Exodus 33:15 Toen zei hij tegen Hem: Als Uw aangezicht niet
meegaat, laat ons dan van hier niet verder trekken.
Het volk Israël en God verkeren in een soort impasse. Het
volk is Egypte uit gevlucht, zijn bij de berg Sinaï geweest en zullen
doortrekken naar het land Kanaän. Maar er is iets mis bij het volk, ze hangen
nog te veel aan aardse zaken vast. En God wil niet dat de mensen op die manier
andere goden aanhangen, God moet genoeg voor ze zijn. En dat is precies wat God
tegen het volk zegt: doe uw sieraden weg, en Ik zal zien wat Ik met u doen zal.
Het volk heeft de belofte van God dat ze in Kanaän zullen
komen en dat er een engel voor ze uit zal gaan die de andere volken zal
overwinnen. Maar God zal niet met hen meegaan. Vervolgens gaat Mozes weer naar
God, in de tent van ontmoeting. En als hij daar spreekt met God, zoals vrienden
elkaar spreken, dan is dan in alle openheid. Mozes vertelt God dat hij genade
in Zijn ogen heeft gevonden en dat hij wil dat God meegaat. Zonder God zal het
volk zelfs niet verder trekken. Het heeft dan allemaal geen zin, dan kunnen ze
beter hier blijven, in de woestijn.
En dat is bijzonder, want het volk heeft de belofte dat het
hun goed zal gaan. Er zal hun aan niets ontbreken en ze zullen gezegend zijn.
Wij zouden zeggen: dat is een goed vooruitzicht. Want als wijzelf in rijkdom
leven en zelf ons leven bepalen terwijl het ons voor de wind gaat, dan hebben
we God immers niet nodig! We kunnen het ook zelf wel. Je hebt zelf immers je
baan geregeld of je bedrijf opgebouwd, je hebt zelf immers je studie gedaan en
ervoor gezorgd dat je nu een huisje hebt. Wij kunnen het allemaal zelf wel,
zonder God. Toch?
Maar wat hebben we aan dat alles als God niet bij ons is?
Als God niet met ons optrekt? Dan is het allemaal zinloos en is een mooie
leventje een lege huls. Zonder God is alles leeg en dor, ondanks dat de
buitenkant er goed uit kan zien. Exact hetzelfde zien we in onze maatschappij,
mensen willen zonder God leven en het gaat voor de wind. Bij alle ethische
kwesties worden vervolgens de grenzen verlegd en naar God wordt niet omgekeken.
En het gaat ook nog goed! Toch is het een maatschappij met grote leegte, want
God staat niet centraal. Hij trekt niet met ons volk op.
Dat moet voor ons als christenen een eyeopener zijn, wij
moeten veranderen. Wij moeten ons net als Mozes aan God vastklampen: Heere, als
U niet met ons gaat laat ons dan hier blijven. We moeten onze sieraden wegdoen,
onze afgoden wegdoen en God aanbidden en Hem als belangrijkste van ons leven
hebben. We moeten onszelf deze spiegel voorhouden en wat er ook tussen God en
ons in kan staan uit de weg ruimen. Wat staat er tussen jou en God in? Denk
daar eens eerlijk over na en doe het weg!
Dan is er ruimte voor God om de leiding van onszelf over te
nemen. Dan kunnen we de Heilige Geest Zijn werk laten doen. Hij kan de
barricades doorbreken die wijzelf hebben opgebouwd. En dan zullen we steeds
meer en meer op Jezus gaan lijken. Want God zal ons overspoelen met Zijn liefde
en dat geeft inhoud aan ons leven. We worden dan vervuld met de liefde tot God
en alle aardse zaken worden ondergeschikt. Ons leven zal dan steeds meer gaan
lijken op het leven straks in eeuwigheid. Daar zal God ons in Zijn volle glorie
bekend worden en zal Hij altijd met ons optrekken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten