1 Korinthe 3:7 Dus dan is noch hij die plant iets, noch hij
die begiet, maar God, Die laat groeien.
Wat vinden we onszelf vaak geweldig. We kunnen sommige
dingen heel goed en dat mogen we ook graag horen. Het is fijn wanneer iets over
ons wordt gezegd dat positief is en dat streelt onze ego. We vinden vaak zelf
ook dat we het heel goed doen. Als wij bijvoorbeeld een bepaalde tekst in de
Bijbel zien en we gaan die uitleggen, dan is er vaak geen andere uitleg
mogelijk dan die we zelf hebben. We hebben zelf de wijsheid in pacht en dat
mogen we van onszelf zo graag weten.
In Korinthe zijn de mensen verdeeld. Sommige mensen zijn
voorstander van Apollos en andere mensen van Paulus. Maar ook een groot deel
heeft helemaal niets met Paulus op, ze moeten niet zoveel hebben van wat hij
hun verteld. En dat brengt verdeeldheid. De gemeente raakt verdeeld en dat is
absoluut niet geestelijk! De verdeeldheid in onze tijd laat ook zien dat we
vleselijk zijn, want wij weten het allemaal zo goed. We kunnen andere mensen om
een bepaalde mening helemaal voor blok zetten en iemand achter zijn of haar rug
om bepraten omdat hij of zij een andere mening heeft. Maar dat is niet goed,
het is vleselijk en niet geestelijk.
Paulus schrijft hier: noch hij die plant, noch hij die
begiet is iets. Wij zijn helemaal niets! Een mens is maar 1 ding en dat is
afhankelijk van de genade van Jezus Christus. Ieder mens heeft die genade nodig
en ieder mens kan vanuit zichzelf niets. Zelfs Paulus is niets! Wij zijn
kleine, nietige mensen die met ons kleine verstand zaken proberen te begrijpen.
En als we dan iets denken te begrijpen dan is dat ook direct de waarheid. Een
ander inzicht is dan verkeerd. Sterker nog, we vechten elkaar de tent uit. Wat
een woede en haat kan er soms zijn, omdat we iets anders interpreteren uit de
Schrift.
Maar dat is zonde! Wij mogen dat helemaal niet doen. Wij
zijn niet in de positie om dat te doen. Natuurlijk hebben wij
verantwoordelijkheid gekregen om trouw te zijn aan Gods Woord en die te
beschermen, maar we moeten onszelf niet overschatten. We zijn helemaal niets..
Maar God is dat wel, want Hij is het die laat groeien. God
zaait het zaad in een mensenleven en binnen Zijn gemeente begint Hij daar al
vroeg mee. Kinderen krijgen het zaad, jongeren krijgen het zaad en ouderen
krijgen het zaad. En vanuit dat zaad, het Evangelie, laat Christus Zijn
kinderen groeien. Alleen Hij is het die je kan laten groeien en wij kunnen daar
zelf helemaal niets aan toevoegen. God is zo groot! En Hij wil ons laten groeien,
want Hij plant geen zaad om het vervolgens te laten verstikken. Dat wil God
niet, maar Hij wil ons besproeien met Zijn Evangelie zodat we mogen groeien.
Laten we als christenen eens ophouden elkaar de tent uit te
vechten, maar juist samen sterk te staan. We hebben elkaar nodig om staande te
blijven, God wil ons op die manier gebruiken. We moeten niet arrogant zijn en
onszelf boven de ander verheffen, maar ons nederig opstellen. Want wie zijn we
uiteindelijk zelf?
Samen op weg gaan, dat is ons gebed. Als een volk dat juist
daarvoor door Hem apart is gezet. Samen te dienen en te zien Wie God is! Dan
wordt de kerk een stukje mooier en dan zullen we deze donkere wereld
verlichten. Allen één in Zijn Naam.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten