Aan de voeten van Jezus

Aan de voeten van Jezus

Lukas 7:38 En staande achter Zijn voeten, begon zij huilend Zijn voeten nat te maken met tranen, en zij droogde ze af met het haar van haar hoofd, en zij kuste Zijn voeten en zalfde ze met de zalf.

Je hebt een vriend of vriendin of iemand anders die veel voor je betekent en je wilt diegene verrassen. Dan pluk je normaal gesproken natuurlijk niet een bloemetje uit de tuin, maar dan ga je naar een winkel waar je iets moois kunt kopen. Bijvoorbeeld mooie sieraden of een lekker geurtje.

Jezus was uitgenodigd om te komen eten bij Simon de Farizeeër, dat is op zich al raar. Een Farizeeër die Jezus uitnodigt om te komen eten, maar toch deed Simon het. Maar er was toch iets vreemds aan Simon, want hij heeft Jezus niet begroet toen Hij binnenkwam en Zijn voeten zijn niet gewassen. Maar Jezus vindt het verder prima en gaat aanliggen om te eten. Er zal over en weer het nodige gesproken zijn en op een gegeven moment komt er een vrouw binnen.

En wat voor een vrouw, het is een zondares zo staat in de Bijbel. Misschien een vrouw van lichte zeden of iets dergelijks, maar iedereen kijkt heel raar. Ze komt zo binnenlopen en loopt recht op Jezus af. Voor Zijn voeten stopt ze en blijft ze staan. Ze barstte in huilen uit! Waarom zou die vrouw in huilen uitbarsten? Ze wist dat ze maar één ding kon doen en dat was vluchten naar Jezus. Ze huilde om haar zonden en om wat ze allemaal gedaan had. Hoe zien wij onze zonden? Of leef je er aan voorbij?

De vrouw kwam met haar zonden en tranen op de juiste plek: de voeten van Jezus. Dat is de plek waar we ons hart kunnen en mogen uitstorten en alles neer mogen leggen. Dat moeten geen gemaakte tranen zijn, want daar hoef je niet voor aan Zijn voeten te komen, nee tranen van berouw over je zonden, die mag je bij Hem brengen. Dat is toch een heerlijke boodschap.

Vervolgens zijn de voeten van Jezus natuurlijk nat en de vrouw droogt ze met haar haren. ZE is overal doorheen, het maakt haar helemaal niets meer uit wat ze moet doen. Ze doet alles voor Jezus! Zelfs het zalven van Zijn voeten met een hele dure zalf. Het was een zalf die waarschijnlijk een weekloon kostte en die smeer je normaal gesproken niet op je voeten. Maar de vrouw wist precies wat belangrijk was, Zijn voeten! Het maakte haar niet uit hoeveel het kostte, nee ze had alles voor Jezus over. En wij?

Na een woordenwisseling en een korte uitleg van Jezus waarom Hij deze vrouw dit alles liet doen, komt het belangrijkste woord dat Jezus ooit tegen een mens kan zeggen: Uw zonden zijn u vergeven! Dat is toch iets geweest, Jezus die zo midden in een feestzaal iemands zonden vergeeft. Die vrouw komt bij Hem, heeft verder nog niet gedaan voor Hem en leeft in zonde en misschien leeft ze daar straks wel in verder? Zo zouden wij denken, maar Christus kijkt daar niet naar, Hij zegt: uw geloof heeft u behouden, ga heen in vrede.

De daden van die vrouw heeft Christus niet kunnen weerhouden van het vergeven van de zonden, want dat is alleen door het geloof. Zo is het ook bij ons, door het geloof worden we behouden. Niet wat we allemaal wel niet voor de kerk of iets anders doen, nee alleen door het geloof. De vrouw zal een ander leven hebben gekregen na de vergeving van de zonden. Hoe gaan wij om met ons leven na vergeving van zonden? Leven we maar door en vergeten we verder alles weer? Leven uit geloof, dat is wat Christus vraagt. Niet om veel te doen en veel te geven, nee uit geloof geven en doen. Leef vanuit je geloof, dan zul je de vrede van Christus ervaren in je leven.