zondag 29 maart 2015

Een onwerkelijke strijd


Markus 15:34 En op het negende uur riep Jezus met luide stem: Eloï, Eloï, Lama Sabachtani, dat is vertaald: Mijn God, Mijn God, waarom hebt U Mij verlaten?

Het is drie uur lang donker geweest, een dieptepunt in de wereldgeschiedenis. Een heftige strijd is er geweest tussen het Leven en de zonde, tussen Jezus en de satan. Jezus is door God verlaten geweest en dat hakt er flink in. De strijd is niet makkelijk, maar Christus is hem niet uit de weg gegaan. Een gevecht op leven en dood, een gevecht op eeuwig leven. Jezus wist van te voren ook niet hoe het zou zijn, maar toch is Hij de strijd aangegaan. Hij zag er tegenop, om in onze bewoordingen te spreken. Hij vond het moeilijk om te doen. Zelfs zo moeilijk dat Hij in Gethsemané al bloed zweette.

Jezus werpt Zichzelf op als Redder van de wereld. Hij is naar de aarde gekomen om te sterven en de mensen zalig te maken. Dat was van begin af aan het doel van Zijn komst en Hij wist dat heel goed. Maar toch is het zo onwerkelijk voor Hem geweest dat Hij uitroept: Mijn God, Mijn God, waarom hebt U Mij verlaten? God is niet meer bij Jezus, God heeft Zich teruggetrokken. Het ergste wat in een mensenleven kan gebeuren is dat God Zich terugtrekt. En bij Jezus gebeurt het, hoe indringend is dat. Wees eens een moment stil voor jezelf en laat het op je inwerken..

God kan Zich ook van ons terugtrekken, maar toch zal het nooit zo zijn als bij Christus. We leven hier nog in een tijd van genade en alles om ons heen ademt God. De natuur, de mens, het totale leven is door God gemaakt en Hij is hier aanwezig. Toch zal er een moment zijn dat Hij niet meer overal aanwezig is, een deel van Zijn creatie zal verloren gaan en zonder God zijn. Dat is toch een verschrikkelijk vooruitzicht! Hoe staat het met jou?

Toch is het een teken van overwinning dat Jezus deze woorden uitroept. God heeft Hem verlaten, maar Christus heeft het gedragen. Hierdoor is het werk van Jezus volbracht. Hij heeft in gehoorzaamheid de straf gedragen, een gehoorzaamheid die wij niet hebben. Door Hem kunnen wij weer in gehoorzaamheid leven, door Zijn Geest is het mogelijk om met God te leven, vanuit het werk van Jezus. Dat is toch een geweldige boodschap, dat is toch pure genade. Dan kunnen we alleen maar in verwondering op onze knieën vallen onder het kruis en in aanbidding uitroepen: U bent Mijn God, U zal ik loven!

Het is voldoende, de strijd die gestreden is. Er hoeft niets meer aan toegevoegd te worden. Wij hoeven geen strijd te voeren om zalig te worden, het is allemaal gedaan door Christus. Dat neemt niet weg dat er wel een strijd is in ons leven hier op aarde. Hoe kunnen wij zo makkelijk in de zonden van de wereld meegaan, terwijl Christus voor ons door God verlaten is. Dat vraagt een afkeer tegen de zonde en een strijd tegen de zonde. Voer jij die strijd? Doe je dat in afhankelijkheid van Christus? Vraag Zijn Geest om de te steunen en te leiden in de strijd. Ga niet mee in alles wat de wereld ons biedt, dat brengt ons alleen maar bij het kruis vandaan.

Jezus Christus, ik ben U eeuwig dankbaar voor Uw verlossende werk. U bent voor ons door God verlaten, wat een rijke boodschap! Ik wil U aanbidden met mijn mond, mijn hart en heel mijn leven. Maak mij rein voor U, als gelouterd goud en zuiver zilver. Help mij bij de strijd tegen het kwaad en geef toch dat ik U mag dienen. U bent geweldig! Halleluja!

zaterdag 28 maart 2015

Het is volbracht

Johannes 19:30 Toen Jezus dan de zure wijn genomen had, zei Hij: Het is volbracht! En Hij boog het hoofd en gaf de geest.
De zeven kruiswoorden, als we in de kerk zijn opgegroeid kennen we ze allemaal. Van jongs af aan hebben we ze geleerd en worden er preken over gehouden rond Goede Vrijdag. De woorden van Jezus hebben allemaal een bijzondere betekenis, het zijn de laatste woorden voordat Hij stierf aan het kruis waar Hij de zonde heeft overwonnen. Het is volbracht is een kort zinnetje, ook wel eens spottend gebruikt, maar in deze woorden zit een hele diepe betekenis.
Het: God was zo teleurgesteld in de mens en zo boos over de zonde, dat Hij die niet ongestraft kon laten. De mens had een keuze gemaakt en dat was de verkeerde. Die straf die de mens zal krijgen kan hij of zij zelf niet dragen en het is niet eens mogelijk voor een mens om zelf het met God in orde te maken. Daar zijn we te verdorven voor. Maar God wilde niet dat de mens verloren zou gaan, ondanks die verschrikkelijke keuzen. Hij wilde dat de mens gered zou worden en dat er Iemand geofferd moest worden om voor de zonden te boeten. Dat is de betekenis van het woordje ‘het. Jezus die aan het kruis moest, Hij moest neerdalen in de hel, zodat wij eeuwig leven mogen ontvangen en verzoening met God.
Is: het woordje ‘is’ staat in de hij-vorm. Het is niet de ik-vorm, zodat het voor Jezus alleen geldt. Nee, het is voor de ander. Jezus heeft geleden en is neergedaald voor anderen. Niet voor Hemzelf, maar voor iedereen die in Hem geloofd. Zoals Hij het Zelf zegt: voor ieder die door God aan Hem wordt gegeven. Daar mogen jij en ik ook bij horen. Wij mogen deel uitmaken van Zijn schare, van Zijn volk. Hij heeft geleden voor jou en mij. Wat een heerlijk Evangelie hè. Het is voor de mensen, voor zondaren zoals jij en ik. God geeft Zijn Eigen Zoon aan ons, zodat het goed kan komen tussen Hem en ons.
Het staat ook in de tegenwoordige tijd! Het is dus niet iets wat ooit is gebeurd en nu niet meer geldt. Nee, het was voor toen, maar ook voor nu en voor straks. Het is zelfs voor eeuwig. De dood heeft geen grip meer op de mensen die bij Christus horen. Dat is geweldig nieuws. Het is ook voor jou! Misschien durf je het niet te geloven, maar het woordje is staat er toch echt! Het is de hij-vorm, voor jou en mij. Neem je het aan?
Volbracht: Het is klaar! Het werk dat gedaan moest worden is gedaan. Er hoeft nu niets meer gedaan te worden, Jezus is naar de hel geweest en er door God weer uitgehaald. Dit is het antwoord op het eerste woordje ‘het’. De straf is gedragen en alles is klaar voor de mens om met God verzoend te worden. Volbracht wil zeggen dat echt alles is gedaan, er kan helemaal niets van de mens zelf bij. Wij kunnen ook helemaal niets toevoegen aan onze zaligheid. Daar aan het kruis op Golgotha is alles volbracht.
Als ik mijn ogen sluit en denk aan Golgotha, dan lijkt het net of ik daar op die heuvel sta. Ik zie het houten kruis zie wat de mensen doen, dat Jezus sterven moet, want dat gebeurde toen.
Ik hoor opnieuw Zijn stem die roept: het is volbracht! En daarna wordt het stil 't is donker als de nacht, toen stierf Hij aan het kruis toen was de pijn voorbij. O, ik weet meer dan ooit dat hij dit deed voor mij.
Ik doe mijn ogen dicht en vouw mijn handen stil. Ik bid met heel mijn hart wat ik Hem zeggen wil. Hier aan dat houten kruis droeg U de straf voor mij. Ik had nog nooit een vriend, die zoveel hield van mij.

woensdag 25 maart 2015

Over ons en onze kinderen

Mattheus 27:25 En heel het volk antwoordde en zei: Laat Zijn bloed maar komen over ons en over onze kinderen.

De mensen zijn uitzinnig wanneer Jezus bij Pilatus staat. Ze staan daar op het podium van Gabbatha en Pilatus heeft Jezus verhoord. Hij ziet geen schuld in Hem, maar de mensen willen maar één ding: Jezus moet sterven. Het wordt gevoed door de Farizeeën en de mensen raken door het dolle heen. Pilatus wast zijn handen in onschuld, iets dat natuurlijk onmogelijk is, en hij zegt tegen het volk: u ziet maar. Het volk reageert op een verschrikkelijke wijze waarbij ze niet beseffen wat  ze eigenlijk roepen: Laat Zijn bloed maar komen over ons en onze kinderen.

Wat hebben de mensen toch geroepen, het bloed van Jezus mag over hun en hun kinderen komen. Wat verschrikkelijk als je daar bij nadenkt. Dat Jezus wordt gestraft mag op hun conto worden geschreven, ze nemen volledige verantwoordelijkheid. Maar wat zeggen ze hier eigenlijk mee? De mensen zetten zich af tegen Jezus, ze willen niets met de Zaligmaker van doen hebben. Ze hebben zelf een diepe haat tegen hem, zelfs zo erg dat ze Hem willen laten kruisigen. En dat nemen ze ook nog voor hun rekening.

Niet alleen voor zichzelf overigens, maar ook voor hun kinderen. Ze roepen het onheil af over hun kinderen, ze nemen ze mee in de zonde van de afwijzing van Christus. Hoeveel ouders zijn er wel die hetzelfde met hun kinderen doen. Ze leren hun kinderen niet wie Jezus is, ze leren hun kinderen niet te leven naar Zijn wil. Ze leren hun kinderen niet de liefde van Christus, dat Hij zelfs voor ons is gestorven en door God verlaten is om voor de mensen zaligheid te geven. Wat is dat toch triest wanneer je als ouders het geloof links laat liggen en je kinderen het niet meegeeft. Je staat eigenlijk tussen de Farizeeën en het volk en je roept mee: Laat Zijn bloed maar over ons en onze kinderen komen. Verschrikkelijk!

Toch is het aan de orde van de dag, kinderen worden bijna losgelaten. Zelfs op jonge leeftijd wordt het ze niet meer bijgebracht. Maar dat is niet het enige, wat laten we als volwassen zelf zien aan de kinderen? Wat zien onze kinderen wanneer ze hun ouders zien? Is het een leven waarin Christus centraal staat? Is Christus echt het belangrijkste voor je? Ben je een leesbare brief van Christus voor je kinderen? Ga maar eens voor de spiegel staan, sla de Bijbel open en laten we ons dan deze vragen stellen.

Het is namelijk ook zo dat we onze kinderen op een andere manier met het bloed van Christus in aanraking kunnen brengen. Het bloed dat verzoent tot zaligheid. Onze kinderen vertellen van de grote daden van Christus voor ons mensen, ze vertellen van de liefde van God voor zondaren en zo Christus verhogen. Maar ook laten zien in ons leven hoe fijn het is om Christus centraal te stellen in je leven, om te leven naar God geboden. Onze kinderen meenemen en op laten groeien tot Zijn eer, ze meenemen naar de kerk. Ze prikken er gauw genoeg doorheen wanneer het niet echt is. Ben jij echt? Laat je dat zien?

In afhankelijkheid van Christus mogen wij onze kinderen vertrouwd laten worden met het bloed van Hem. We mogen ze laten zien Wie Hij is en Wie Hij wil zijn voor ons. Dat is de weg voor christelijke ouders en dan ontvangen wij ook de zegen van Hem! Hij die ons liefheeft, die zelfs voor ons stierf terwijl we eigenlijk zelf hadden moeten sterven. Wat een heerlijke Verlosser! Kom maak God met mij groot!

zondag 22 maart 2015

Schuldig?

Johannes 3:18
Daar sta je dan, er is een einde aan het leven gekomen en nu sta je voor God. Je hoofd naar beneden sta je te wachten op de uitspraak van de Rechter. Je hebt het best goed gedaan, maar eigenlijk weet je het oordeel al. Schuldig! Je bent schuldig aan de hele wet van God verklaard, nu is het klaar. Voor eeuwig moet je leven zonder God, dat lijkt misschien niet zo moeilijk want het is altijd al zo gegaan. Je hebt nooit op God gelet, altijd stonden je eigen prioriteiten bovenaan, dus nu zal het ook wel mee vallen. Dan heb je mis gedacht. God heeft je hier zoveel gegeven, zoveel liefde, genade en trouw, en dat zal er nu niet meer zijn. En nu? Als je nu niet gelooft, ben je al veroordeeld.
Zo hoeft het allemaal niet te gaan, er is een weg die naar een leven dichterbij God leidt. Een Weg die geeft dat we voor altijd bij God mogen leven en Hem mogen aanbidden. Die Weg is Jezus, want wie in Zijn Naam gelooft, zal niet veroordeeld worden. Is het dan echt zo simpel? Ja, het is zo simpel. Het is niet gratis geweest, Jezus heeft Zijn leven er voor gegeven, maar het is voor ons wel gratis. Wij hoeven zelf helemaal niets te doen. Christus heeft het allemaal volbracht! Wat een geweldig nieuws, maar ook een oproep om ons aan Hem over te geven. Als je dan voor God komt te staan, dan staat Jezus voor je en is er geen veroordeling. Hij is je Redder en Hij wil ons tot kinderen aannemen.
Alleen maar geloven, ja dat is de sleutel tot eeuwig leven. Niet zomaar geloven, maar geloven in Jezus Christus. Niet afwachten tot dat geloof ook een keer bij jou landt! Nee, het aannemen alsof je het zelf hebt bewerkt. Zo zeker mag je zijn van het geloof in Jezus Christus.
Dat bepaalt ons ook hier op aarde bij onze schuld. Want onze schuld loopt steeds meer op, een berg die maar blijft groeien, toch? Wel als je niet in Christus bent, maar als je in Christus bent, dan wordt alles nu vergeven. Dan heb je geen berg zonden die liggen te wachten tot de veroordeling, maar dan worden je zonden elke dag weggewassen. Jezus vergeeft ze elke dag weer. Als wij vragen om vergeving, dan zal God die geven. Maar alleen door Zijn Zoon! En we hoeven niet de zonden die we aan de voet van het kruis hebben gebracht, weer op te pakken. We mogen ze daar laten en God zal ze teniet doen.
Het is moeilijk voor ons om dat te geloven. We lopen steeds weer tegen ons eigen vlees aan en dan slaat de twijfel toe. Als ik een kind van God ben, dan doe ik dit of dat toch niet meer. Dan kan het toch niet dat ik die zonden nog doe? Het is inderdaad niet goed dat we nog zonden doen, maar wij leven nog in het vlees. Toch zijn we zalig in Christus en kan de zonde ons niet meer in bezit nemen. God laat niet varen wat Zijn hand begonnen is te doen. Dat is toch een machtig Evangelie. Zo worden we door Christus op ons gemak gesteld: je hoeft het zelf niet te doen, Ik heb het gedaan. Je bent zalig in Mij.
Dus we kunnen er lekker op los leven? Nee, absoluut niet. Als je weet en beseft wat het Christus heeft gekost, dan wil je Hem die pijn en verdriet niet meer aandoen. Je wilt leven voor Hem en in afhankelijkheid van Hem. Zo mogen wij leven tot Zijn eer en glorie, een leven uit genade, op naar het hemelse Jeruzalem! Ga je mee op weg naar die stad?

donderdag 19 maart 2015

Uit hetzelfde hout gesneden

Hebreeën 2:11 Immers, zowel Hij Die heiligt als die die geheiligd worden, zijn allen uit één. Daarom schaamt Hij Zich er niet voor hen broeders te noemen.

Ze zijn uit hetzelfde hout gesneden, je hoort de uitspraak vaak. Een kind lijkt op zijn of haar vader of moeder of op een broer of een zus. Je ziet niet altijd gelijk dat ze familie zijn, maar als je ze leert kennen kom je erachter. Ze hebben hetzelfde gedrag, gebruiken dezelfde taal, hun karakters lijken op elkaar, ze hebben dezelfde humor. Ze zijn familie van elkaar. Ze hebben een bloedband en dat merk je overal doorheen.

De schrijver van de Hebreeën brief schrijft over Jezus. Boven het tekstgedeelte staat: wij zien Jezus. Het is geschreven aan de Joden en aan hen wordt uitgelegd wie Jezus is en wat Hij heeft gedaan. Zijn werk wordt beschreven en wordt Jezus verhoogd. Er wordt uitgelegd dat Jezus hoger is dan de engelen en dat aan Hem alle dingen onderworpen zijn. Jezus heeft door Zijn dood en opstanding alles aan Zichzelf onderworpen en Hij bepaalt dus wat er gebeurt. Hij heeft de grootste kracht! Hij wil ook veel kinderen tot zaligheid brengen, Zijn bloed heeft gevloeid voor velen! Velen zullen dus gered worden en daar zal Hij de Leidsman van zijn. Dat is toch heerlijk! Christus die alles aan Zichzelf heeft onderworpen wil ook onze Leidsman zijn.

Dan komen we bij de tekst van vandaag: Immers, zowel Hij die heiligt. Dat is Jezus Christus, Hij heiligt de mensen. Hij heiligt zondaren door Zijn bloed en dat zijn er niet weinig zoals sommige mensen wel een pretenderen, maar het zijn er veel. Jezus wil veel mensen heiligen! Dat is apart zetten van de rest door Zijn sterven en opstanding. Als zij die geheiligd zijn. Dat zijn de kinderen van God, de mensen die gered zijn door het bloed van Christus. Dat zijn wij, die gewassen zijn door het bloed van Christus! Daar hoor jij toch ook bij? Zo niet, dan is er alle ruimte om bij Hem te komen. Hij wil velen zalig maken, dus ook jou!

En als je van Christus bent, dan ben je in Christus. Wij zijn één! We zijn dan uit hetzelfde hout gesneden. We hebben natuurlijk geen echte bloedlijn, maar wel een geestelijke bloedlijn. Wanneer je in Christus ben, ben je ook niet meer vleselijk, maar geestelijk. Je bent in Hem! Je leeft nog wel in je vlees en daarmee doen we jammer genoeg zonde, maar je geest is in Hem! Je bent niet meer van je vlees, maar van Zijn Geest. Dat maakt je vrij van de zonde en maakt je heilig. Niet door onszelf, maar door het bloed van Hem!

Daarom schaamt Hij zich niet. Ondanks dat wij nog zo zwak zijn en steeds weer in zonde vallen, schaamt Hij zich niet om ons broers en zussen te noemen. Hij wil aan iedereen verkondigen dat we bij Hem horen, daar is geen schaamte bij al zou Hij daar alle reden toe hebben. Hoe is het eigenlijk andersom? Schamen wij ons voor Hem? Durf je ervoor uit te komen? Durf je apart te staan en nee te zeggen tegen zaken die niet bij Hem horen? Dat is toch het minste wat we terug kunnen doen?


Heere Jezus, dank U voor Uw redding en dat U ons heiligt. Geeft U ons dat wij U steeds beter leren kennen en op U mogen lijken, zodat de mensen aan ons zien dat we uit hetzelfde hout als U zijn gesneden. Wilt U ons leiden, want U bent de grote Leidsman! Duizend maal dank voor Uw redding en wij aanbidden U!

zondag 15 maart 2015

De drinkbeker

Johannes 18:11 Jezus dan zei tegen Petrus: steek uw zwaard in de schede. De drinkbeker die de Vader mij gegeven heeft, zal Ik die niet drinken?
Vroeger hadden koningen grote feesten waarbij veel gedronken werd. Toch was een koning altijd heel voorzichtig, want wat als iemand een gifbeker aan hem gaf en dat hij die zonder erbij na te denken zou leegdrinken. Dat zou zijn einde betekenen en daarom had een koning vaak een voordrinker. Iemand die de beker proefde en als er dan niets met diegene gebeurde was het veilig om te drinken. Een beker met vergif, die tot de dood leidt.
Jezus krijgt ook een drinkbeker, met een vergif dat tot de dood leidt. Een beker die leidt tot een moment zonder God, erger is er niet op aarde. Het is natuurlijk een figuurlijke beker, maar de strekking is hetzelfde. Jezus zal moeten sterven en wat er gaat gebeuren leidt tot Zijn dood en tot een paar uur zonder God. Toch ondergaat Jezus dit, om voor onze zonden te betalen. Hij had vele uitvluchten kunnen nemen, maar Hij wilde dat niet. Hij zou de drinkbeker nemen en volledig leegdrinken, tot zaligheid van Zijn kinderen.
Een tijd vol ellende, dat stond Jezus te wachten. Hij werd opgehaald door de soldaten van de hogepriester en Petrus had zijn zwaard al paraat. Hij zou strijden voor zijn Meester en vechten tot het bittere eind. Petrus dacht natuurlijk niet na, hij was met Jezus en die had aan één woord genoeg om die mensen dood te laten neervallen. Maar Jezus zei tegen Petrus: doe je zwaard weg, want ik moet de drinkbeker drinken. De drinkbeker die Mijn Vader mij heeft gegeven. Ja, God heeft Zijn eigen Zoon deze drinkbeker gegeven. En alles uit liefde, uit een diepe liefde voor de mens die Hij heeft geschapen. Tegen die liefde kun je toch geen nee zeggen?
De drinkbeker is negatief voor Jezus, het kost Hem strijd en verdriet. Maar het drinken van de beker zou niet Zijn uiteindelijke dood betekenen! Want Jezus heeft de drinkbeker overwonnen, maar ook de dood die daarop volgde. Hij is niet voor altijd dood gebleven, maar Hij is opgestaan en leeft voor eeuwig! Hij heeft geen half werk geleverd, werk waar wij nog iets aan moeten toevoegen, maar het volledige verlossingswerk is door Hem geleverd. Het enige wat wij nog moeten doen is het aannemen van Zijn genade. Heb jij dat al gedaan?
Een gifbeker die tot leven leidt, wie had dat kunnen bedenken. God heeft het zo gewild, zodat wij niet gestraft hoeven te worden. Dat maakt dat we uit Hem en in Hem mogen leven. In Hem omdat we dan ook deel hebben van de genade, maar ook uit Hem zodat ons leven straalt van Zijn genade. Kunnen andere mensen het aan jouw leven zien dat je genade ontvangen hebt? Of zien ze je stiekem slokjes nemen van de drinkbeker van de satan? Wij moeten niet in de zonde blijven hangen, maar leven uit Christus! Kijk eens naar je leven, welke slokjes moet je niet meer nemen? Het kan je dood betekenen!
Wij mogen drinken uit de genadebeker, elke dag weer. Daar mogen we kracht uit putten om ons leven naar Zijn wil te leven en tegenslagen te incasseren. Want die genadebeker is het bloed van Christus, dat ons reinigt van al onze zonden! Dat smaakt naar meer en Hij wil het schenken uit liefde. Wat een heerlijke Christus wordt ons hier voorgesteld in Zijn Woord. Leef jij met Hem? Het is heerlijk want Hij heeft overwonnen! Halleluja!

donderdag 12 maart 2015

Stilzwijgen

Lukas 23:9 en hij ondervroeg Hem met veel woorden, maar Hij antwoordde hem niets.
Wat een vragen zijn er al op Jezus afgestuurd en Jezus beantwoordt er maar een paar. Toen de soldaten om Jezus vroegen, antwoordde Hij: Ik ben het. En ze vielen gelijk op de grond. Bij het sanhedrin werden veel vragen aan Hem gesteld en Jezus antwoordde alleen op de vraag of Hij de Zoon van God was. Zijn antwoord was: u zegt het. Nu is Jezus bij Herodes en die probeert ook van alles uit Jezus te krijgen. Jezus beantwoord alleen de vragen die gaan over Wie Hij is en voor de rest doet Hij er het zwijgen toe.
Herodes wilde Jezus graag spreken en was nieuwsgierig. Niet naar wat Jezus daadwerkelijk was, maar naar wonderen en tekenen. Jezus voelt feilloos aan wat Herodes wil en gaat er niet in mee. Hij zwijgt de hele tijd wanneer Hij bij Herodes is. Hij zegt geen woord. Als Herodes zijn zin niet krijgt, begint hij Jezus te bespotten en zijn soldaten doen met hem mee. Hij kan niet tegen het zwijgen en reageert zijn frustratie af.
Jezus zwijgt! Wat een boodschap van de Meester. Hij gaat niet tegen alle beschuldigingen in, want Hij weet dat het toch geen nut heeft. Hij laat het allemaal over zich heen komen. Het zwijgen van Jezus zegt meer dan duizend woorden en dat roept kwade gevoelens op bij de Joden, Herodes en uiteindelijk ook bij Pilatus. Ze begrijpen helemaal niets van Jezus en keren zich tegen Hem. Wat een foute keuze en dat terwijl de Zaligmaker vlak voor hun neus stond. Wat zouden ze achteraf hebben gedaan?
Het zwijgen van Jezus zien we terug bij veel christenen, maar dan niet in positieve zin. Ze zwijgen over hun Meester en houden zich liever stil wanneer anderen Hem bespotten of niets willen weten van Hem. Als wij dat doen, is ons zwijgen verkeerd! Wij mogen en moeten vertellen over onze Meester, want we schamen ons immers niet voor Hem! Hij is het waard om over gesproken te worden. Daarnaast is het uit liefde voor je naaste dat je ze over Christus vertelt, want het is de enige manier om zalig te worden. Ook voor de mensen die Hem bespotten.
Toch mogen wij ook stil worden. Stil worden voor God en Zijn Zoon. Stoppen met naar onszelf te luisteren en gaan luisteren naar Hem. Onszelf het zwijgen opleggen en Jezus laten spreken. Hij spreekt tot ons over genade en Zijn liefde, terwijl wijzelf daar vaak geen aandacht aan geven. We zijn zo gericht op onszelf, dat we vergeten Wie Jezus werkelijk is en waar Hij voor naar de aarde is gekomen. Hij is gekomen om ons zalig te maken en als we stil worden en dat op ons in laten werken, mogen we neervallen in aanbidding voor die Jezus!
Het duurt niet lang meer en dan vieren we het Paasfeest. We mogen dan spreken over de dood en de opstanding van Jezus, iedereen mag het horen. Maar we mogen ook stil worden en onszelf aan Jezus overgeven. Neem mijn leven en laat het Heer, toegewijd zijn aan Uw eer. Hij nam onze zonden aan het kruis, daar wordt je toch stil van.

zondag 8 maart 2015

De grote Dienstknecht

Lukas 22:27 Want wie is belangrijker: hij die aanligt of hij die bedient? Is het niet hij die aanligt? Ik ben echter in uw midden als Iemand Die dient.
Wat is de ware aard van Jezus? Een Dienaar die bereid is om de mensen te redden. Hij is gekomen om te dienen en mensen zalig te maken. Dat is voor ons eigenlijk niet te bevatten, maar Jezus zegt het zelf. Hij viert het Avondmaal met Zijn discipelen en de discipelen spreken samen over wie nu eigenlijk de belangrijkste is. Jezus merkt het op en haakt er gelijk op in. Hij vermaant Zijn discipelen eigenlijk, want Hij zegt: het draait er niet om wie de belangrijkste is van jullie, jullie zijn er om te dienen. Een volgeling van mij vindt zichzelf niet belangrijk, maar wil ten dienste zijn aan anderen.
Normaal gesproken is natuurlijk degene die iemand dient totaal niet belangrijk. Het waren de slaven die dienden of de mensen die werkten bij een belangrijk persoon. Dat is nu nog steeds zo. De belangrijke mensen hebben mensen in dienst die veel werk doen voor de belangrijke persoon en vervolgens gaat die persoon er met de eer vandoor. De heer is belangrijker dan de dienstknecht en zo was het vroeger, maar zo is het nu nog.
Jezus draait de rollen om, jullie moeten niet spreken over belangrijk zijn. Het gaat erom te dienen en weet je wat nog meer? Ik ben gekomen om te dienen. Ik ben in jullie midden om jullie en alle mensen hier op aarde te dienen. Jezus maakt Zichzelf tot Dienstknecht van de mensen! Hij vindt ons zo belangrijk dat Hij naar de aarde is gekomen om ons te dienen. Wat een heerlijke Christus, die van een prachtige plaats naast de grote Koning, naar de aarde komt om de mensen te dienen en ze zalig te maken. Daar kan ik me alleen maar over verwonderen, jij ook?
Jezus wil jou en mij dienen en misschien heb je Zijn diensten aangenomen. Dan mag je jezelf gelukkig prijzen en leven in Hem! Dat betekent ook dat je vervolgens net zoals Hem wordt en dus ook gaat dienen. Het draait niet meer om jou, maar om Christus en dat maakt dat jij ook andere mensen gaat dienen. Ben je daartoe bereid? Verlang je ernaar om Hem te dienen en ook de mensen die naast je in de kerk zitten? Of vind jij jezelf belangrijker?
Misschien heb je de diensten van Jezus nog niet aangenomen. Het lukt je gewoon niet, want er is je altijd geleerd dat het je gegeven moet worden en er zijn maar weinig mensen die zalig worden. Dat zijn de bekende redenen om niet bij Jezus te horen. Maar lees dan nog eens deze tekst! Jezus wil jou en mij dienen, Hij staat voor je klaar. Dan stel ik je gelijk een andere vraag: wie ben jij om die diensten van Christus te weigeren? Voel jij jezelf daar dan eigenlijk niet te goed voor? Juist wanneer je ziet dat jij jezelf niet kunt zalig maken, is de Zaligmaker er voor jou. Vouw je handen en aanvaardt Zijn werk. Het is ook voor jou!
Je leven verandert zal Christus daar aanwezig is. Het is een proces dat je hele leven duurt en wordt hier op aarde nooit volmaakt. Maar toch mogen we groeien in Zijn genade. De belangrijkste Persoon uit de geschiedenis van de aarde wil met ons een relatie opbouwen en zo mogen we Hem steeds meer en beter leren kennen. Dat is genade en die genade wil Hij ons schenken. Elke dag weer.
Aan de maaltijd wordt het stil, als wij doen wat Jezus wil. En gaan dienen als een knecht, zoals Hij ons heeft gezegd. Hij zegt: dit is wat Ik wil dat jullie doen, dit is waarom Ik bij jullie neerkniel. Dit is hoe Mijn kerk behoort te zijn, dit is wat de wereld ziet van Mij. Als je Mij gaat volgen. TOON MIJN LIEFDE, AAN DE ANDER, ZOALS IK OOK JOU HEB LIEFGEHAD!

dinsdag 3 maart 2015

Vurig verlangen

Lukas 22:15 En Hij zei tegen hen: Ik heb er vurig naar verlangd dit Pascha met u te eten, voordat Ik ga lijden.

Het einde van Jezus hier op aarde is in zicht, Hij gaat met Zijn discipelen het Pascha vieren. Dit is niet zomaar een Pascha, dit is de laatste keer met Zijn discipelen. De laatste keer Pascha, voordat het Lam wordt geslacht waardoor wij niet meer hoeven te sterven. Jezus wist wat er zou gebeuren en daarom was het zo belangrijk voor Hem om het Pascha nog te vieren met Zijn discipelen. Hij wilde het Avondmaal invoeren, Zijn discipelen de opdracht geven om altijd Zijn dood en opstanding te gedenken.

Het valt me nu voor het eerst op dat Jezus zegt: ik heb er vurig naar verlangd dit Pascha met jullie te eten. Het is een verlangen van Jezus om met Zijn discipelen samen te eten en daarnaast het Avondmaal in te stellen. Het komt niet van de discipelen af, maar van Jezus. Jezus geeft opdracht om de tafel gereed te maken en Hij is zelf aanwezig. Hij breekt het brood, dat Zijn lichaam is en Hij schenkt de wijn, dat Zijn bloed is. En dat alles doet Hij met een vurig verlangen.

Wij mogen ook aan de tafel komen bij Christus, want Hij is ook aanwezig als wij Avondmaal vieren. Hij breekt het brood en Hij schenkt de drinkbeker, waarvan wij mogen eten en drinken. Wij mogen dan gedenken aan het werk van Christus, dat Hij voor ons is gestorven. Het is een vurig verlangen van Jezus om met ons te eten. Is het ook een vurig verlangen van ons om met Hem te eten? Om te gedenken dat Hij Zijn leven heeft gegeven?

Nee, we komen niet uit onszelf aan de tafel. We komen alleen door het verzoenende werk van Jezus, de zonden die Hij van ons heeft weggedaan. Dat maakt dat we bij Hem mogen komen, aan Zijn tafel. Het gaat dan niet meer om een bokje of ongezuurd brood, maar om brood van eeuwig leven! Wij mogen niet komen omdat we zelf zo goed zijn of dat we zoveel goede dingen doen, juist het tegenovergestelde is waar. Wij mogen komen omdat we zelf tot niets in staat zijn, alleen door Hem kunnen we genade ontvangen en  leven tot Zijn eer.

Wat doe jij als de tafel voor je staat aangericht? Misschien durf je wel niet aan het Avondmaal deel te nemen. Je ziet zo op jezelf en daarin zie je alleen maar zonde. Dan mag je weten dat niemand daar uit eigen werken zit, maar alleen door het werk van Christus. Hij is gestorven voor al onze zonden en Hij heeft een vurig verlangen om met ons aan tafel te zitten. Kun je Hem weigeren?

Misschien ga je wel uit gewoonte aan het Avondmaal en zegt het je verder niet zoveel. Ook dan moet je bij jezelf te rade gaan of dat juist is. Is het een vurig verlangen van je om bij Hem te zijn en deel te hebben aan Zijn werk? Wij mogen ons eigen leven verliezen en Christus winnen, want Hij heeft overwonnen.


Wat een liefde van Christus dat Hij met ons aan de tafel wil zitten en ons zo wil laten zien dat we geliefd zijn door Hem! Ik verlang naar die maaltijd, met een vurig hart. Jij ook?

zondag 1 maart 2015

Wat zoek je?

Genesis 37:15 Een man trof hem aan, want zie, hij was aan het ronddwalen op het veld en de man vroeg hem: Wat zoek je?

Een mooie vraag om aan iemand te stellen: wat zoek je? Bij deze vraag kun je verschillende bedoelingen in acht nemen. Je kunt vragen aan iemand die je ziet zoeken naar een voorwerp, zodat je bijvoorbeeld kunt helpen met zoeken. Het is ook een vraag die je aan elk mens hier op aarde kunt stellen: wat zoek je? Dan stel je een vraag die graaft naar de diepte van iemands bestaan, wat is het doel van je leven? Zoek je geluk, gezondheid, rijkdom of misschien veel vrouwen of veel feesten? Wat zoek je, is een vraag die wij altijd aan elkaar mogen stellen. Dus bij deze: wat zoek jij?

Jozef wordt op weg gestuurd door zijn vader om te kijken hoe het is met de andere zoons. Hij ligt er niet zo goed in bij zijn broers, want hij wordt verwend door zijn vader en hij droomt domen waarin hij over zijn broers heerst. Ze zullen voor hem buigen en dat accepteren zijn broers niet. Toch wordt Jozef naar ze toegestuurd en als hij in Sichem aankomt kan hij ze niet vinden. Iemand ziet hem ronddwalen en wil hem helpen, hij vraagt: Wat zoek je? Weet je waar je op dit moment bent en weet je waar je naartoe moet? De man heeft gehoord waar de broers zijn en vertelt Jozef waar hij naartoe moet.

Jozef zocht zijn broers en uiteindelijk heeft hij ze gevonden, of tenminste zij hebben hem gevonden. Hij zocht ze om ze te vragen hoe het is, maar hij kreeg iets wat hij niet had verwacht. Het antwoord op de vraag wat zoek je, lijkt zo onschuldig voor Jozef. Hij zoekt immers zijn broers, hij kon niet weten dat zijn broers hem in de put zouden gooien? Dat was uiteindelijk de uitkomst van zijn zoektocht, maar Jozef had er geen idee van.

Ons hele leven is een zoektocht, maar wat zoeken we? Die zoektocht begint als we klein zijn, we zoeken eigenlijk nog niet veel want onze ouders leven ons voor. Toch begint daar de zoektocht en daar worden we al gevormd in wat we gaan zoeken. Die jonge jaren zijn zo belangrijk, daar wordt de richting gegeven. Daarom is de opvoeding en vooral de geestelijke opvoeding zo belangrijk. Na de kindertijd komen we in de pubertijd. Dan ga je heel andere dingen zoeken, je gaat vooral onderzoeken. Het onschuldige gaat langzamerhand weg en er komt van alles op je af. Je leven staat helemaal op zijn kop, je verandert van binnen en van buiten. Wat vragen wij aan onze jongeren? Wat zoek je? En sturen we ze dan ook de juiste kant op? Weten ze waar ze moeten zoeken? We kunnen soms zo veroordelen zijn naar een puber, maar God is ook met hen begonnen!

De vraag stellen: wat zoek je? Dat geeft ook verantwoordelijkheid in welke richting je vervolgens wijst. De enige juiste richting is die van Christus! Elk mens moet weten dat de richting van de zoektocht naar het kruis moet zijn en om daar Jezus te ontmoeten. Die zoektocht kan soms moeilijk zijn, je kunt door wilde periodes heen moeten of door levensgrote zorgen, maar het doel mag zijn: Christus. Is het ook jouw doel om Christus te leren kennen of als je hem kent om Zijn wil te zoeken? Is de zoektocht van je leven om de relatie met Hem te versterken? Nogmaals: wat zoek
jij?

Als de zoektocht van je leven Christus is, dan weet je dat je zult vinden wat je zoekt. Maar ook dat je liefde en genade zult ontvangen en straks een eeuwigheid samen met Hem! Dan is de zoektocht niet meer nodig, want het is volmaakt!