2 Samuel 15: 25 Toen zei de koning tegen Zadok: Breng de ark van God terug in de stad. Als ik genade vind in de ogen van de Heere, zal Hij mij
terughalen en hem mij weer laten zien, evenals Zijn woning.
Je eigen zoon zal maar in opstand tegen je komen. David is koning van Israel, hij is de gezalfde van God. De koning werd gezalfd door een profeet wanneer God een nieuwe koning zou geven. Maar Absalom was niet gezalfd tot koning, maar hij wilde wel koning worden. Hij pleegde een staatsgreep en probeerde met een deel van het leger tegen David te vechten. David vluchtte met een deel van het volk de stad uit, naar een veiligere plaats. Iedereen die achter David stond ging met hem mee, want anders waren ze hun leven niet zeker.
De ark van God werd eerst ook meegenomen. Zadok, de priester, had deze meegenomen. Hij wilde dat de ark bij David was, maar dat wilde David niet. Laat de ark maar in de stad, jullie zijn daar ook veilig want jullie zijn van God en lopen dus geen gevaar. De ark was voor David heel belangrijk, maar God was voor hem het belangrijkste. De ark mocht in de stad blijven, als God maar met David mee ging.
David vertrouwde volledig op God, en niet alleen in zijn voordeel. Als God wilde dat David niet meer aan de macht zou komen en de ark niet meer zou zien, dan zou het zo moeten zijn. David legde zo zijn eigen lot in Gods hand. Wat een geloofsdaad van deze koning, hij geeft God de leiding in zijn leven. Niet alleen op de manier zoals David het wil, maar hij laat zijn toekomst aan God over. Hij zegt: als ik genade vind in de ogen van de Heere, zal ik de ark terugzien. Als God het wil, dan zal ik de ark terugzien. Laat God bepalen wat er moet gebeuren.
Dat is het diepste motief van David in het vluchten, hij wil zelf niet bepalen wat er moet gebeuren maar hij stelt zich afhankelijk op. Om gelijk met de deur in huis te vallen: herken je dat? Stel jij je ook afhankelijk van God op? Staat God bij alles voorop of is het zo dat we pas achteraf God erbij betrekken? Daar zijn we vaak toe geneigd, onze eigen weg gaan en vervolgens zeggen dat God het heeft gezegend of dat het niet Zijn weg was. Dat kan misschien ook best zo zijn, maar dat is niet je afhankelijk opstellen. Wanneer je jezelf afhankelijk opstelt, leg je het van te voren bij God neer.
Toch ging David ook de strijd aan, of in ieder geval zijn knechten. Er moest ook gevochten worden, maar dat deed David weer in afhankelijkheid van God. Zo mogen wij ook leven in afhankelijkheid. Niet zelf onze weg bepalen, maar het aan God overlaten. Wij moeten ons wel inzetten en alles geven wat we in ons hebben. Zowel in de kerk als op ons werk, maar Hij staat voorop. Dat bepaalt ons bij wat we wel en niet moeten doen.
David noemt ook de terugkeer naar Zijn woning, dat is voor hem zo belangrijk. Dat is de ultieme plek voor David om God steeds weer te ontmoeten. Hij wil graag naar Zijn woning, maar ook daarin weet hij zich afhankelijk. Morgen is het zondag, hoe afhankelijk ben jij van de Heere. Is Zijn woning ook zo belangrijk voor jou? Als jij de daarin afhankelijk van Hem bent, dan blijf je niet zomaar thuis. Je wilt Hem opzoeken in Zijn woning en als dat bij jullie in de gemeente meerdere keren is of als daar een mogelijkheid toe is, wat doe je dan als je deze zin van David leest?
Wat een heerlijke God, die weet wat voor ons het best is en die ook zo met ons wil omgaan. Hij stelt Zich open voor ons, door Zijn Zoon Jezus Christus. Wij mogen Hem dienen en Hem volgen op alle wegen die we in ons leven moeten en mogen gaan. Hef je hoofd omhoog, want de Koning komt. Buig nu voor Hem en aanbid Hem! Hij de Koning komt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten