maandag 7 november 2016

Allen één in Zijn Naam

1 Korinthe 3:7 Dus dan is noch hij die plant iets, noch hij die begiet, maar God, Die laat groeien.

Wat vinden we onszelf vaak geweldig. We kunnen sommige dingen heel goed en dat mogen we ook graag horen. Het is fijn wanneer iets over ons wordt gezegd dat positief is en dat streelt onze ego. We vinden vaak zelf ook dat we het heel goed doen. Als wij bijvoorbeeld een bepaalde tekst in de Bijbel zien en we gaan die uitleggen, dan is er vaak geen andere uitleg mogelijk dan die we zelf hebben. We hebben zelf de wijsheid in pacht en dat mogen we van onszelf zo graag weten.

In Korinthe zijn de mensen verdeeld. Sommige mensen zijn voorstander van Apollos en andere mensen van Paulus. Maar ook een groot deel heeft helemaal niets met Paulus op, ze moeten niet zoveel hebben van wat hij hun verteld. En dat brengt verdeeldheid. De gemeente raakt verdeeld en dat is absoluut niet geestelijk! De verdeeldheid in onze tijd laat ook zien dat we vleselijk zijn, want wij weten het allemaal zo goed. We kunnen andere mensen om een bepaalde mening helemaal voor blok zetten en iemand achter zijn of haar rug om bepraten omdat hij of zij een andere mening heeft. Maar dat is niet goed, het is vleselijk en niet geestelijk.

Paulus schrijft hier: noch hij die plant, noch hij die begiet is iets. Wij zijn helemaal niets! Een mens is maar 1 ding en dat is afhankelijk van de genade van Jezus Christus. Ieder mens heeft die genade nodig en ieder mens kan vanuit zichzelf niets. Zelfs Paulus is niets! Wij zijn kleine, nietige mensen die met ons kleine verstand zaken proberen te begrijpen. En als we dan iets denken te begrijpen dan is dat ook direct de waarheid. Een ander inzicht is dan verkeerd. Sterker nog, we vechten elkaar de tent uit. Wat een woede en haat kan er soms zijn, omdat we iets anders interpreteren uit de Schrift.

Maar dat is zonde! Wij mogen dat helemaal niet doen. Wij zijn niet in de positie om dat te doen. Natuurlijk hebben wij verantwoordelijkheid gekregen om trouw te zijn aan Gods Woord en die te beschermen, maar we moeten onszelf niet overschatten. We zijn helemaal niets..

Maar God is dat wel, want Hij is het die laat groeien. God zaait het zaad in een mensenleven en binnen Zijn gemeente begint Hij daar al vroeg mee. Kinderen krijgen het zaad, jongeren krijgen het zaad en ouderen krijgen het zaad. En vanuit dat zaad, het Evangelie, laat Christus Zijn kinderen groeien. Alleen Hij is het die je kan laten groeien en wij kunnen daar zelf helemaal niets aan toevoegen. God is zo groot! En Hij wil ons laten groeien, want Hij plant geen zaad om het vervolgens te laten verstikken. Dat wil God niet, maar Hij wil ons besproeien met Zijn Evangelie zodat we mogen groeien.

Laten we als christenen eens ophouden elkaar de tent uit te vechten, maar juist samen sterk te staan. We hebben elkaar nodig om staande te blijven, God wil ons op die manier gebruiken. We moeten niet arrogant zijn en onszelf boven de ander verheffen, maar ons nederig opstellen. Want wie zijn we uiteindelijk zelf?


Samen op weg gaan, dat is ons gebed. Als een volk dat juist daarvoor door Hem apart is gezet. Samen te dienen en te zien Wie God is! Dan wordt de kerk een stukje mooier en dan zullen we deze donkere wereld verlichten. Allen één in Zijn Naam. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten