dinsdag 27 september 2016

God zal je versterken

Zacharia 10:12 Ik zal hen versterken in de Heere, en in Zijn Naam zullen zij wandelen, spreekt de Heere.

Een uitzichtloze situatie, een klap die je te verduren krijgt in je leven of een moment dat je jezelf afvraagt: waarom, o God? We hebben het allemaal wel eens meegemaakt en anders zullen we het nog wel meemaken. Het kan onszelf verwarren, zelfs zo erg dat we even niet meer weten wat we nu moeten. De put waarin we zitten lijkt zo diep, waar moet je dan naartoe. Waar kun je het nog van verwachten? Hoe vind je nu de kracht weer om op te staan?

Het volk Israël heeft in verschillende uitzichtloze situaties gezeten. Ze zijn weggevoerd uit ballingschap, ze zijn verdeeld over de wereld en ze worden onderdrukt. Ze leven niet meer in hun eigen land, niet meer in het land van de belofte en ze leven in een land waar God niet gediend worden. En ze kwijnen weg, want diep in hun zit God geworteld. Ze zijn immers Zijn kinderen, ze behoren Hem toe en niet aan anderen!

En God ziet het, Hij ziet hun pijn en verdriet! Ook al hebben ze het aan zichzelf te wijten dat ze zijn weggevoerd en verspreid, God wil ze genade schenken. Hij laat ze niet aan hun lot over, maar wil Zich over hen ontfermen. Ja, zelfs nog sterker dan dat: Hij zal hen versterken. Ze zullen we kracht krijgen om zich op te richten en weer trots te zijn op hun volk en hun God. Ze zullen niet zomaar kracht krijgen, maar kracht in de Heere. Dat is de kracht die een mens doet bloeien, ondanks de situatie waarin hij of zij zich verkeerd. Het is Zijn kracht die de mensen zal vervullen en in die kracht kunnen we weer omhoog kijken en God aanschouwen en sterk staan in Hem.

Zo doet God ook voor jou en mij wanneer we het niet zien zitten, wanneer we in die moeilijke periode zitten en we zelf in de put zitten. God kijkt niet machteloos toe. Nee, Hij geeft ons de kracht om ons weer op te richten. Hij geeft ons de kracht om ondanks alles door te gaan. Dat we niet in onszelf en in ons verdriet wegzinken, maar God mogen aanschouwen door alles heen. Want Hij is Degene die ons verdriet kan wegnemen en waar we mogen schuilen als we het moeilijk hebben. Hij wil ons doorstromen met Zijn Geest en ons weer opbouwen.

En dan mogen we in Hem wandelen. We begrijpen Zijn wegen niet altijd en soms is het moeilijk te aanvaarden, maar als Hij voor ons uitgaat dan wandelen we op de weg van Hem. Dan leert en helpt Hij ons om de moeilijkheden op die weg te verslaan en te leven tot Zijn eer. Hij tilt je op als je bijna struikelt, Hij neemt je in Zijn armen om je te troosten, Hij beschermt je voor degene die je kwaad wil doen en Hij geeft je kracht om door te gaan.

Dat spreekt de Heere. God zegt het zelf en dan mogen jij en ik ons overgeven. Hoe jouw situatie nu ook is, wat er ook in je leven speelt: luister maar naar God! Schuil bij Hem, want Hij zegt zelf: Ik zal je versterken in de Heere.

U bent mijn Schuilplaats, Heer
U vult mijn hart steeds weer
Met een verlossingslied

Telkens als ik angstig ben steun ik op U!

zondag 25 september 2016

Een rotsvaste hoop

Hebreeën 6:19 Deze hoop hebben wij als een anker voor de ziel, dat vast en onwrikbaar is en reikt tot in het binnenste heiligdom, achter het voorhangsel.

Waar hoop je op? Dat kan een vraag zijn die aan ons allemaal gesteld kan worden en het antwoord is meestal een onzeker iets. Misschien hoop je op een goede baan, een leuk huis, een leuke partner of misschien hoop je wel rijk te worden. We hopen allemaal wel op iets, maar het is toch allemaal wat onzeker. Dat is typisch de hoop van deze aarde, die is niet vast maar onzeker. Maar als we de hoop hebben op God, dat is een zekere hoop!

De schrijver van de brief aan de Hebreeën wil de lezers opbouwen door ze hoop te geven. En dat is niet een hoop die onzeker is, maar een rotsvaste hoop. Het gaat over de vervulling van Gods belofte aan Abraham. Maar ook over de vervulling van Gods belofte op verlossing, dat Jezus Christus zal terugkeren om ons mee te nemen naar de hemel.

Die rotsvaste hoop stoelt de schrijver op de belofte van God aan Abraham. Dat was niet zomaar een belofte, maar een eed. Een eed die God heeft gedaan en op zichzelf heeft gezworen. Hoger kan een eed niet zijn, meer lading kan een eed niet hebben. En als God zo’n eed aflegt, dan mogen we er zeker van zijn dat Hij dat ook zal waarmaken.

Hij heeft dat gedaan voor Abraham. Abraham zou gezegend worden door God en overvloedig in aantal toenemen. Dat kunnen we allemaal zien. Het volk Israël is talrijk geworden. Ze leven over de hele wereld en bestaan al vanaf Abraham. Welk ander volk kan dat zeggen? Die belofte van God is dus gehouden, maar God heeft nog iets groters gedaan. Hij heeft zelfs mensen aan Zijn volk toegevoegd. Hij heeft uit de heidenen mensen zoals jij en ik geroepen en ook tot Zijn volk laten behoren. God heeft zo Zijn eed zelfs uitgebreid.

Zo heeft God ook Zijn belofte aan Adam en Eva gehouden. Er zou een Verlosser komen om de straf te dragen en satan te verslaan. En ook dat is gebeurd. God heeft daarin woord gehouden door Zijn Zoon naar de aarde te sturen en te sterven voor de zonden van de mens. Hij heeft de mens niet laten zitten op het moment dat het moeilijk werd. Jezus heeft een zware last gedragen, maar omwille van Zijn belofte en Zijn liefde voor de mens, is Jezus toch aan het kruis gegaan. Dank je Hem daar elke dag voor? Dank je Hem daarvoor met je leven?

En op die basis mogen wij hoop houden op de wederkomst van Christus en een leven voor eeuwig met God. Dat heeft God immers belooft? En wat God belooft, dat zal gebeuren. Wat er ook om ons heen gebeurt, hoe zwaar we het soms ook hebben op persoonlijk gebied, we mogen ons vastklampen aan de belofte van God. Die hoop op Zijn komst en te leven in Zijn rijk is niet onzeker, het is juist een rotsvaste hoop.


Jezus is ons als Voorloper binnengegaan, als Hogepriester tot in eeuwigheid. Hij bidt voor jou en voor mij in de hemel en Hij zorgt ervoor dat wij die hoop mogen blijven koesteren. Geef je leven over aan Hem en dan zul je vaststaan op die hoop!

donderdag 15 september 2016

God druipt van liefde

Psalm 36:9 Zij worden verzadigd met de overvloed van UW huis; U laat hen drinken uit Uw beek vol verrukkelijke gaven.

Wat een tegenstelling in deze psalm. Eerst wordt de mens beschreven en dan vooral de mens die zonder God leeft. Een mens, zondig in zichzelf, dat niet in staat is om goed te doen. En dan God, die zoveel liefde heeft voor de mens. Die een onuitputtelijke Bron van liefde is en iedereen die daaruit drinkt wordt daardoor vervuld van Zijn liefde.

Lees de verzen 1-5 maar eens. De mens zonder God wordt eigenlijk met de grond gelijk gemaakt. Die mens heeft geen ontzag voor God, Hij doet zichzelf voor als geweldig en wil dat ook graag zijn, maar als je door de buitenkant heen kijkt, zie je slechte dingen en haat. Bij de mens uit zichzelf komt alleen maar onrecht en bedrog, liegen om zichzelf goed te praten of om fouten te verbloemen. Die mens kan niet verstandig handelen, het volgt alleen maar zijn of haar zondige hart en verlangens. Als je dit zo leest denk je waarschijnlijk: dat valt toch ook wel weer mee. Nou, niet dus. Kijk maar eens goed naar jezelf, hoe is het bij jou?

Maar dan komt de lofzang op God! God is goedertieren, Hij is volmaakt goed en dat reikt tot in de hemel. God is niet maar een klein beetje goed, Hij is helemaal goed. Zijn gerechtigheid is als de machtige bergen, Hij is recht. En wat recht is, is niet krom. Bij God weet je waar je aan toe bent en Hij doet alleen recht. Er is geen afwijking daarvan mogelijk, Hij knijpt geen oogje dicht en probeert niet op allerlei wegen een uitvlucht te zoeken. Die God is geweldig en die God is het waard om gediend te worden. God haat de zonde, het is een gruwel in Zijn oog. Maar Hij laat het recht zegevieren en heeft Zijn Zoon gegeven om de straf op die zonde te dragen. Zo goed is God voor ons.

En wij mogen bij Hem schuilen onder zijn vleugels. Daar is het veilig en daar is het goed. Daar zijn we veilig tegen verleidingen, tegen de begeerte die in ons leeft. De mens mag daar zijn toevlucht zoeken, omdat het op aarde anders een leeg bestaan heeft. Alles is leeg, angstig en gevaarlijk zonder God en als je niet onder die vleugels schuilt, dan sta je bloot aan alle gevaren. Het wil niet zeggen dat je onder die vleugels geen zonde doet en dat je niks kan overkomen. Maar je wordt wel beschermd en wordt overvleugeld door Zijn liefde.

Want onder die vleugels wordt je verzadigd met de overvloed van Zijn huis en Hij laat je drinken uit de beek vol verrukkelijke gaven. Het is net alsof je een heerlijk maaltijd aan het eten bent, zo is het ook bij God. Hij geeft de liefde die Hijzelf heeft, ook aan hen die bij Hem horen. En dat smaakt heel goed, dan wil je nooit meer iets anders. Je bent dan veilig, je ziet om naar anderen, je stelt jezelf niet op de voorgrond en wil niet meer zondigen. In plaats van de zonde gaat de Geest in je werken en dat geeft een diepe vreugde.

God druipt van de liefde en wil dat ook aan ons geven. Je hoeft alleen maar bij Hem te schuilen en Hij zal je Zijn Geest geven om je te vervullen.

Hoe groot is Uw goedgunstigheid,
Hoe zijn Uw vleug’len uitgebreid,
Hier wordt de rust geschonken.
Hier ’t vette van Uw huis gesmaakt
Een volle beek van wellust maakt,
Hier elk in liefde dronken!

zondag 11 september 2016

Kijk omhoog, de verlossing is nabij!

Lukas 21:28 Wanneer nu deze dingen beginnen te geschieden, kijk dan omhoog en hef uw hoofd op, omdat uw verlossing nabij is.

Denk je niet eens bij jezelf: wat is er toch allemaal aan de hand in de wereld? Vandaag is het 11 september, een datum die bij iedereen in het geheugen gegraveerd staat. Die torens die instorten nadat er twee vliegtuigen ingevlogen zijn. Maar er is veel meer aan de hand in de wereld, neem de situatie van Israël. Het wordt steeds moeilijk voor ze om overeind te blijven, er komt steeds meer weerstand en hoe zal dit gaan aflopen? Maar ook de orkanen en ander natuurgeweld dat veel schade aanricht, het lijkt steeds meer te worden maar wij kijken er niet meer van op. En dan nog de mens die zonder God leeft, dat wordt hier in het westen ook steeds meer.

Allemaal tekenen van de wereld die op zijn einde loopt. Sommige mensen worden daar bang van, anderen interesseert het helemaal niet. Maar wanneer we Gods Woord goed lezen, zien we dat het einde nabij is. Moeten we daar bang van worden? Dat staat nergens in de Bijbel, maar Jezus spreekt er op een andere manier over. Hij kijkt naar de eindtijd vanuit een ander oogpunt, namelijk dat de verlossing nabij is.

Kijk dan omhoog en hef uw hoofd op! We krijgen een opdracht van Christus, Hij wil dat we omhoog kijken. We moeten niet zielig gaan zitten doen of in de piepzak gaan zitten. Nee, we moeten juist omhoog kijken. We moeten uitzien naar het moment dat Hij zal komen. Jezus zegt in vers 27: En dan zullen zij de Zoon des mensen zien komen in een wolk, met grote kracht en heerlijkheid. Daar moeten we naar uitzien, daarom moeten we omhoog kijken. Hij zal komen met grote kracht! Iedereen zal het weten, er zal van alles gebeuren. De aarde zal schudden op zijn grondvesten. En met heerlijkheid! Hij zal stralen als nooit iemand heeft gezien. Een schitterend beeld zal het zijn als Jezus terugkomt in de wolk. De zon zal erbij verbleken en de schoonheid van de natuur is er niets bij vergeleken. Zo zal Jezus terugkomen.

En Hij zal komen om Zijn kinderen te verlossen. Hij komt om jou en mij, als je bij Zijn kinderen hoort, te verlossen van alles om ons heen. Hij verlost ons van onze zondige natuur, maar ook van een zondige wereld waarin geen plaats voor Hem is. Hij verlost ons van alle ellende die in de wereld is, van natuurgeweld tot aan het menselijk geweld. Hij zal Zijn kinderen daaruit redden en ze meenemen naar de plaats die heerlijk is.

Dat is waar alles op uitloopt, Gods kinderen mogen met Jezus mee naar de hemel. De plaats waar God aanwezig is, waar God centraal staat en waar God de mens zal vervullen. Die plaats waar geen zonde meer is en dus ook geen pijn en verdriet, die plaats waar mensen vredig met elkaar omgaan en waar we alle tijd hebben om God tot in Zijn diepste liefde te leren kennen. En we mogen daar zelfs regeren met Christus! Zo zullen we straks worden vervuld, wat heerlijk zal dat zijn.



Hef je hoofd omhoog, want de Koning komt. Buigt nu voor Hem en aanbid Hem en zing Hosanna voor de Heer! Heere Jezus, wij zien uit naar Uw komst! Maranatha!

zaterdag 10 september 2016

De goede werken van God

Exodus 13:8 En op die dag moet u uw zoon vertellen: Dit is gebeurd om wat de Heere voor mij gedaan heeft, toen ik uit
Egypte trok.

De hele geschiedenis van het volk Israël ziet op de redding van Christus. De Israëlieten waren eerst immers slaven in Egypte. Zo is de mens slaaf van de zonde. De Israëlieten waren geen baas over zichzelf en werden verdrukt door de Egyptenaren. Een mens die in de zonde leeft wordt ook verdrukt, door diezelfde zonde. Dat is de eerste overeenkomt die we in de geschiedenis zien.

Na de slavernij wordt het volk gered uit Egypte. God redt het volk door de eerstgeboren kinderen te doden, behalve wanneer met het bloed van een onbevlekt lammetje aan de deurpost smeerde. Dan zou de Engel des doods niet langskomen, maar voorbij gaan. Hierdoor mochten de Israëlieten gaan, de vrijheid in. Ze waren niet langer slaven, ze waren bevrijd door de hand van God. Zie je de vergelijking met de redding van Christus? Als je door Christus bent gered, ben je geen slaaf meer van de zonde. Je bent vrij!

Maar het volk kwam vervolgens in de woestijn, een dorre plaats en het werd een lange tocht. Er kwamen veel moeilijkheden op hun pad en het was absoluut niet makkelijk. Maar God was bij hen en daardoor zijn ze erdoorheen gekomen. Zo is het ook bij ons: de wereld is een grote woestijn en onze reis naar de eeuwigheid duurt lang, maar God is bij ons en zo zullen we erdoor komen.

Dit moesten de vaders hun kinderen vertellen en zo de goede werken van God verkondigen aan hun kinderen. Die taak hebben wij ook, wij moeten ook de goede werken van God verkondigen. Het Pascha, dat werd ingesteld was niet bedoeld om het volk te herdenken, dat die zoveel murmureerden. Nee, het was ingesteld om de goede werken van God te vertellen. En dat is exact onze taak aan onze kinderen.

Dat kunnen we heel praktisch maken: hoe leef jij? Spreek je met je kinderen over God en over de goede werken die Hij voor jou heeft gedaan? Spreek je met andere mensen over Christus en over de redding die je hebt ontvangen en die je een ander ook zo gunt? Ga je aan het Avondmaal om de goede werken van God te verkondigen? En spreek je daarover met je kinderen?

Of geef je anderen het slechte voorbeeld? Leef je zomaar, zonder God in je leven te betrekken. Blijf je in de kerkbank zitten en verkondig je niet de goede werken van God? Hoe zullen anderen God zien, wanneer jij ze er niet over verteld of het laat zien? Ook voor jou is er een plek bij Christus. Dat betekent dat je jezelf aan de kant moet zetten en Hem je leven moet laten overnemen.

De opdracht van God aan de Israëlieten is een opdracht die ook nu nog actueel is. Wij mogen het werk van Christus vertellen, laten zien en uitstralen. Hij heeft de dood overwonnen en voor de zonde betaald bij God. Is Hij het niet waard om door ons gediend, geloofd en geprezen te worden?

Heere, wat bent U goed en heerlijk. U wilt ons mensen redding geven van de straf en U doet dat ook. Dank U voor Uw liefde en trouw. Vergeef ons toch wat niet is naar Uw wil en neem dat weg. En geef dat we U mogen aanbidden!

vrijdag 9 september 2016

Eten tot Zijn gedachtenis

Lukas 22:19 En Hij nam het brood en nadat Hij gedankt had, brak Hij het en gaf het aan hen met de woorden: Dit is Mijn lichaam, dat voor u gegeven wordt. Doe dat tot Mijn gedachtenis.

Tijdens het lezen van Lukas 22 zijn we aanwezig bij het laatste avondmaal van Jezus en Zijn discipelen. Het is het Pesachfeest en ze eten met elkaar. Maar het is niet zomaar een avondmaal, het is het laatste eten en drinken dat Jezus tot zich zal nemen in de tijd totdat Hij aan het kruis gaat sterven voor de zonden van de wereld. Het laatste moment samen, totdat het ultieme moment komt waar Jezus voor naar de aarde is gekomen. Het redden van zondaren.

En als Jezus het Avondmaal instelt, draait het maar om één Iemand en dat is Jezus zelf. Het is Zijn lichaam dat gegeven wordt. Niet zomaar een lichaam, maar het lichaam van de Zoon van God! Hij heeft Zijn lichaam aan het kruis gegeven en daarom breekt Hij het brood en deelt het uit. Het brood dat wij aan tafel mogen eten, dient als het lichaam van Christus. Zijn zondeloze lichaam, geschonden door de mensen, maar weer opgewekt door God. Daar mogen we aan denken als we het brood eten. En dat is niet om verdrietig te worden, het ziet namelijk niet op onszelf, maar we mogen daardoor worden opgewekt want het ziet op Christus! Hij heeft de zonde verslagen en teniet gedaan.

Het lichaam is voor ons gegeven. Christus is niet zomaar gestorven, Hij is voor jou en mij gestorven. Hij heeft zichzelf gegeven om jou en mij zalig te maken. Laat dat eens op je inwerken. God houdt zoveel van jou, dat Hij Zijn Zoon heeft laten sterven. Christus houdt zoveel van jou, dat Hij Zijn lichaam heeft gegeven. Hij is afgedaald in de hel en is gestorven, maar ook weer opgestaan. Het heeft Hem veel gekost en het was echt niet makkelijk. Dat kunnen zien aan de angst die Hij heeft in de tuin van Gethsémané, als Jezus zelf bloed zweet. En toch heeft Hij het gedaan, zoveel liefde heeft Hij voor jou.

En nu mogen wij eten tot Zijn gedachtenis. Dat is het Avondmaal. Door het Avondmaal worden wij niet behouden, door het Avondmaal worden wij niet zondiger. Nee, het is tot Zijn gedachtenis. Waarom zouden wij daar nu aan moeten denken? Zodat we niet vergeten wat Hij heeft gedaan. Niet alleen de liefde die Hij voor ons heeft, maar ook de zonde in onszelf. Want alleen kunnen wij God niet behagen, alleen kunnen wij niet eens voor God staan. Maar nu Jezus de straf heeft gedragen, kunnen wij voor God verschijnen.

Dan mogen we ons diep verwonderen over het werk dat Hij heeft gedaan. Nee, niet uit gewoonte Avondmaal vieren. Niet aanschuiven, eten en weer in de bank gaan zitten zonder dat het iets met je doet. Je moet terugdenken aan Zijn werk, aan het lichaam dat voor jou gebroken is. Dan wordt je klein, dan weet je dat je zelf niets voorstelt, maar je weet ook hoe groot Jezus Christus is en dat je bij Hem hoort. Dan mag je hart opspringen van vreugde en dan mag je met een loflied opstaan van de tafel, ja zelfs een overwinningslied!



Komt eet en ziet dat de Heere goed is!

dinsdag 6 september 2016

Witter dan sneeuw

Jesaja 1:18 Kom nu, laten wij een rechtszaak voeren, zegt de Heere. Al waren uw zonden als scharlaken, ze zullen wit worden als sneeuw; al waren ze rood als karmozijn, ze zullen worden als witte wol.

Wat een ellende als je Jesaja 1 leest. Het volk Israël is van God afgedwaald en God spreekt hen toe. En dat gaat in flinke bewoordingen. God zegt dat Zijn kinderen tegen Hem in opstand zijn gekomen, dat Israël geen kennis heeft, ze hebben de Heilige verworpen en hun hoofd is ziek. Zo maar een paar dingen die Israël voor de voeten worden geworpen. Ze zijn te lezen in hoofdstuk 1. Een zondig volk, dat zoveel zegeningen van God heeft gekregen, maar zich toch van Hem heeft afgekeerd. Daar wil God toch niets meer mee te maken hebben?

Dan ken je God niet, want Hij verbreekt zijn beloften nooit. Hij heeft trouw gezworen aan Abraham, Izak en Jakob en die belofte blijft. God vindt de zonden van het volk verschrikkelijk, het maakt het toornig en verdrietig. Waarom kan het volk niet gewoon naar Zijn wetten leven en zo dicht bij Hem leven? Zelfs in de offers vindt God geen vreugde meer. Want dan doen ze dan nog wel, maar het doet God niets.

Zo kan het ook met ons zijn. We kunnen zo opgaan in allerlei dingen, dat we geen tijd aan God besteden. Dat we druk zijn met sport, hobby, werk, vrienden en ga maar door. En dat we daardoor te weinig aandacht voor God hebben. Ja we bidden nog wel en gaan zelfs nog naar de kerk, maar echt met Hem leven doen we niet. Dan zijn we net als Israël, we doen God verdriet. Hij vindt geen vreugde in ons wanneer we niet naar Zijn wil, naar Zijn wet, leven.

Maar ook voor ons is er hoop, want God vergeet Zijn belofte aan jou en mij niet! Wij mogen ons scharen onder de kinderen van Abraham, door het werk van Jezus Christus. En dus mogen Zijn beloften ook aan ons worden doorgezet. Daarom hoeven we niet te wanhopen, lees maar eens in vers 18. God zegt: kom en voer een rechtszaak met Mij. En IK zal je zonden vergeven, wanneer je je naar mij terugkeert.

Onze zonden zullen dan totaal! vergeven zijn. Niet een paar, niet de helft, maar helemaal. Al zijn onze zonden als scharlaken, Hij zal ze wit wassen als sneeuw. Er zal geen zonde meer overblijven, want ze zijn bedekt door het bloed van het Lam. Dat is God en zo werkt Hij vanuit Zijn beloften voor ons. Dan doen onze zonden ons verdriet, want God heeft er verdriet van. Dan willen we leven naar Zijn wil, want daar vindt God vreugde in. Niet uit onszelf, maar staande op het kruis van Christus. Door de Heilige Geest.

God is goed en Hij wil ons Zijn goedheid laten zien. Keer je naar Hem, wat er ook tussen jou en God instaat. Zet je leven eens tegen de spiegel van het Evangelie. Niet alleen naar de Romeinen brief dat je vrij bent, maar ook naar het Oude Testament waar God ons Zijn wil heeft bekend gemaakt. En naar de woorden van Jezus, als Hij zelfs de wet nog aanscherpt. Heb God lief boven alles en je naaste als jezelf.



Dan kunnen we vrij voor God staan, zonder zonde. Die zijn door Christus betaald en God heeft ze weggepoetst. Laten we Hem dan aanbidden voor Zijn beloften aan ons en Zijn liefde door Zijn Zoon.

zondag 4 september 2016

Levend water, krachtig water

Johannes 4:14 maar wie drinkt van het water dat Ik hem zal geven, zal in eeuwigheid geen dorst meer krijgen. Maar het water dat Ik hem zal geven, zal in hem een bron worden van water dat opwelt tot in het eeuwige leven.
Wat is de functie van water? De belangrijkste functie voor ons is om onze dorst te lessen. Zonder water zullen we niet overleven, ons lichaam heeft water nodig. We kunnen proberen zonder te leven en van alles te proberen, maar uiteindelijk zal ons lichaam uitdrogen en geen leven meer hebben. Maar wanneer je water drinkt zal je lichaam juist vitaal zijn en krijg je energie en kracht om dingen te ondernemen. Zo is het niet alleen met ons lichaam, maar ook met onze geest.
Jezus spreekt hier met de Samaritaanse vrouw over het levende water. Water dat Jezus aan de vrouw wil geven en wanneer ze hiervan zal drinken, zal ze nooit meer dorst hebben. Het is dus belangrijk om dit water te drinken en daarna hoef je geen ander water meer te drinken. Jezus is genoeg! Dit water heb je nodig om gered te worden, zonder dit water sterft een mens. Als jij en ik niet van dit water drinken, zullen we zeker sterven. Niet direct, maar uiteindelijk wel. En Jezus biedt het ons aan. Elke dag, overal en het kost ons niets! Dat is de eerste functie van het water.
Maar in de tekst lezen we nog iets over dat water. Het lest niet alleen onze dorst, maar het zal een bron worden van water dat opwelt tot in het eeuwige leven. Het water zal je energie geven in je geloofsleven, het wordt een bron. Een bron, dat is dus niet een klein beetje, maar veel meer dan genoeg. En uit die bron mag je steeds weer putten. Die bron is er ook niet in 1 dag, maar wordt steeds groter. Het begint met een klein stroompje en des te meer je Jezus leert kennen en drinkt van Zijn water, zal dat kleine stroompje een bron worden.
En het water in die bron zal opwellen, dat wil zeggen opspuiten. In de Statenvertaling staat dat het een fontein wordt. Dat water heeft dus kracht en geeft je leven een boost tot in de eeuwigheid. Het blijft niet alleen maar een beetje blak water, maar het springt op en gaat tekeer. Dat doet het levende water ook in ons, het spuit net als een fontein. Dat maakt de liefde tot Christus steeds sterker en het maakt ook de liefde tot onze naaste steeds sterker. We gaan door de Geest van God leven en zullen God aanbidden. Ons leven wordt steeds meer een wandeling met Hem en dat zal ons een ongelofelijke vreugde opleveren.
Die fontein spuit door tot in het eeuwige leven. Dan stopt het niet, maar ook in het eeuwige leven gaat het door. Dan zullen we God leren kennen in al Zijn volheid en nog meer van Zijn aanwezigheid kunnen genieten. De kracht en energie en liefde tot God die we op aarde nooit volmaakt zullen hebben, zullen we dan krijgen.
Laten we dan steeds weer drinken van het water van Jezus. Elke keer dat we in Zijn Woord lezen, dat we met God spreken en ons laten vullen door de Heilige Geest, zal onze bron gevuld worden en zal die fontein nog meer kracht krijgen.

donderdag 1 september 2016

Vrede bij God

Romeinen 5:1 Wij dan, gerechtvaardigd uit het geloof, hebben vrede bij God door onze Heere Jezus Christus.
Een kind van God is een bijzonder gezegend mens. Iemand die gelooft dat Jezus voor zijn of haar zonden is gestorven heeft een bijzondere plaats. Dat is wat Paulus ons hier vertelt. We hebben namelijk vrede bij God! De mens staat van nature immers vijandig tegenover God en wil niets met Hem te maken hebben. Maar iemand die gelooft in Jezus, leeft niet meer in vijandschap met God, maar heeft vrede bij God. God ziet diegene niet meer aan als zondig en verdorven schepsel, maar als mens bedekt door het bloed van Christus.
Hoor ik daar dan ook bij? Paulus spreekt hier over wij; wij dan. Zo begint hij deze tekst. Wij, dat zijn dus allen die in Christus zijn, allen die gerechtvaardigd zijn uit het geloof. Je bent niet gerechtvaardigd door het geloof, maar uit het geloof. Als wij door het geloof rechtvaardig zouden zijn, zou het aan ons liggen. Maar nu we uit het geloof gerechtvaardigd zijn, is het alleen door het werk van Christus. Behoor jij daar ook toe? Dan leef jij ook in vrede met God.
Want het is alleen door onze Heere Jezus Christus. Hier gebruikt Paulus weer een gemeenschappelijk woorden en het is ook een bezittelijk woord: onze. Niet de Christus van iemand anders, maar van ons! Van jou en van mij! Christus die het werk aan het kruis heeft volbracht, die onze zonden bedekt met Zijn bloed en zo verzoening schenkt tussen God en de mens. Hem mogen wij ‘onze’ Christus noemen. Wat is God ook goed voor ons.
In die vrede, de vrede bij God, mogen wij dan nu leven. Wij hoeven niet alleen in het leven te staan, maar mogen weten dat Hij bij ons ons. Wij hoeven niet angstig en vol zorgen in het leven te staan, want we hebben vrede bij God. Dit is een tekst om ons op te bouwen, om ons sterk te maken. Want we hoeven het niet van onszelf te verwachten, maar mogen het bij Christus neerleggen. God heeft ons in genade aangenomen en wil ons ook leiden in ons leven. Hij wil ons Zijn vrede geven.
Dan moeten we ook niet meer gaan wanhopen of gaan twijfelen. Want wij hebben vrede bij God. Wat zou ons dan nog kunnen gebeuren? Ja, op aarde kan er nog genoeg gebeuren, maar niemand kan ons dat afpakken. Dat mag ons sterk maken en dat laat ons weten dat we niet hoeven te twijfelen. Jezus is zeker gestorven en opgestaan en Hij heeft zeker met Zijn bloed betaald voor de zonden. Geloof jij dat ook? Dan is deze bemoediging, de bron van kracht ook voor jou. Hier mag je je aan vastklampen en moed uit putten.
De vrede bij God is als een paraplu tegen de regen. Je broekspijpen kunnen dan nog nat worden, maar je weet dat je droog op je bestemming zult aankomen. Zo is het ook op aarde, er kan veel gebeuren, maar we weten dat we straks voor eeuwig bij Hem zullen zijn. Dat is zeker!