maandag 23 februari 2015

De menigte aanbidt God

Openbaring 19:1 En hierna hoorde ik een luide stem van een grote menigte in de hemel zeggen: Halleluja, de zaligheid, de heerlijkheid, de eer en de kracht zij aan de Heere, onze God.

Wat zal het hart van Johannes een sprong hebben gemaakt toen hij dit hoorde. Hij hoorde een luide stem van een grote menigte in de hemel die bezig waren God te aanbidden. Toen ik dit las, maakte mijn hart ook een sprong. Een grote menigte, het zijn er niet tientallen of honderden en duizenden, maar een grote menigte. God roept veel mensen tot Zijn kinderen en die mogen straks allemaal bij Hem zijn en Hem aanbidden. Wat een heerlijkheid zal het zijn om daar straks deel van uit te maken.

Dat is al een Bijbelse overdenking op zich, de woorden van Johannes op je in laten werken. Je mag je dan verwonderen in God en Zijn Naam ook hier op aarde aanbidden. Hij is zo goed en zo barmhartig, dat Hij vele mensen roept tot kinderen en dat al die kinderen straks voor eeuwig bij Hem mogen zijn. Dat geeft ons allereerst troost voor de mensen die we kennen en die in Christus zijn ontslapen. Ze zijn niet voor altijd dood, maar ze zingen voor de troon van God en aanbidden Hem! Ze hebben de mooiste plaats gekregen die een mens maar kan bedenken.

Het is voor ons op aarde ook een blij vooruitzicht. Natuurlijk mogen we God hier ook aanbidden en Hem steeds beter leren kennen, dat geeft ook veel vreugde. Maar als we straks in de eeuwigheid zijn en Hem daar mogen aanbidden, dat zal toch een ervaring zijn. We kunnen het ons niet voorstellen hoe het zal zijn, maar het zal geweldig zijn. Halleluja krijgt dan een heel andere dimensie. Nu geven we nog zoveel dingen aandacht en zoveel zaken roven tijd van ons met God weg, maar straks is dat niet meer. Halleluja is volmaakt en puur!

Toch brengt het misschien mensen in verlegenheid, want zij zullen er straks niet bij zijn. Daar hoeven we niet voorzichtig om te doen of geheimzinnig, want dat is de waarheid. Er zijn mensen die Hem niet willen kennen en voor eigen rekening willen leven. Ze willen God niet aanbidden, want ze vinden zichzelf zo belangrijk. Voor die mensen zal de toekomt er heel anders uitzien, die zullen niet juichen voor Zijn troon, maar huilen omdat ze zo koppig zijn geweest. Toch is het ook voor hen nog tijd om zich te bekeren en Christus aan te nemen als Verlosser.
Misschien ben jij er wel één van, dan is het nu de tijd om je over te geven!

Christus heeft die zaligheid voor ons bewerkt en Hij dient en prijst daarmee God de Vader. Zo deed Hij de wil van de Vader en die wil doet Hij nog steeds. Hij juicht mee met Zijn gemeente en aanbid Zijn Vader. Wij hoeven het niet allemaal zelf te doen, Christus is met Zijn Geest aanwezig om het ons te leren. Dat is de kracht van God, de liefde die Hij voor ons heeft. We mogen Hem aanbidden en Hem zoeken en steeds een stukje van onszelf verliezen om meer van Hem te kennen.

Wij mogen God aanbidden en Zijn Naam verhogen. Doe je mee?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten