Leven uit genade

Jozua 6:22 En Jozua zei tegen de twee mannen, de verkenners van het land: Ga het huis van die vrouw, die hoer, binnen en breng de vrouw vandaar naar buiten, met alles wat van haar is, zoals u haar gezworen hebt.

Wat een belevenis voor Rachab, de vrouw uit Jericho. Eerst heeft ze met gevaar voor eigen leven de verkenners van Israël verborgen en toen het volk de stad ging innemen moest ze in de stad blijven. Ze moest erop vertrouwen dat het goed zou komen. Het enige wat ze hoefde te doen was het rode koord buiten haar huis hangen en dan zou ze ook worden gered, tenminste dat was haar verteld. Ze moest vertrouwen op de woorden van die mannen en dat deed ze ook. Ze had gehoord van God en hoe machtig Hij is en dat gaf haar de kracht om op deze mannen te vertrouwen.

Het zal wat zijn geweest, al die huizen en muren om haar heen stortten in. Zal ze angst hebben gehad? Misschien wel, omdat het allemaal zo dichtbij kwam. Maar tot haar opluchting bleef haar huis staan, het stortte niet in. Wat een genade en wat een vertrouwen. Rachab leefde door de genade van God! Het huis had makkelijk mee in kunnen storten, het waren immers niet de Israëlieten die de stad hebben in laten storten, nee het was God. Die genade heeft Rachab het leven gegeven en daardoor mocht ze deel worden van het volk van God. Ja, ze mocht zelfs in het geslachtsregister staan van Jezus!

Zoals Rachab haar leven krijgt van God, zo krijgen wij dat ook. Als Christus in je leven is gekomen, dan heb je dat niet zelf gedaan. God heeft jouw genade gegeven en vanuit die genade mag je leven. Dat is een andere leven dan voordat je God leerde kennen of voordat je een relatie met Christus kreeg, je mag horen bij het volk van God. Dat was voor Rachab een hele verandering. In Jericho was ze een hoer, ze verkocht haar waardigheid voor geld. Maar dat was ze bij de Israëlieten niet meer, haar leven veranderde en ze mocht deel uitmaken van het uitverkoren volk. Is dat bij ons ook herkenbaar? Zijn er ook dingen die we sinds onze ontmoeting met God niet meer doen? Verandert jouw leven van zondig naar heilig?

Leven uit genade is een leven met God. Rachab werd door genade behouden, wij mogen ook door genade behouden worden. Rachab was vrij om te gaan, ze had alle kanten uit kunnen gaan maar ze wilde bij God zijn, bij Zijn volk. Zo mogen wij ook leven uit genade. Onze zonden zijn betaald door het bloed van Christus en dat maakt ons vrij. We mogen echt werkelijk vrij leven hier op aarde, dat wil zeggen: leven door genade. Niet in de zonde, maar als onderdeel van Gods volk. Welke les trekken wij hier dan uit voor onszelf?

Misschien lijkt jouw leven meer op het leven van Rachab toen ze nog in Jericho woonde. Dan is het voor jouw nog niet te laat om Gods genade aan te nemen. Hij biedt het ook aan jou aan. Je moet dan wel net als Rachab je overgeven aan Christus en je eigen leven vaarwel zeggen. Straks storten de muren van de aarde in, als Jezus terugkomt. En wat dan als je niet veilig bent?

Je mag bij Gods volk horen, dat is zo heerlijk. Natuurlijk gebeurd er dan van alles en bij het volk van God is ook niet alles vrij van zonden. Maar je bent wel vrijgekocht door Christus. Het leven met Christus gaat alle verstand te boven en is zo rijk. Je wordt vervuld met Zijn Geest en die wil je meenemen in Zijn rijkdom, je leert steeds meer Christus kennen. Wat een liefde, wat een Evangelie! Groot is Hij, allerhoogste Heer, onze Vredevorst, wat een God is Hij!