zondag 17 januari 2016

Eén Kerk

Handelingen 2:11 Kretenzen en Arabieren, wij horen hen in onze taal over de grote werken van God spreken.

Wat is nu de ware kerk en in welk land en bij welke gemeente wordt er nu de juiste boodschap verkondigd en is men op de juiste manier bezig? Dat is een vraag die we allemaal veel stellen en ondertussen vinden we allemaal dat we het wel goed doen en de anderen niet. We zijn natuurlijk allemaal aangesloten bij een gemeente en dat vinden we de juiste gemeente. Maar is dat ook zo? Ben jij, ben ik lid van de juiste gemeente?

Een goeie vraag om over na te denken en alles eens naast elkaar te leggen. Want hoe dient onze gemeente God? Op welke manier staat onze gemeente in dienst van God en wat kan daarin beter? Dat is goed om als gemeente over na te denken en als ieder individu van die gemeente. Een andere vraag is natuurlijk: wat is mijn plek binnen die gemeente? En hoe geef ik binnen de gemeente handen en voeten aan mijn geloof?

Op de eerste pinksterdag, de uitstorting van de Heilige Geest, waren er veel mensen bijeen uit veel verschillende landen. Ieder heeft zo zijn eigen gewoontes en eigenaardigheden, maar ze waren allemaal in Jeruzalem bijeen. En nu hoorden ze de discipelen spreken in hun taal. Dat was bijzonder, want ze hadden eigenlijk helemaal geen opleiding daarvoor gehad. Maar nu ontstaat daar Gods gemeente, een wereldwijde gemeente die niet verbonden is door muren maar verbonden is in het Woord van God en Zijn grote werken.

Gods kerk bestaat uit veel verschillende mensen met verschillende meningen en verschillende denkwijzen. Een cultuur in een bepaald land bepalen veelal hoe het gemeenteleven eruit ziet en wat wel en wat niet mag en wij zijn het met sommige zaken absoluut niet eens, soms kunnen we daar zelfs veroordelend over zijn. Maar wanneer Gods Woord centraal staat en het zuiver wordt gebracht is het een gemeente van God! Er kunnen verschillen zijn in uiterlijk, maar het Woord geeft de verbinding. Er is niet één gemeente die superieur is aan de andere, we zijn allemaal zondige mensen met onze gebreken, maar we hebben ook allemaal de Heere Jezus nodig als Verlosser.

En ieder die Hem aangenomen heeft als Zaligmaker, die is een lid van de Gemeente. De kinderen van God zijn allemaal aan elkaar verbonden, of ze nu dansen in de kerk of op hele noten zingen, of ze nu in tongen spreken of Statenvertaling lezen, het gaat God om het hart. En wanneer ons hart van God is, dan zijn wij lid van Zijn Kerk. Die kerk is dus een bonte verzameling van gelovigen, van mensen die God nodig hebben. Ieder op zijn of haar eigen wijze is daar deel van.

Daarom mogen wij God groot maken, omdat Hij Zijn kinderen overal vandaan haalt en ieder een plekje geeft. Alles stoelt op Zijn Zoon en alles draait om Hem, niet om de mensen. God staat centraal en als dat daadwerkelijk zo is in ons leven, dan hebben we al onze broeders en zusters lief. Ook die in die kerk zit die jij eigenlijk maar niet vind. Het is familie van je, of heb jij Christus meer of minder nodig? Nee, ieder die Hem liefheeft heeft Hem nodig. We horen daarom allemaal bij de Kerk van het Kruis, of de Kerk dat gewassen is door het bloed van Christus.

Zo kunnen we met onze medechristenen in liefde leven en kunnen we verschillen accepteren. Dat zal iets uitstralen naar de wereld, liefdesband waar veel mensen jaloers op zullen worden. We kennen elkaar, want we kennen Christus. We houden van elkaar, want Christus houdt van ons.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten