Een rotsvaste hoop

Hebreeën 6:19 Deze hoop hebben wij als een anker voor de ziel, dat vast en onwrikbaar is en reikt tot in het binnenste heiligdom, achter het voorhangsel.

Waar hoop je op? Dat kan een vraag zijn die aan ons allemaal gesteld kan worden en het antwoord is meestal een onzeker iets. Misschien hoop je op een goede baan, een leuk huis, een leuke partner of misschien hoop je wel rijk te worden. We hopen allemaal wel op iets, maar het is toch allemaal wat onzeker. Dat is typisch de hoop van deze aarde, die is niet vast maar onzeker. Maar als we de hoop hebben op God, dat is een zekere hoop!

De schrijver van de brief aan de Hebreeën wil de lezers opbouwen door ze hoop te geven. En dat is niet een hoop die onzeker is, maar een rotsvaste hoop. Het gaat over de vervulling van Gods belofte aan Abraham. Maar ook over de vervulling van Gods belofte op verlossing, dat Jezus Christus zal terugkeren om ons mee te nemen naar de hemel.

Die rotsvaste hoop stoelt de schrijver op de belofte van God aan Abraham. Dat was niet zomaar een belofte, maar een eed. Een eed die God heeft gedaan en op zichzelf heeft gezworen. Hoger kan een eed niet zijn, meer lading kan een eed niet hebben. En als God zo’n eed aflegt, dan mogen we er zeker van zijn dat Hij dat ook zal waarmaken.

Hij heeft dat gedaan voor Abraham. Abraham zou gezegend worden door God en overvloedig in aantal toenemen. Dat kunnen we allemaal zien. Het volk Israël is talrijk geworden. Ze leven over de hele wereld en bestaan al vanaf Abraham. Welk ander volk kan dat zeggen? Die belofte van God is dus gehouden, maar God heeft nog iets groters gedaan. Hij heeft zelfs mensen aan Zijn volk toegevoegd. Hij heeft uit de heidenen mensen zoals jij en ik geroepen en ook tot Zijn volk laten behoren. God heeft zo Zijn eed zelfs uitgebreid.

Zo heeft God ook Zijn belofte aan Adam en Eva gehouden. Er zou een Verlosser komen om de straf te dragen en satan te verslaan. En ook dat is gebeurd. God heeft daarin woord gehouden door Zijn Zoon naar de aarde te sturen en te sterven voor de zonden van de mens. Hij heeft de mens niet laten zitten op het moment dat het moeilijk werd. Jezus heeft een zware last gedragen, maar omwille van Zijn belofte en Zijn liefde voor de mens, is Jezus toch aan het kruis gegaan. Dank je Hem daar elke dag voor? Dank je Hem daarvoor met je leven?

En op die basis mogen wij hoop houden op de wederkomst van Christus en een leven voor eeuwig met God. Dat heeft God immers belooft? En wat God belooft, dat zal gebeuren. Wat er ook om ons heen gebeurt, hoe zwaar we het soms ook hebben op persoonlijk gebied, we mogen ons vastklampen aan de belofte van God. Die hoop op Zijn komst en te leven in Zijn rijk is niet onzeker, het is juist een rotsvaste hoop.

Jezus is ons als Voorloper binnengegaan, als Hogepriester tot in eeuwigheid. Hij bidt voor jou en voor mij in de hemel en Hij zorgt ervoor dat wij die hoop mogen blijven koesteren. Geef je leven over aan Hem en dan zul je vaststaan op die hoop!