Christus belijdt je naam voor de Vader

Openbaring 3:5 Wie overwint, zal bekleed worden met witte kleren en Ik zal zijn naam beslist niet uitwissen uit het boek de levens, maar Ik zal zijn naam belijden voor Mijn Vader en voor Zijn engelen.

Heb je al eens nagedacht over wat belijden precies inhoudt? We spreken er vaak over: belijdenis doen van je geloof, je zonden belijden, dat je een belijdend christen bent. Maar weet je wat dat precies inhoudt? Sta je er wel eens bij stil wat dat betekent? Wanneer we belijden dat Jezus Christus de Verlosser van de wereld is, dan komen we daar openlijk voor uit. Je bent voor Christus, je bent voor God en je laat dat openlijk weten aan de mensen om je heen. Wist je trouwens dat Christus ook openlijk uitkomt voor Zijn kinderen?

Christus belijdt namelijk de namen van allen die van Hem zijn bij de Vader en Zijn engelen. Hij zit aan Gods rechterhand en staat voor de engelen en zegt: ja, hij of zij is van Mij. Ik ben voor diegene ook gestorven en die verdient de zaligheid bij God en bescherming van de engelen. Christus schaamt Zich niet voor ons, voor Zijn kinderen. Ook al doen ze zonden en doen ze dingen die bij God alleen maar toorn opwekken. Jezus schaamt Zich dan niet en draait niet Zijn hoofd weg, maar neemt het voor Zijn kinderen op bij de Vader. Christus zegt als het ware tegen God: Mijn bloed heeft ook voor hem of haar gevloeid, daar is de straf mee gedragen. U kunt in liefde naar hem om haar omzien en niet in toorn.

Wat een machtige Verlosser hebben wij dan, toch? Wat een liefdevolle Redder is Hij. Zijn werk is niet gestopt nadat Hij is opgevaren naar de hemel, maar Hij beschermt ons bij God. Hij belijdt onze namen en dat is maar goed ook. Die Jezus mogen wij dienen, we mogen ons leven op Hem richten en ons laten leiden door Zijn Geest. Wij mogen Jezus dan te allen tijde belijden en ons niet schamen voor Hem. Want Hij schaamt Zich ook niet voor ons. Kom jij openlijk uit voor Jezus?

Want in de brief aan de gemeente van Sardis, in Openbaring 3:1-6, staan ook waarschuwingen. Het geloof is daar niet levend. Een groot deel van de gemeente doen wel goede werken, maar het geloof is dood. Er wordt veel werk verzet binnen de gemeente, veel mensen zetten zich in, maar er is geen persoonlijke relatie met Christus. En die twee moeten samengaan, want anders zijn de werken nutteloos. Dat is een waarschuwing voor onze gemeentes, wij moeten namelijk niet alleen werken maar ook onze relatie met Jezus Christus vasthouden. Hij is de Bron van leven door de gemeente en dat kunnen we koppelen aan ons eigen leven. Wij hebben de relatie met Christus nodig om onze kleren niet bevlekt te hebben. Hoe is jouw relatie met Hem?

Want voor hen, die Zijn naam belijden en hun kleren niet bevlekken, voor hen ligt er een heerlijke toekomst. Ze zullen witte kleren ontvangen en met Jezus wandelen. Hun naam zal beslist niet uitgewist worden uit het boek des levens. Integendeel, Christus zal hen belijden voor de Vader. En daar mogen wij uit leven. Uit die troost, uit dat vooruitzicht en uit dat geloof. Jezus Christus, de Zoon van de Allerhoogste, zit aan Gods rechterhand en belijdt de namen van hen die in Hem geloven en Hem dienen. Heerlijk toch!