woensdag 25 maart 2015

Over ons en onze kinderen

Mattheus 27:25 En heel het volk antwoordde en zei: Laat Zijn bloed maar komen over ons en over onze kinderen.

De mensen zijn uitzinnig wanneer Jezus bij Pilatus staat. Ze staan daar op het podium van Gabbatha en Pilatus heeft Jezus verhoord. Hij ziet geen schuld in Hem, maar de mensen willen maar één ding: Jezus moet sterven. Het wordt gevoed door de Farizeeën en de mensen raken door het dolle heen. Pilatus wast zijn handen in onschuld, iets dat natuurlijk onmogelijk is, en hij zegt tegen het volk: u ziet maar. Het volk reageert op een verschrikkelijke wijze waarbij ze niet beseffen wat  ze eigenlijk roepen: Laat Zijn bloed maar komen over ons en onze kinderen.

Wat hebben de mensen toch geroepen, het bloed van Jezus mag over hun en hun kinderen komen. Wat verschrikkelijk als je daar bij nadenkt. Dat Jezus wordt gestraft mag op hun conto worden geschreven, ze nemen volledige verantwoordelijkheid. Maar wat zeggen ze hier eigenlijk mee? De mensen zetten zich af tegen Jezus, ze willen niets met de Zaligmaker van doen hebben. Ze hebben zelf een diepe haat tegen hem, zelfs zo erg dat ze Hem willen laten kruisigen. En dat nemen ze ook nog voor hun rekening.

Niet alleen voor zichzelf overigens, maar ook voor hun kinderen. Ze roepen het onheil af over hun kinderen, ze nemen ze mee in de zonde van de afwijzing van Christus. Hoeveel ouders zijn er wel die hetzelfde met hun kinderen doen. Ze leren hun kinderen niet wie Jezus is, ze leren hun kinderen niet te leven naar Zijn wil. Ze leren hun kinderen niet de liefde van Christus, dat Hij zelfs voor ons is gestorven en door God verlaten is om voor de mensen zaligheid te geven. Wat is dat toch triest wanneer je als ouders het geloof links laat liggen en je kinderen het niet meegeeft. Je staat eigenlijk tussen de Farizeeën en het volk en je roept mee: Laat Zijn bloed maar over ons en onze kinderen komen. Verschrikkelijk!

Toch is het aan de orde van de dag, kinderen worden bijna losgelaten. Zelfs op jonge leeftijd wordt het ze niet meer bijgebracht. Maar dat is niet het enige, wat laten we als volwassen zelf zien aan de kinderen? Wat zien onze kinderen wanneer ze hun ouders zien? Is het een leven waarin Christus centraal staat? Is Christus echt het belangrijkste voor je? Ben je een leesbare brief van Christus voor je kinderen? Ga maar eens voor de spiegel staan, sla de Bijbel open en laten we ons dan deze vragen stellen.

Het is namelijk ook zo dat we onze kinderen op een andere manier met het bloed van Christus in aanraking kunnen brengen. Het bloed dat verzoent tot zaligheid. Onze kinderen vertellen van de grote daden van Christus voor ons mensen, ze vertellen van de liefde van God voor zondaren en zo Christus verhogen. Maar ook laten zien in ons leven hoe fijn het is om Christus centraal te stellen in je leven, om te leven naar God geboden. Onze kinderen meenemen en op laten groeien tot Zijn eer, ze meenemen naar de kerk. Ze prikken er gauw genoeg doorheen wanneer het niet echt is. Ben jij echt? Laat je dat zien?

In afhankelijkheid van Christus mogen wij onze kinderen vertrouwd laten worden met het bloed van Hem. We mogen ze laten zien Wie Hij is en Wie Hij wil zijn voor ons. Dat is de weg voor christelijke ouders en dan ontvangen wij ook de zegen van Hem! Hij die ons liefheeft, die zelfs voor ons stierf terwijl we eigenlijk zelf hadden moeten sterven. Wat een heerlijke Verlosser! Kom maak God met mij groot!

1 opmerking:

  1. Hoe verschrikkelijk toen ook, zij wisten niet wat ze deden.

    Wij mogen nu onze kinderen wijzen op het bloed dat hen kan redden. Dank je voor je aansporing in deze blog. Ik heb hem geretweet.

    BeantwoordenVerwijderen