilijk mee, de dagelijkse dingen slokken ons zo op dat we geen tijd hebben en er niet aan denken. Maar die liefde blijft, het is immers de volmaakte liefde. Christus blijft voor altijd en dan mogen wij wel tijd maken om met Hem door te brengen. Onze Geliefde heeft alle tijd voor ons, Hij wil ons steeds ontmoeten. Laten wij Hem ook steeds ontmoeten en zo ons laten kussen. Dan zál die liefde doorwerken en worden wij vervuld!

Lieve Bruidegom, dank U wel voor Uw uitnemende liefde. Uw volmaakte werk van de verlossing van de zonde en dat U ons wilt kussen en ons zo vervullen met Uw Geest. U verklaart ons de liefde, wilt U ons zo beroeren dat wij U die liefde mogen teruggeven. Wat bent U een heerlijke God, wat bent U een heerlijke Beminnaar en wat bent U het waard om ons leven te ontvangen. Uw Naam zij geprezen voor nu en in eeuwigheid. Halleluja!

maandag 11 mei 2015

Verfrissend

Filemon 1:7 want wij beleven veel vreugde en troost aan uw liefde, omdat de heiligen innerlijk door u verkwikt zijn, broeder!

Als het buiten bloedheet is, dan kan een koel windje verfrissend zijn. Dat windje heeft net genoeg kracht om je iets af te koelen, het is heerlijk. En als er meer mensen in die kamer aanwezig zijn, dan heeft iedereen daar profijt van. Dat ene windje is verfrissen voor meerdere mensen. Je beleeft zoveel vreugde aan dat windje, iedereen wordt vanbinnen ook blij.

Filemon is ook zo’n windje voor de mensen in zijn gemeente. Hij gelooft in Jezus als Zijn Verlosser, maar de Heilige Geest werkt ook in Hem. En dat merken de mensen om hem heen, ja zelfs zo dat Paulus ervan heeft gehoord. Dat is niet iets om trots op te zijn voor Filemon, maar het mag wel gezegd worden. De Geest werkt door Hem heen en hij staat ervoor open om op die manier een verfrissend windje te zijn. Hij is niet alleen een windje, hij geeft vreugde en troost en de heiligen worden van binnen verkwikt. Hoe Filemon met hen omgaat, hoe hij spreekt over Christus en wat de Geest in Hem doet, maakt dat de mensen innerlijk verkwikt raken.

Ik vraag me nu zo af: zou dat ook voor mij gelden? Jij moet je ook afvragen: geldt dit ook voor jou? Zijn wij verfrissend voor de mensen om ons heen? Brengen we ze vreugde en troost? Nog belangrijker: verkwikken we anderen vanbinnen? Dat is volgens mij het mooiste wat er is om op aarde te doen. Door de Heilige Geest tot zegen zijn van andere mensen. Net dat windje zijn wat ze nodig hebben in de hitte.

Het is immers een hete tijd, een benauwde tijd? We staan als christenen steeds meer apart van de wereld, er komt een steeds duidelijkere scheidslijn. Dat is ook logisch want het geloof vraagt om duidelijk keuzes: wie kies je om te dienen? Daar moeten we niet soft in zijn, maar radicaal. Niet half-gebakken leven als christen, maar volledig toegewijd aan God en Zijn gemeente. Dat is de bedoeling van ons geloof en alleen op die manier kunnen we verfrissend zijn.

Dat mag komen vanuit liefde voor Christus. We mogen op die manier Zijn liefde doorgeven en uitstralen naar de mensen om ons heen. Broers en zussen die het moeilijk hebben een kaartje sturen of je arm een keer om hen heen slaan. Het kan ook een goed gesprek zijn met je buurman of collega. Alle tot de eer en de glorie van Christus! Het draait niet allemaal om regels, dat werkt benauwend en verstikkend. Het draait om de liefde, dat werkt verfrissend. Vanuit die liefde de wil van God doen, dat is het leven van een christen en dan wordt je verfrissend.


Laten we de komende tijd met z’n allen verfrissend zijn voor onze broers en zussen en alle andere mensen van buiten de gemeente. Neem daarin zelf het voortouw door de Geest vrij spel te geven in je leven en zo een levende getuige zijn van Hem! Als we dat doen dan zullen we dat ook weer om ons heen zien. Christus zal dan verhoogd worden en dan mogen wij zeggen: Halleluja!

woensdag 6 mei 2015

Leven uit genade

Jozua 6:22 En Jozua zei tegen de twee mannen, de verkenners van het land: Ga het huis van die vrouw, die hoer, binnen en breng de vrouw vandaar naar buiten, met alles wat van haar is, zoals u haar gezworen hebt.

Wat een belevenis voor Rachab, de vrouw uit Jericho. Eerst heeft ze met gevaar voor eigen leven de verkenners van Israël verborgen en toen het volk de stad ging innemen moest ze in de stad blijven. Ze moest erop vertrouwen dat het goed zou komen. Het enige wat ze hoefde te doen was het rode koord buiten haar huis hangen en dan zou ze ook worden gered, tenminste dat was haar verteld. Ze moest vertrouwen op de woorden van die mannen en dat deed ze ook. Ze had gehoord van God en hoe machtig Hij is en dat gaf haar de kracht om op deze mannen te vertrouwen.

Het zal wat zijn geweest, al die huizen en muren om haar heen stortten in. Zal ze angst hebben gehad? Misschien wel, omdat het allemaal zo dichtbij kwam. Maar tot haar opluchting bleef haar huis staan, het stortte niet in. Wat een genade en wat een vertrouwen. Rachab leefde door de genade van God! Het huis had makkelijk mee in kunnen storten, het waren immers niet de Israëlieten die de stad hebben in laten storten, nee het was God. Die genade heeft Rachab het leven gegeven en daardoor mocht ze deel worden van het volk van God. Ja, ze mocht zelfs in het geslachtsregister staan van Jezus!

Zoals Rachab haar leven krijgt van God, zo krijgen wij dat ook. Als Christus in je leven is gekomen, dan heb je dat niet zelf gedaan. God heeft jouw genade gegeven en vanuit die genade mag je leven. Dat is een andere leven dan voordat je God leerde kennen of voordat je een relatie met Christus kreeg, je mag horen bij het volk van God. Dat was voor Rachab een hele verandering. In Jericho was ze een hoer, ze verkocht haar waardigheid voor geld. Maar dat was ze bij de Israëlieten niet meer, haar leven veranderde en ze mocht deel uitmaken van het uitverkoren volk. Is dat bij ons ook herkenbaar? Zijn er ook dingen die we sinds onze ontmoeting met God niet meer doen? Verandert jouw leven van zondig naar heilig?

Leven uit genade is een leven met God. Rachab werd door genade behouden, wij mogen ook door genade behouden worden. Rachab was vrij om te gaan, ze had alle kanten uit kunnen gaan maar ze wilde bij God zijn, bij Zijn volk. Zo mogen wij ook leven uit genade. Onze zonden zijn betaald door het bloed van Christus en dat maakt ons vrij. We mogen echt werkelijk vrij leven hier op aarde, dat wil zeggen: leven door genade. Niet in de zonde, maar als onderdeel van Gods volk. Welke les trekken wij hier dan uit voor onszelf?

Misschien lijkt jouw leven meer op het leven van Rachab toen ze nog in Jericho woonde. Dan is het voor jouw nog niet te laat om Gods genade aan te nemen. Hij biedt het ook aan jou aan. Je moet dan wel net als Rachab je overgeven aan Christus en je eigen leven vaarwel zeggen. Straks storten de muren van de aarde in, als Jezus terugkomt. En wat dan als je niet veilig bent?

Je mag bij Gods volk horen, dat is zo heerlijk. Natuurlijk gebeurd er dan van alles en bij het volk van God is ook niet alles vrij van zonden. Maar je bent wel vrijgekocht door Christus. Het leven met Christus gaat alle verstand te boven en is zo rijk. Je wordt vervuld met Zijn Geest en die wil je meenemen in Zijn rijkdom, je leert steeds meer Christus kennen. Wat een liefde, wat een Evangelie! Groot is Hij, allerhoogste Heer, onze Vredevorst, wat een God is Hij!

zaterdag 2 mei 2015

Geen tranen meer

Openbaring 21:4 En God zal alle tranen van hun ogen afwissen, en de dood zal er niet meer zijn; ook geen rouw, jammerklacht of moeite zal er meer zijn. Want de eerste dingen zijn voorbijgegaan.

Hoe ziet jouw leven eruit? Is alle koek en ei en gaat het allemaal van een leien dakje? Soms lijkt het allemaal zo eenvoudig hier op aarde, je hebt geen tegenslag en alles loopt lekker door. Het kan ook anders, je kunt verdriet hebben en er kunnen veel tranen vloeien. Je kunt momenten meemaken die je ziel zo diep raken, dat je nooit het verdriet kunt kwijtraken. Het lijkt aan de oppervlakte wel weg, maar diep vanbinnen zit het verdriet er en je neemt het altijd mee.

Daarnaast is er de wereld om ons heen, christenen die vervolgd en gedood worden, broers en zussen die pijn leiden, mensen die wegvallen en zo kunnen we een hele rij opnoemen. Er gebeuren verschrikkelijke natuurrampen op aarde die hele levens en dorpen vernietigen, kinderen worden vermoord in de moederschoot, mensen worden aangerand en soms lijkt het wel of de hele wereld in brand staat. Wat is dat toch hier op aarde? Dan moeten we terug naar het begin, dat wij zijn opgestaan tegen God. Dat heeft ervoor gezorgd dat er nu zoveel verdriet is. Het is moeilijk om dat te aanvaarden, maar wij zijn de schuldigen.

Maar God zij geprezen! Het zal niet altijd zo blijven. Er komt een tijd dat er geen verdriet meer bestaat, de dood is er niet meer en dus ook geen rouw. Er is geen gejammer en er zijn geen moeiten meer. Alles is perfect en precies zoals God het allemaal heeft bedoeld. Deze tijd hier op aarde zal dan voorbij zijn, dit zijn de eerste dingen. Dit is de tijd tussen de zondeval en de wederkomst. Maar na de wederkomst zal de wereld weer nieuw zijn. Dat is toch een machtige belofte!

Weet je wie de tranen zal afwissen? Dat zal God zelf doen, God die grote en machtige Heerser in de hemel. De Schepper van alles zal elke traan afwissen. Hij kent ons en voelt met ons mee. Hij wil ons de kracht hier op aarde geven om door te gaan, maar Hij belooft ons ook dat Hij straks ons in Zijn armen neemt en elke traan afwist. Dat is de mooiste plaats om te zijn, bij God! Wat er op aarde ook gebeurd, God ziet het en wil ons hier ook al bijstaan. Hij wil je hier ook al omringen met Zijn liefde, maar het verdriet zal blijven. Tot aan die dag, dan zal het allemaal van ons weggenomen worden. Dat is toch iets om naar uit te zien.

Toch geldt deze tekst niet voor iedereen. Het geldt voor de mensen die zich hier op aarde aan Hem over hebben gegeven. Die hun leven zoeken in het kruis van Christus, voor hun geldt deze belofte. En God zal nooit een belofte breken die Hij heeft gemaakt. Jij mag ook daar straks bij horen, als je je overgeeft aan Zijn liefde en Zijn genade.

Het leven wordt een verlangen naar straks, wanneer je deze tekst leest. Laten we dan samen het refrein zingen van het prachtige lied:

Daar zal ik mijn Heer ontmoeten, luist’ren naar Zijn liefdestem.
Daar geen rouw meer en geen tranen, in het Nieuw Jeruzalem.

Welk een vreugde zal dat wezen, om straks bij Hem te zijn. Maranatha! Kom Heer Jezus.

maandag 27 april 2015

Koningsdag

Psalm 123:1 Ik sla mijn ogen op naar U, Die in de hemel zit.

Vandaag is het koningsdag, de verjaardag van onze koning. Iedereen kleurt oranje en de straten zijn versiert met vlaggetjes. Het lijkt wel of iedereen feest viert. Het is mooi om iedereen ook op die manier zien te genieten, en als gezin tijd kunnen doorbrengen. En als je dan op de televisie ziet hoeveel mensen er op het bezoek van de koning afkomen, dan is dat toch altijd bijzonder. Op zijn verjaardag krijgt hij zoveel aandacht, een dag helemaal gericht op zijn verjaardag.

Gister was het ook Koningsdag, een dag voor de grote Koning. Een dag die God voor ons allemaal apart heeft gezet, zodat we mogen uitrusten van onze dagelijkse werkzaamheden. Een dag waarop de drukte van alledag kunnen ontvluchten en ons op God kunnen richten, het wordt immers steeds moeilijk in deze tijd om tijd vrij te maken voor Hem en dan ook nog je gedachten er goed bij te houden? Toch krijgt er op deze dag van God zoveel de aandacht behalve God. We zijn bezig met sport, familie, werk en heel veel andere zaken die onze aandacht weer totaal opeisen. We worden compleet meegezogen in een wereld die niet wil dat God bestaat en we laten ons zo mee leiden. Sta je daar wel eens bij stil? Stel dat op koningsdag de verjaardag van Willem Alexander niet centraal zou staan, maar bijvoorbeeld Ajax-Feyenoord. Dat zou toch raar zijn.

Koningsdag verbindt de mensen in ons land, het geeft altijd een gevoel van saamhorigheid. De dag van de Koning geeft ons dat als christenen ook, wij mogen samenkomen rondom het Woord van God en ook zo samen Hem aanbidden. God heeft immers geen individuen als gemeente, maar een volk met een levend geloof. We horen bij elkaar en dan maakt het niet uit bij welke richting we zitten. We zijn broers en zussen! En ondanks dat we toch op een bepaalde manier verknipt zijn, mogen we allemaal in onze eigen gemeente samenkomen. Jij toch ook?

Ik zie om me heen een trend dat God niet meer belangrijk is, de Koning vindt men niet meer interessant. Dat doet me pijn in het hart, want de mensen hebben geen idee wat ze laten wegglippen. God is niet meer de koning van veel mensen, maar heel veel andere zaken. Vaak hoor je dat die mensen wel geloven en ervan overtuigd zijn dat ze kind van God zijn, maar je ziet in niets dat Hij hun Koning is. Kan dat? Is het mogelijk dat andere mensen niet zien wie jouw Koning is?

Dan moet ik natuurlijk ook mijn hand in eigen boezem steken, ik schiet tekort en dat doen we allemaal. Maar wat ik dan om mij heen zie van mensen van wie God wel de Koning is, dan zie ik de tekst die we vandaag hebben gelezen. De houding van een kind van de Koning is: ik sla mijn ogen op naar U, Die in de hemel zit. Daar komt immers mijn hulp  vandaag, aan Hem wil ik alle eer en aanbidding geven! Dan kom ik op zondag graag naar de kerk, want daar zijn mijn broers en zussen, dan zet ik me graag in voor de gemeente van God, want ik heb ze lief. Dan wil ik geen sport of muziek of wat dan ook op de eerste plaats, want daar staat de Koning en Hem wil ik dienen.

Het mag elke dag Koningsdag zijn, elke dag een dag tot eer van God. In je werk, in de sport en in alles wat je doet mag God geprezen worden. Dus laten we vanaf nu elke dag Koningsdag vieren en God centraal stellen. Dan wordt elke dag een onvergetelijke dag, een dag voor de Koning!

vrijdag 24 april 2015

Geef niet op!

2 koningen 4:35 Toen kwam hij terug en liep in het huis heen en weer. Hij ging weer naar boven en strekte zich over hem uit. Toen niesde de jongen tot zevenmaal toe; daarna deed de jongen zijn ogen open.
Soms heb je een periode dat je telkens hetzelfde aan God vraagt. Het kan zijn dat een ziekte bij jou of iemand om je heen je parten speelt, of dat je tegen een bepaalde zonde vecht, of dat het allemaal niet zo lekker loopt in je huwelijk of op je werk of andere privézaken. En steeds zie je maar geen verandering en weer vraag je het aan God en zo gaat het maar door. Je kunt er moedeloos van worden en misschien komt zelfs de gedachten in je op: dan niet! Laat maar zitten. Maar vandaag lezen we dat we moeten doorzetten, niet alles komt in één keer.
Elisa was bij een vrouw wiens kind was gestorven. Hij was door de vrouw opgehaald omdat haar zoon was gestorven. Het kind van een beloofd kind, door de profeet aan haar voorspeld als een wonder van de Heere en nu was het kind gestorven. Een drama, een triest verhaal. Maar de vrouw kwam niet zomaar bij de profeet, ze klaagde hem aan. Hij had haar een zoon gegeven, maar nu is hij gestorven. Ze was ten einde raad en leegde haar hart bij Elisa. Je hart legen bij een bepaald persoon kan helpen je pijn en verdriet te beheersen. Iemand die naar je luistert en met je meeleeft.
Elisa stuurt zijn knecht Gehazi op weg en hij krijgt de opdracht om de staf van Elisa op het hoofd van de jongen te leggen. Maar als Gehazi dat doet gebeurt er niets. Het heeft totaal geen uitwerking. Elisa komt bij het huis aan en hoort dat het niets heeft uitgewerkt. Dan gaat hij naar boven en strekt zichzelf uit over het kind. De jongen wordt een beetje warm, maar er gebeurt verder niets. Dit is al het tweede dat Elisa heeft geprobeerd en nog is er niets gebeurd. Dan gaat hij nog een keer naar de jongen en strekt zich weer over hem uit. Nu komt de jongen pas tot leven en heeft God Zijn macht laten zien.
Elisa moet drie keer iets uitvoeren voordat het kind tot leven komt, dat kan bij ons ook gebeuren. Wij moeten soms zo vaak om iets vragen, God stelt ons geduld misschien wel op de proef, maar uiteindelijk zal God uitkomst geven. God verhoort de gebeden van Zijn kinderen, Hij hoort ze altijd en doet ermee wat Hij het beste vindt. Daar mogen we ons, hoe moeilijk soms ook, bij neerleggen. Dat kan opstand in je hart veroorzaken, maar je mag weten dat God boven ons staat. Hij weet wat goed is, en dan mogen we ons uiteindelijk daar toch aan over geven.
Zie je trouwens hoe Elisa die jongen de dood opwekt? Hij strekt zich uit over de jongen en zal hoogst waarschijnlijk tot God bidden. Dat doet de Heere Jezus ook voor ons, Hij strekt Zich over ons uit en is voor ons een voorspraak bij de Vader. Hij wil ons op die manier van de eeuwige dood verlossen en ervoor bewaren. Zo is Elisa een beeld van de grote Verlosser en zo mogen wij ook voor God staan. De Heere Jezus is er voor ons, Hij heeft ons bevrijd en als dat nog niet bij jou is, dan wil Hij dat ook voor jou doen. Wanneer je dan ook Hem als Redder kent, dan strekt Hij Zich steeds weer over ons uit en bidt voor jou en mij tot Zijn Vader. Daarmee mag je je gesterkt voelen en in welke situatie je ook verkeert, zo is Christus!

donderdag 23 april 2015

Het Evangelie voor iedereen

1 Johannes 2:13 Ik schrijf u, vaders, omdat U hem kent die er vanaf het begin is. Ik schrijf u, jonge mannen, omdat u de boze hebt overwonnen. Ik schrijf u, kinderen, omdat u de Vader kent.

Johannes schrijft vandaag weer aan ons. Een brief die aan iedereen is gericht, een brief met een diepe inhoud. Deze brief laat zien dat het Evangelie voor alle leeftijden is en het belang van een leven met God, een relatie met Christus. Johannes weet zelf heel goed hoe het is om met Christus te wandelen, maar hij ziet dit ook terug bij de gemeente. De brief zelf is waarschijnlijk geschreven als een rondzendbrief en zo is het ook duidelijk dat het voor de gemeente van nu is. We worden allemaal aangesproken, of we nu vaders en moeders zijn of jonge mensen of kinderen. De boodschap is duidelijk: hij kan zien dat we van Christus zijn.

Allereerst worden de vaders en moeders aangesproken, misschien zelfs wel de opa’s en oma’s. Ze krijgen bemoediging van Johannes. Jullie kennen Hem die er vanaf het begin al is. Ze kennen God en leven naar Zijn wil. Ze hebben Christus leren kennen en dat hebben ze overgedragen op hun kinderen. Het is een diepe bemoediging voor alle vaders en moeders als deze brief voor jouw geldt. Wat je hebt gedaan, het geloven in God en dat doorgeven aan je kinderen, dat is tot zegen geweest. Tot zegen van jezelf, maar ook van je kinderen. En straks zal de beloning voor je klaar liggen, het eeuwige leven met Hem die er vanaf het begin is. Verheug je op die dag!

Vervolgens schrijft Johannes aan de jonge mannen en vrouwen. Zij die in de kracht van hun leven zijn, misschien ook al vader en moeder, maar ze zijn nog jong. Jullie hebben de boze overwonnen. Waar ik aan moest denken is dat je de puberteit hebt doorstaan. Een fase in je leven waarin er veel op je afkomt, een fase in je leven waarin je heel gevoelig bent voor de wereld en waarin je allemaal vragen gaat stellen. Je pad loopt niet richting Christus, maar juist van Hem af. Die periode, waarin de boze sterk is, heb je overwonnen. Dat is toch fantastisch! Hoe groot is God dat Hij je heeft vastgehouden. En nu doorzetten! Blijf dicht bij het Woord en leef dicht bij God! Bouw aan je relatie met Christus, het zal je tot zegen zijn.

Misschien hoor je niet bij deze groep, wel qua leeftijd, maar niet qua geloof. Dan is het tijd om je om te draaien en de weg naar Christus in te slaan. Laat je vullen met Zijn Geest en stap weg van de wereld. Het brengt je de ondergang wanneer je doorleeft, maar in Christus is het mooie, prachtige leven te vinden. Ga naar Hem en geef je aan Hem over.

Dan zijn er de kinderen. Ze worden als laatste genoemd, maar krijgen een rijke boodschap mee. Jullie kennen de Vader! Jullie kinderen hebben gehoord van Zijn liefde en jullie kunnen dat aannemen zonder vragen. Jullie zijn gezegend, omdat jullie niet aan God twijfelen. Wat je ouders je hebben verteld en voorgeleefd, dat mag je ook geloven. Je mag weten dat je een kind van de Vader bent, Hij is met jouw begonnen in de moederschoot. Sta nu sterk, zodat je in de tijd van het opgroeien God niet kwijtraakt! Christus is zo mooi, maar de wereld trekt. Laat Hem niet uit het zicht verdwijnen.

Ouders, hier ligt een belangrijke taak voor ons. Laten we onze kinderen zien hoe mooi het is om bij Christus te horen. Leren we onze kinderen de Vader kennen? Of leer je ze misschien de wereld kennen? Hier wordt de basis gelegd en wij zijn daar verantwoordelijk voor. Misschien moet je je leven omgooien, dan is nu het moment daar! Stop met het leven in de wereld en ga staan voor het geloof. Leer je kinderen over God en Zijn liefde voor ons. Dat zal God zegenen en zo ook onze kinderen tot de Zijne aannemen.

Heere God, dank dat U naar iedereen omziet. Geef ons toch de liefde, de kracht en wijsheid en een kinderlijk verlangen naar U!

zondag 19 april 2015

Alles is liefde

Efeze 3:19 en u de liefde van Christus zou kennen, die de kennis te boven gaat, opdat u vervuld zou worden tot heel de volheid van God.

De liefde van Christus, daar wordt vaak over gesproken en gepreekt. Veel mensen spreken over de liefde en de liefde van God. Toch wordt het ook vaak verkeerd gebruikt, als er iets ergs gebeurd hoor je weleens: als God dan liefde is, waarom gebeurt dit dan? Dan hebben we het over verschillende soorten liefde. Het is niet vanzelfsprekend om die liefde te kennen, het is een liefde die je leert kennen en waarderen door het geloof. Het is een liefde die de kennis te boven gaat. Je haalt het niet zomaar uit een boekje of een cursus, nee het draait om Christus en komt voort uit geloof.

Als je liefde van Christus leest, waar denk je dan aan? Dat is toch wel een belangrijke vraag binnen het geloof. Vaak hoor je van de algemene liefde van Christus, dan gaat het over liefde voor zondaren en dat het allemaal niet uitmaakt en dergelijke. Het wordt iets algemeens, de kracht van de liefde van Christus gaat dan verloren. De betekenis van de liefde kent men dan niet, en dat komt weer voort uit ongeloof. Want de liefde leer je kennen door geloof.

Wat is dan die liefde? Het is de liefde voor zondaren, mensen die helemaal niets waard zijn. Jezus Christus heeft Zijn leven voor die mensen gegeven en is door spot en marteling gegaan. Door God verlaten geweest om voor die zondaren het eeuwige leven te bewerken. Om die liefde te kennen zijn er een aantal zaken nodig. Allereerst moet je weten Wie Christus is, dat Hij de Zoon van God is, ja dat Hij zelf God is. Daarnaast moet je weten dat je zondig bent en veroordeeld tot de eeuwige dood. Je bent tot op het bot zondig. Dat is een pittige gewaarwording, maar wel essentieel. Daarnaast moet je weten dat Christus voor jou is gestorven en weer is opgestaan. Er is nieuw leven voor je gemaakt en daar mag je gebruik van maken, daar mag je deel aan hebben.

Die liefde vervuld je tot heel de volheid van God. Dat gaat niet in 1 keer, maar dat gaat stapje voor stapje en het duurt een mensenleven en nog daarna. Wij zullen God hier op aarde nooit in al Zijn volheid leren kennen, daar hebben we de eeuwigheid voor nodig. En gelukkig is die eeuwigheid er ook, voor ieder die in Hem geloofd. Toch mogen we hier al stapje voor stapje God meer en meer leren kennen. Dat doen we door de Bijbel te lezen, niet af en toe, maar elke dag weer. Dat doen we door naar Gods huis te gaan, niet te pas en te onpas, maar trouw. Dat doen we door in ons leven rekening te houden met God, wat wil God wel dat ik doe en wat niet? Welke zaken zijn belangrijke en welke niet. Dat brengt je steeds in afhankelijkheid bij Christus, want zonder Hem en Zijn Geest kunnen we niets.

Ik wil graag steeds meer de volheid van God leren kennen, steeds meer kennis van Zijn liefde. Het is de mooiste kennis hier op aarde en het is een voorbereiding op de hemel. Want straks zullen wij Hem zien, en Jezus kennen zoals Hij is. Dan leren we God kennen in al Zijn volheid, leven in Zijn nabijheid. Als ik daaraan denk gaat mijn hart sneller kloppen, want hoe heerlijk zal dat zijn! Leef jij daar ook naartoe?

zaterdag 18 april 2015

Wie bepaalt wat je doet?

2 Samuel 15: 25 Toen zei de koning tegen Zadok: Breng de ark van God terug in de stad. Als ik genade vind in de ogen van de Heere, zal Hij mij 
terughalen en hem mij weer laten zien, evenals Zijn woning.
Je eigen zoon zal maar in opstand tegen je komen. David is koning van Israel, hij is de gezalfde van God. De koning werd gezalfd door een profeet wanneer God een nieuwe koning zou geven. Maar Absalom was niet gezalfd tot koning, maar hij wilde wel koning worden. Hij pleegde een staatsgreep en probeerde met een deel van het leger tegen David te vechten. David vluchtte met een deel van het volk de stad uit, naar een veiligere plaats. Iedereen die achter David stond ging met hem mee, want anders waren ze hun leven niet zeker.
De ark van God werd eerst ook meegenomen. Zadok, de priester, had deze meegenomen. Hij wilde dat de ark bij David was, maar dat wilde David niet. Laat de ark maar in de stad, jullie zijn daar ook veilig want jullie zijn van God en lopen dus geen gevaar. De ark was voor David heel belangrijk, maar God was voor hem het belangrijkste. De ark mocht in de stad blijven, als God maar met David mee ging.
David vertrouwde volledig op God, en niet alleen in zijn voordeel. Als God wilde dat David niet meer aan de macht zou komen en de ark niet meer zou zien, dan zou het zo moeten zijn. David legde zo zijn eigen lot in Gods hand. Wat een geloofsdaad van deze koning, hij geeft God de leiding in zijn leven. Niet alleen op de manier zoals David het wil, maar hij laat zijn toekomst aan God over. Hij zegt: als ik genade vind in de ogen van de Heere, zal ik de ark terugzien. Als God het wil, dan zal ik de ark terugzien. Laat God bepalen wat er moet gebeuren.
Dat is het diepste motief van David in het vluchten, hij wil zelf niet bepalen wat er moet gebeuren maar hij stelt zich afhankelijk op. Om gelijk met de deur in huis te vallen: herken je dat? Stel jij je ook afhankelijk van God op? Staat God bij alles voorop of is het zo dat we pas achteraf God erbij betrekken? Daar zijn we vaak toe geneigd, onze eigen weg gaan en vervolgens zeggen dat God het heeft gezegend of dat het niet Zijn weg was. Dat kan misschien ook best zo zijn, maar dat is niet je afhankelijk opstellen. Wanneer je jezelf afhankelijk opstelt, leg je het van te voren bij God neer.
Toch ging David ook de strijd aan, of in ieder geval zijn knechten. Er moest ook gevochten worden, maar dat deed David weer in afhankelijkheid van God. Zo mogen wij ook leven in afhankelijkheid. Niet zelf onze weg bepalen, maar het aan God overlaten. Wij moeten ons wel inzetten en alles geven wat we in ons hebben. Zowel in de kerk als op ons werk, maar Hij staat voorop. Dat bepaalt ons bij wat we wel en niet moeten doen.
David noemt ook de terugkeer naar Zijn woning, dat is voor hem zo belangrijk. Dat is de ultieme plek voor David om God steeds weer te ontmoeten. Hij wil graag naar Zijn woning, maar ook daarin weet hij zich afhankelijk. Morgen is het zondag, hoe afhankelijk ben jij van de Heere. Is Zijn woning ook zo belangrijk voor jou? Als jij de daarin afhankelijk van Hem bent, dan blijf je niet zomaar thuis. Je wilt Hem opzoeken in Zijn woning en als dat bij jullie in de gemeente meerdere keren is of als daar een mogelijkheid toe is, wat doe je dan als je deze zin van David leest?
Wat een heerlijke God, die weet wat voor ons het best is en die ook zo met ons wil omgaan. Hij stelt Zich open voor ons, door Zijn Zoon Jezus Christus. Wij mogen Hem dienen en Hem volgen op alle wegen die we in ons leven moeten en mogen gaan. Hef je hoofd omhoog, want de Koning komt. Buig nu voor Hem en aanbid Hem! Hij de Koning komt.

zondag 12 april 2015

Ik hoor over uw liefde

Filemon 1:5 Ik hoor namelijk over uw liefde tot en het geloof dat u in de Heere Jezus hebt, en over uw liefde voor de heiligen.

Vul vandaag eens op de plek van Filemon je eigen naam in. Je krijgt een brief van Paulus, de verkondiger van het Evangelie onder de heidenen. Filemon was een rijke man met een groot huis. Hij was lid van de gemeente van Kolosse. Hij ontvangt een brief van Paulus over zijn slaaf Onesimus, maar in de brief staat veel meer. De tekst van vandaag is voor ons allemaal bedoeld.

Paulus heeft iets over je gehoord, je stroomt over van de liefde. De liefde voor de Heere Jezus Christus. Je laat alle mensen om je heen zien hoe groot Zijn liefde voor jou is en die liefde betoon je ook graag aan Hem. Je bent een leesbare brief van Zijn liefde. Wat een prachtige woorden van Paulus, het maakt je trots! Toch? Nee, het maakt je liefde naar Christus nog groter. Het is niet uit jou, maar uit Hem dat je dit mag doen. Het is je diepste verlangen om Hem te eren en te prijzen. En dat wordt dus blijkbaar gezien, Christus wordt verhoogt. We mogen het dus tegen elkaar zeggen, sterk elkaar in die liefde.

Filemon heeft ook een sterk geloof in de Heere Jezus, het loopt synchroon met de liefde. Het is niet van elkaar los te koppelen en Paulus bevestigt dat in deze brief. Het geloof van Filemon straalt uit naar de mensen om hem heen. Een rotsvast geloof met als fundament Jezus Christus. Dan hoef je ook nooit te twijfelen aan je geloof, want Hij is het die het werkt. Wie op dat Fundament mag staan, is onwankelbaar want Christus is onwankelbaar. Wat andere mensen ook mogen zeggen: wanneer je gelooft in Jezus Christus en Hem liefhebt boven alles, ben je zalig.

Er is nog iets wat opvalt bij Filemon, zijn liefde voor de heiligen. Hij houdt van de andere mensen die bij Jezus Christus horen en hij laat ze dat ook merken. Waarschijnlijk zal hij heel uitnodigend zijn geweest, hij stelde in ieder geval zijn huis open om mensen bij hem te laten eten en samen te komen. Filemon heeft zijn broeders en zusters lief, het is een diepe liefde waarbij de basis ook weer ligt in Christus. Hebben wij onze broeders en zusters ook zo lief? Of oordeel je liever over wat fout gaat bij ze of waar jij het niet mee eens bent? Hoe kun jij nu ook op je liefde tonen richting je broers en zussen? En dan niet alleen binnen de kerkmuren, maar overal en in heel de wereld.

Wat een mooi les vanuit de brief aan Filemon. Heel persoonlijk en om ons op te bouwen. Christus wil ons leven bouwen, steen voor steen. Hij zet niet ineens een perfecte christen neer, maar werkt in ons door Zijn Heilige Geest en die wil vanuit Zijn onbegrensde liefde ons steeds meer op Hem laten lijken. Zo mogen we groeien, groeien in kennis en in liefde. Groeien als christen, het lijkt soms zo tegenstrijdig maar God wil het ons geven.

Door Jezus Christus en Zijn Geest mogen we groeien en wat zou het fantastisch zijn als straks, wanneer we voor God staan, Hij zegt: Ik ken uw liefde en het geloof dat u in de Heere Jezus hebt, en uw liefde voor de heiligen. Dan mogen we nu en straks in aanbidding aan Zijn voeten vallen. Halleluja!

vrijdag 10 april 2015

Sterker worden

Timotheus 2:1 U dan, mijn zoon, word gesterkt in de genade die in Christus Jezus is.
Wanneer word je sterk? Vroeger werd mij altijd verteld dat als ik mijn spinazie zou opeten, dat ik dan sterk zou worden. Ik heb mijn spinazie wel opgegeten, maar ben niet echt sterk geworden. Je kunt ook denken aan het oefenen van je spieren, bijvoorbeeld iemand die aan gewichtheffen doen. Die worden inderdaad sterk, ze krijgen steeds meer kracht. Toch is dat sterker worden niet zo belangrijk, veel belangrijker is het om geestelijk sterk te worden.
Wat zou Paulus bedoelen als hij aan Timotheüs schrijft dat hij sterk moet worden? Ik weet niet wat voor jongen Timotheüs was, maar ik heb nu niet direct een beeld van een grote en sterke kerel. Daar gaat het ook niet om. Timotheüs moet sterk worden in de genade van Christus Jezus. Hij moet gesterkt worden door Hem, die voor Timotheus is gestorven. Want Paulus weet heel goed dat je zo kunt afhaken in het geloof. Hij noemt een aantal voorbeelden; Demas, die de tegenwoordige wereld heeft lief gekregen en ook Hymeneus en Filetus, zij verkondigen een verkeerde leer. Dat zijn voorbeelden hoe het niet moet, zij zijn hun eigen gang gegaan. Willen wij niet ook altijd onze eigen gang gaan? We weten toch immers zelf wel wat goed voor ons is?
In de boodschap van Paulus aan Timotheüs, zit ook een boodschap voor ons. Ook wij mogen gesterkt worden in de genade die in Christus Jezus is. Wij mogen van Hem leren uit Zijn Woord, dan gaan we zien wie we zelf zijn ten opzichte van God. Wij zijn het niet waard om voor God te leven, maar daarom is Christus aan het kruis gegaan. Hij heeft de weg naar God gemaakt en zo ons leven gegeven. Dat moeten we ons steeds weer beseffen, want anders dwalen we af. We kunnen er ook niet buitenom, want ons leven zit nog steeds vol met zonde.
Toch mogen we worden gesterkt, we mogen weten dat God ons niet meer zal loslaten. Christus heeft het werk volbracht en dat is de basis van ons leven. Als we dat mogen weten en nooit vergeten, dan blijft je je verwonderen over het werk dat Hij heeft gedaan. Dan mag je groeien tot Zijn eer, je mag steeds sterker komen te staan in het geloof. Het gaat er niet om dat je steeds weer tot niets wordt gemaakt, want in Christus ben je heilig. En wij zijn niet meer van onszelf, maar van Hem die ons heeft liefgehad.
En als je dan sterker wordt in de genade, dan mag je dat uitdragen in deze wereld. Dat was ook de taak van Timotheus. Het was niet makkelijk voor hem, maar uit genade mocht hij het toch doen. Zo mogen wij dat ook doen, Christus uitdragen in heel ons leven. Ons verdiepen in Zijn Woord en ons steeds verwonderen over Zijn redding. Dan mag je in aanbidding je handen heffen naar omhoog, en naar het heiligdom slaan je oog. Je mag eerbieding neerknielen en looft dan de allerhoogste Heer! Dat maakt je steeds sterker, dan geef je de duivel geen kans. God is de Overwinnaar!

maandag 6 april 2015

Jezus blaast de Heilige Geest

Johannes 20:22 En nadat Hij dit gezegd had, blies Hij op hen en zei tegen hen: Ontvang de Heilige Geest.
Wat doe je als het midden in de zomer heel warm is? Je zet natuurlijk een waaier aan om de lucht te koelen en die lucht naar je toe te waaien. Die lucht verfrist je en geeft je weer wat nieuwe energie om bijvoorbeeld je werk te doen. Het koelt je af en je voelt je beter, je zweet niet meer de hele tijd. Het is een goed gevoel om die frisse wind te ontvangen.
Jezus liet Zich aan Zijn discipelen zien. Wat zullen ze verbaasd zijn geweest, ineens staat Jezus in hun midden. Hij groet ze met de woorden: vrede zij u. Ze ontvangen een groet van Christus en Hij geeft hun Zijn vrede. Maar nog steeds zullen ze vol verbazing zijn geweest, want dit is natuurlijk een bijzondere gebeurtenis. Jezus groet ze nog een keer en krijgen een opdracht. Ze worden de wereld ingezonden, zoals ook Christus naar de wereld is gezonden door Zijn Vader. Dat is dus om mensen te redden, ze te vertellen van God en van het verlossende werk van Christus. Een heerlijke taak, maar ook een moeilijke.
Jezus doet daarna iets bijzonders, Hij blaast op Zijn discipelen en zegt: Ontvang de Heilige Geest. De discipelen hebben misschien helemaal geen lucht gevoeld op dat moment, misschien niet eens de adem van Jezus, maar toch zal het een geweldige ervaring zijn geweest. Zie je Jezus daar al staan? Hij blaast naar Zijn discipelen, Zijn kinderen, en geeft ze op die manier de Heilige Geest.
Ieder kind van God ontvangt de Heilige Geest van God. Wij mogen weten dat de Geest bij ons is om ons te verfrissen. Jezus blaast als het ware op ons en geeft ons zo nieuwe energie. Geen energie die uit onszelf komt, maar energie door de Geest. De adem die Jezus uitblaast zit vol van liefde en genade, vol van barmhartigheid en wil in ons hele leven doorwerken. Net als op een warme dag de waaier ons verfrissing geeft en nieuwe energie, zo ontvangen wij van Jezus nieuwe energie om in de wereld te staan en Zijn Evangelie uit te dragen, door de Heilige Geest. Merk jij de Heilige Geest ook in je leven? Geef je Hem ook de ruimte om te werken?
Wij denken vaak zelf wel te weten wat goed voor ons is. Als ik bepaalde dingen doe, dan is het wel oké. Als ik mijn Bijbel lees, dan zit het wel goed. Als ik naar de kerk ga, dan doe ik toch wel aardig mijn best. Ik houd toch stille tijd? Of helemaal de andere kant op, ik hoef helemaal niet naar de kerk om te geloven of ik mag alles doen want ik ben vrij. Sommige mensen praten alle zonden goed, omdat ze die zo fijn vinden en ze halen er ook nog Bijbelteksten bij. In alle gevallen zit je in de warmte en laat je de waaier uit. Je kunt het zelf wel koel krijgen, toch?
De Heilige Geest wil in ons werken, maar wij moeten Hem niet vertellen wat te doen. Wij moeten geduldig Hem Zijn werk laten doen en zo in ons leven Jezus Christus verhogen. Dat is wat de Geest in ons wil werken en dat kunnen wijzelf niet. We moeten ons hart openstellen en in gebed en door het lezen van de Bijbel en vooral ook door stilte, Jezus de Heilige Geest op ons laten blazen. Dat geeft je leven inhoud, dat geeft je leven kleur. Je raakt verfrist en mag leven tot Zijn eer. Want Hij is opgestaan en is in ons midden. Hij is het echt! De opgestane Jezus, wat een wonder en wat een heerlijk Evangelie!

zondag 5 april 2015

Een bijzondere ontmoeting

Mattheus 28:9 Toen zij weggingen om het aan de discipelen bekend te maken, zie, Jezus kwam hun tegemoet en zei: Wees gegroet! Zij gingen naar Hem toe, grepen Zijn voeten en aanbaden Hem.
Stel je eens voor dat je in de schoenen zou staan van de vrouwen die bij het lege graf kwamen. Je komt bij een leeg graf en er zit een engel die je vertelt dat Hij er niet is. Hij is opgestaan, zoals Hij al had verteld. Vervolgens keer je terug, met gemengde gevoelens en dan ineens staat Jezus voor je. Hij is echt opgestaan, alle twijfels zijn weg. Val je ook aan Zijn voeten en aanbid je Hem?
We kunnen zo vaak wegzinken in onze eigen twijfels, in onze eigen vragen. Ben ik wel goed genoeg, is Jezus wel echt? Houd ik mezelf niet voor de gek en weet ik het wel zeker? Vragen die een mens niet vreemd zijn, het geloof van ons heeft immers ook zijn moeiten. Hier op aarde zal het nooit perfect zijn, maar dan is daar Jezus! Hij zegt: Wees gegroet! Hij groet ons wanneer wij vragen hebben, wanneer we niet weten welke kant we uit moeten. Ik ben het en Ik ben het echt! Ik ben opgestaan voor jou. Dat is geen leugen of bedrog, maar het is echt!
Het was een bevestiging voor de vrouwen, Jezus laat Zich aan hen zien. Hij weet van hun bijzondere ervaring bij het graf en Hij neemt het initiatief. Jezus neemt altijd het initiatief, Hij bepaalt alles wat er gebeurt. Dat is waar wij ons aan vast mogen klampen, Jezus bepaalt en neemt ook voor jou en mij het initiatief. Ons geloof kan dan niet volmaakt zijn, maar Degene waar we in geloven is dat wel. Jezus is volmaakt en leidt ons aan Zijn hand.
Dan mogen wij ook in aanbidding aan Zijn voeten vallen, we mogen steeds weer Hem aanbidden. En weet je, als je aan Zijn voeten valt dan zie je iets bijzonder. Je ziet de gaten van de spijkers, een herinnering aan Zijn lijden. Een herinnering van de straf die door Hem is gedragen een herinnering aan Zijn liefde voor jou en mij. Ze herinneren ons eraan dat wij niet het initiatief hoeven te nemen, wij mogen ons laten meenemen door Hem! Dan moeten we niet zelf proberen alles goed te doen, want het voegt niets toe. Alles is gedaan door Hem, wij hoeven alleen elke keer aan Zijn voeten te vallen en Hem te aanbidden.
Dat aanbidden mag in ons hele leven, de manier waarop je in het leven staat. Zijn liefde beantwoorden met wederliefde. De keuzes die je maakt zijn gebaseerd op Hem, op Zijn Woord. Je leven mag een aanbiddingslied zijn voor Hem. Dat is toch geweldig!
Heere Jezus, in diepe aanbidding val ik nu aan Uw voeten. Ik ben het niet waard om daar te liggen, maar U houdt van mij. Dat is iets wat U mij leert en daar wil ik U voor danken. Mijn leven is zonder U niets, maar met U alles. U hebt voor mij de straf gedragen en U bent voor mij uit de dood weer opgestaan en U wilt me steeds laten zien dat het ook voor mij is. Wat een liefde van U. U bent het waard de lof en aanbidding en de lofprijzing te ontvangen, elke seconde van mijn leven! U bent hoogverheven, halleluja!

vrijdag 3 april 2015

Onschuldig

Johannes 19:4 Pilatus dan kwam weer naar buiten en zei tegen hen: Zie, ik breng Hem tot u naar buiten, opdat u weet dat ik geen schuld in Hem vind.

Een man parkeert zijn auto bij het winkelcentrum. Er is ruim plaats in de vakken, maar deze persoon heeft geen zin om een stukje extra te lopen en parkeert zijn auto op de stoep. Vervolgens komt er een politieagent aan en die slingert de man op de bon. De man komt woedend naar buiten, want hij is niet gecharmeerd van de actie van de agent. Vervolgens komt er een andere persoon aangelopen. Hij heeft zijn auto netjes in het vak geparkeerd, maar hij kent de man een klein beetje en weet dat hij niet al te veel geld heeft. Hij besluit om de man te helpen en de boete te betalen van deze man. De vraag is: Wat zou die man, die fout heeft 
geparkeerd, doen? Wat zou jij doen? Zou je het accepteren dat er voor jou wordt betaald?

Dat is de vraag die naar ons allemaal toekomt. Het is namelijk zoals de woorden van Pilatus: ik vind geen schuld in deze Man. Hij zegt dit ten overstaan van de Joden die Jezus daar hebben gebracht om Hem terecht te stellen. Maar Jezus is niet schuldig. Hij staat hier onterecht en wordt beticht van zaken die niet waar zijn. Dat is niet voor hemzelf, maar voor ons.

Pilatus heeft Jezus verhoord en is erachter gekomen dat Jezus een bijzonder persoon is. Hij zegt geen verkeerd woord en Hij heeft eigenlijk helemaal niets misdaan. Toch hebben de Joden Hem bij Pilatus gebracht. Na veel wikken en wegen is Pilatus tot de conclusie gekomen dat hij geen ruzie wil met de Joden, omdat zijn eigen positie dan in gevaar komt. Hij wil niets met Jezus van doen hebben, want dan schaadt het hemzelf. En dat is ook zo. Als je Jezus toelaat in je leven, dan zal dat je eigen ik schaden. Je kunt niet zomaar even lekker doorgaan met alles wat je doet. Je wilt leven tot zijn eer.

Pilatus brengt Jezus naar buiten. Hij laat zien Wie Jezus is. Een onschuldige Koning die niets heeft misdaan, maar ook niets tegen zijn straf inbrengt. Hij draagt Zijn straf gewillig. Daar snapt Pilatus helemaal niets van. Een Koninkrijk dat niet is zoals alle andere koninkrijken? Een Koning die niet vecht tegen het Romeinse Rijk? Dat kan toch helemaal geen koning zijn? En op die manier brengt hij Hem naar buiten. Wij weten wel beter. Jezus is de Koning van hemel en aarde, maar breng jij Hem ook naar buiten?

Er zijn twee opties om op Jezus te reageren. Eigenlijk is het net als de persoon die zijn boete wordt betaald door die ander. Hij kan accepteren dat die wordt betaald, maar hij kan er ook voor kiezen om in de schuld te blijven staan en de betaling niet te accepteren. Wat doe jij? Laat jij Jezus voor jouw zonden betalen of wil je niets van Hem weten? Als je niets van Hem wilt weten, dan blijft jouw schuld openstaan met alle gevolgen van dien. Jezus is onschuldig, maar Hij houdt zoveel van ons dat Hij voor ons de schuld wil betalen die wij bij God hebben openstaan. Wil je dat niet accepteren? Dan moet je accepteren dat je voor altijd verloren gaat.


Maar als je Jezus wel voor je zonden wil laten betalen, dan mag je voor altijd bij Hem zijn. Dan is de dood geen bedreiging meer, maar een afsluiting van het aardse leven en een begin van het nieuwe leven. Een heerlijk leven bij God. Dat leven begint hier al op aarde waar je mag genieten van alles wat Hij ons geeft. Je mag leven tot Zijn eer en andere mensen jaloers maken op Zijn liefde. Dat doe je door anders in het leven te staan. Het is geen: laten we feest vieren en vrolijk zijn, want morgen sterven wij. Maar het is alles in het teken stellen van Hem! Alles wat we hier doen heeft eeuwigheidswaarde. Dat wil zeggen dat het in de hemel terugkomt. Je leeft voor en met Hem en dat zal straks in volle glorie en volmaakt zijn. Wat een heerlijk vooruitzicht heb je dan. 

zondag 29 maart 2015

Een onwerkelijke strijd


Markus 15:34 En op het negende uur riep Jezus met luide stem: Eloï, Eloï, Lama Sabachtani, dat is vertaald: Mijn God, Mijn God, waarom hebt U Mij verlaten?

Het is drie uur lang donker geweest, een dieptepunt in de wereldgeschiedenis. Een heftige strijd is er geweest tussen het Leven en de zonde, tussen Jezus en de satan. Jezus is door God verlaten geweest en dat hakt er flink in. De strijd is niet makkelijk, maar Christus is hem niet uit de weg gegaan. Een gevecht op leven en dood, een gevecht op eeuwig leven. Jezus wist van te voren ook niet hoe het zou zijn, maar toch is Hij de strijd aangegaan. Hij zag er tegenop, om in onze bewoordingen te spreken. Hij vond het moeilijk om te doen. Zelfs zo moeilijk dat Hij in Gethsemané al bloed zweette.

Jezus werpt Zichzelf op als Redder van de wereld. Hij is naar de aarde gekomen om te sterven en de mensen zalig te maken. Dat was van begin af aan het doel van Zijn komst en Hij wist dat heel goed. Maar toch is het zo onwerkelijk voor Hem geweest dat Hij uitroept: Mijn God, Mijn God, waarom hebt U Mij verlaten? God is niet meer bij Jezus, God heeft Zich teruggetrokken. Het ergste wat in een mensenleven kan gebeuren is dat God Zich terugtrekt. En bij Jezus gebeurt het, hoe indringend is dat. Wees eens een moment stil voor jezelf en laat het op je inwerken..

God kan Zich ook van ons terugtrekken, maar toch zal het nooit zo zijn als bij Christus. We leven hier nog in een tijd van genade en alles om ons heen ademt God. De natuur, de mens, het totale leven is door God gemaakt en Hij is hier aanwezig. Toch zal er een moment zijn dat Hij niet meer overal aanwezig is, een deel van Zijn creatie zal verloren gaan en zonder God zijn. Dat is toch een verschrikkelijk vooruitzicht! Hoe staat het met jou?

Toch is het een teken van overwinning dat Jezus deze woorden uitroept. God heeft Hem verlaten, maar Christus heeft het gedragen. Hierdoor is het werk van Jezus volbracht. Hij heeft in gehoorzaamheid de straf gedragen, een gehoorzaamheid die wij niet hebben. Door Hem kunnen wij weer in gehoorzaamheid leven, door Zijn Geest is het mogelijk om met God te leven, vanuit het werk van Jezus. Dat is toch een geweldige boodschap, dat is toch pure genade. Dan kunnen we alleen maar in verwondering op onze knieën vallen onder het kruis en in aanbidding uitroepen: U bent Mijn God, U zal ik loven!

Het is voldoende, de strijd die gestreden is. Er hoeft niets meer aan toegevoegd te worden. Wij hoeven geen strijd te voeren om zalig te worden, het is allemaal gedaan door Christus. Dat neemt niet weg dat er wel een strijd is in ons leven hier op aarde. Hoe kunnen wij zo makkelijk in de zonden van de wereld meegaan, terwijl Christus voor ons door God verlaten is. Dat vraagt een afkeer tegen de zonde en een strijd tegen de zonde. Voer jij die strijd? Doe je dat in afhankelijkheid van Christus? Vraag Zijn Geest om de te steunen en te leiden in de strijd. Ga niet mee in alles wat de wereld ons biedt, dat brengt ons alleen maar bij het kruis vandaan.

Jezus Christus, ik ben U eeuwig dankbaar voor Uw verlossende werk. U bent voor ons door God verlaten, wat een rijke boodschap! Ik wil U aanbidden met mijn mond, mijn hart en heel mijn leven. Maak mij rein voor U, als gelouterd goud en zuiver zilver. Help mij bij de strijd tegen het kwaad en geef toch dat ik U mag dienen. U bent geweldig! Halleluja!

zaterdag 28 maart 2015

Het is volbracht

Johannes 19:30 Toen Jezus dan de zure wijn genomen had, zei Hij: Het is volbracht! En Hij boog het hoofd en gaf de geest.
De zeven kruiswoorden, als we in de kerk zijn opgegroeid kennen we ze allemaal. Van jongs af aan hebben we ze geleerd en worden er preken over gehouden rond Goede Vrijdag. De woorden van Jezus hebben allemaal een bijzondere betekenis, het zijn de laatste woorden voordat Hij stierf aan het kruis waar Hij de zonde heeft overwonnen. Het is volbracht is een kort zinnetje, ook wel eens spottend gebruikt, maar in deze woorden zit een hele diepe betekenis.
Het: God was zo teleurgesteld in de mens en zo boos over de zonde, dat Hij die niet ongestraft kon laten. De mens had een keuze gemaakt en dat was de verkeerde. Die straf die de mens zal krijgen kan hij of zij zelf niet dragen en het is niet eens mogelijk voor een mens om zelf het met God in orde te maken. Daar zijn we te verdorven voor. Maar God wilde niet dat de mens verloren zou gaan, ondanks die verschrikkelijke keuzen. Hij wilde dat de mens gered zou worden en dat er Iemand geofferd moest worden om voor de zonden te boeten. Dat is de betekenis van het woordje ‘het. Jezus die aan het kruis moest, Hij moest neerdalen in de hel, zodat wij eeuwig leven mogen ontvangen en verzoening met God.
Is: het woordje ‘is’ staat in de hij-vorm. Het is niet de ik-vorm, zodat het voor Jezus alleen geldt. Nee, het is voor de ander. Jezus heeft geleden en is neergedaald voor anderen. Niet voor Hemzelf, maar voor iedereen die in Hem geloofd. Zoals Hij het Zelf zegt: voor ieder die door God aan Hem wordt gegeven. Daar mogen jij en ik ook bij horen. Wij mogen deel uitmaken van Zijn schare, van Zijn volk. Hij heeft geleden voor jou en mij. Wat een heerlijk Evangelie hè. Het is voor de mensen, voor zondaren zoals jij en ik. God geeft Zijn Eigen Zoon aan ons, zodat het goed kan komen tussen Hem en ons.
Het staat ook in de tegenwoordige tijd! Het is dus niet iets wat ooit is gebeurd en nu niet meer geldt. Nee, het was voor toen, maar ook voor nu en voor straks. Het is zelfs voor eeuwig. De dood heeft geen grip meer op de mensen die bij Christus horen. Dat is geweldig nieuws. Het is ook voor jou! Misschien durf je het niet te geloven, maar het woordje is staat er toch echt! Het is de hij-vorm, voor jou en mij. Neem je het aan?
Volbracht: Het is klaar! Het werk dat gedaan moest worden is gedaan. Er hoeft nu niets meer gedaan te worden, Jezus is naar de hel geweest en er door God weer uitgehaald. Dit is het antwoord op het eerste woordje ‘het’. De straf is gedragen en alles is klaar voor de mens om met God verzoend te worden. Volbracht wil zeggen dat echt alles is gedaan, er kan helemaal niets van de mens zelf bij. Wij kunnen ook helemaal niets toevoegen aan onze zaligheid. Daar aan het kruis op Golgotha is alles volbracht.
Als ik mijn ogen sluit en denk aan Golgotha, dan lijkt het net of ik daar op die heuvel sta. Ik zie het houten kruis zie wat de mensen doen, dat Jezus sterven moet, want dat gebeurde toen.
Ik hoor opnieuw Zijn stem die roept: het is volbracht! En daarna wordt het stil 't is donker als de nacht, toen stierf Hij aan het kruis toen was de pijn voorbij. O, ik weet meer dan ooit dat hij dit deed voor mij.
Ik doe mijn ogen dicht en vouw mijn handen stil. Ik bid met heel mijn hart wat ik Hem zeggen wil. Hier aan dat houten kruis droeg U de straf voor mij. Ik had nog nooit een vriend, die zoveel hield van mij.

woensdag 25 maart 2015

Over ons en onze kinderen

Mattheus 27:25 En heel het volk antwoordde en zei: Laat Zijn bloed maar komen over ons en over onze kinderen.

De mensen zijn uitzinnig wanneer Jezus bij Pilatus staat. Ze staan daar op het podium van Gabbatha en Pilatus heeft Jezus verhoord. Hij ziet geen schuld in Hem, maar de mensen willen maar één ding: Jezus moet sterven. Het wordt gevoed door de Farizeeën en de mensen raken door het dolle heen. Pilatus wast zijn handen in onschuld, iets dat natuurlijk onmogelijk is, en hij zegt tegen het volk: u ziet maar. Het volk reageert op een verschrikkelijke wijze waarbij ze niet beseffen wat  ze eigenlijk roepen: Laat Zijn bloed maar komen over ons en onze kinderen.

Wat hebben de mensen toch geroepen, het bloed van Jezus mag over hun en hun kinderen komen. Wat verschrikkelijk als je daar bij nadenkt. Dat Jezus wordt gestraft mag op hun conto worden geschreven, ze nemen volledige verantwoordelijkheid. Maar wat zeggen ze hier eigenlijk mee? De mensen zetten zich af tegen Jezus, ze willen niets met de Zaligmaker van doen hebben. Ze hebben zelf een diepe haat tegen hem, zelfs zo erg dat ze Hem willen laten kruisigen. En dat nemen ze ook nog voor hun rekening.

Niet alleen voor zichzelf overigens, maar ook voor hun kinderen. Ze roepen het onheil af over hun kinderen, ze nemen ze mee in de zonde van de afwijzing van Christus. Hoeveel ouders zijn er wel die hetzelfde met hun kinderen doen. Ze leren hun kinderen niet wie Jezus is, ze leren hun kinderen niet te leven naar Zijn wil. Ze leren hun kinderen niet de liefde van Christus, dat Hij zelfs voor ons is gestorven en door God verlaten is om voor de mensen zaligheid te geven. Wat is dat toch triest wanneer je als ouders het geloof links laat liggen en je kinderen het niet meegeeft. Je staat eigenlijk tussen de Farizeeën en het volk en je roept mee: Laat Zijn bloed maar over ons en onze kinderen komen. Verschrikkelijk!

Toch is het aan de orde van de dag, kinderen worden bijna losgelaten. Zelfs op jonge leeftijd wordt het ze niet meer bijgebracht. Maar dat is niet het enige, wat laten we als volwassen zelf zien aan de kinderen? Wat zien onze kinderen wanneer ze hun ouders zien? Is het een leven waarin Christus centraal staat? Is Christus echt het belangrijkste voor je? Ben je een leesbare brief van Christus voor je kinderen? Ga maar eens voor de spiegel staan, sla de Bijbel open en laten we ons dan deze vragen stellen.

Het is namelijk ook zo dat we onze kinderen op een andere manier met het bloed van Christus in aanraking kunnen brengen. Het bloed dat verzoent tot zaligheid. Onze kinderen vertellen van de grote daden van Christus voor ons mensen, ze vertellen van de liefde van God voor zondaren en zo Christus verhogen. Maar ook laten zien in ons leven hoe fijn het is om Christus centraal te stellen in je leven, om te leven naar God geboden. Onze kinderen meenemen en op laten groeien tot Zijn eer, ze meenemen naar de kerk. Ze prikken er gauw genoeg doorheen wanneer het niet echt is. Ben jij echt? Laat je dat zien?

In afhankelijkheid van Christus mogen wij onze kinderen vertrouwd laten worden met het bloed van Hem. We mogen ze laten zien Wie Hij is en Wie Hij wil zijn voor ons. Dat is de weg voor christelijke ouders en dan ontvangen wij ook de zegen van Hem! Hij die ons liefheeft, die zelfs voor ons stierf terwijl we eigenlijk zelf hadden moeten sterven. Wat een heerlijke Verlosser! Kom maak God met mij groot!

zondag 22 maart 2015

Schuldig?

Johannes 3:18
Daar sta je dan, er is een einde aan het leven gekomen en nu sta je voor God. Je hoofd naar beneden sta je te wachten op de uitspraak van de Rechter. Je hebt het best goed gedaan, maar eigenlijk weet je het oordeel al. Schuldig! Je bent schuldig aan de hele wet van God verklaard, nu is het klaar. Voor eeuwig moet je leven zonder God, dat lijkt misschien niet zo moeilijk want het is altijd al zo gegaan. Je hebt nooit op God gelet, altijd stonden je eigen prioriteiten bovenaan, dus nu zal het ook wel mee vallen. Dan heb je mis gedacht. God heeft je hier zoveel gegeven, zoveel liefde, genade en trouw, en dat zal er nu niet meer zijn. En nu? Als je nu niet gelooft, ben je al veroordeeld.
Zo hoeft het allemaal niet te gaan, er is een weg die naar een leven dichterbij God leidt. Een Weg die geeft dat we voor altijd bij God mogen leven en Hem mogen aanbidden. Die Weg is Jezus, want wie in Zijn Naam gelooft, zal niet veroordeeld worden. Is het dan echt zo simpel? Ja, het is zo simpel. Het is niet gratis geweest, Jezus heeft Zijn leven er voor gegeven, maar het is voor ons wel gratis. Wij hoeven zelf helemaal niets te doen. Christus heeft het allemaal volbracht! Wat een geweldig nieuws, maar ook een oproep om ons aan Hem over te geven. Als je dan voor God komt te staan, dan staat Jezus voor je en is er geen veroordeling. Hij is je Redder en Hij wil ons tot kinderen aannemen.
Alleen maar geloven, ja dat is de sleutel tot eeuwig leven. Niet zomaar geloven, maar geloven in Jezus Christus. Niet afwachten tot dat geloof ook een keer bij jou landt! Nee, het aannemen alsof je het zelf hebt bewerkt. Zo zeker mag je zijn van het geloof in Jezus Christus.
Dat bepaalt ons ook hier op aarde bij onze schuld. Want onze schuld loopt steeds meer op, een berg die maar blijft groeien, toch? Wel als je niet in Christus bent, maar als je in Christus bent, dan wordt alles nu vergeven. Dan heb je geen berg zonden die liggen te wachten tot de veroordeling, maar dan worden je zonden elke dag weggewassen. Jezus vergeeft ze elke dag weer. Als wij vragen om vergeving, dan zal God die geven. Maar alleen door Zijn Zoon! En we hoeven niet de zonden die we aan de voet van het kruis hebben gebracht, weer op te pakken. We mogen ze daar laten en God zal ze teniet doen.
Het is moeilijk voor ons om dat te geloven. We lopen steeds weer tegen ons eigen vlees aan en dan slaat de twijfel toe. Als ik een kind van God ben, dan doe ik dit of dat toch niet meer. Dan kan het toch niet dat ik die zonden nog doe? Het is inderdaad niet goed dat we nog zonden doen, maar wij leven nog in het vlees. Toch zijn we zalig in Christus en kan de zonde ons niet meer in bezit nemen. God laat niet varen wat Zijn hand begonnen is te doen. Dat is toch een machtig Evangelie. Zo worden we door Christus op ons gemak gesteld: je hoeft het zelf niet te doen, Ik heb het gedaan. Je bent zalig in Mij.
Dus we kunnen er lekker op los leven? Nee, absoluut niet. Als je weet en beseft wat het Christus heeft gekost, dan wil je Hem die pijn en verdriet niet meer aandoen. Je wilt leven voor Hem en in afhankelijkheid van Hem. Zo mogen wij leven tot Zijn eer en glorie, een leven uit genade, op naar het hemelse Jeruzalem! Ga je mee op weg naar die stad?