Voeding uit Gods Woord

Psalm 1:3 Want hij zal zijn als een boom, geplant aan waterbeken, die zijn vrucht geeft op zijn tijd, waarvan het blad niet afvalt; al wat hij doet, zal goed gelukken.

Een prachtig voorbeeld wordt in deze psalm gebruikt voor een kind van God. Het gaat over een boom die aan de waterkant staat en die volop in bloei staat. Prachtige kleuren met sterke bladeren, het staat stevig. Het is natuurlijk de mooiste plek die een boom zich kan wensen, dicht bij het water. Er is dan nooit tekort aan vocht in de grond en die boom kan blijven groeien en bloeien. Die boom staat er prachtig bij en kan wel tegen een stootje.

Met die boom wordt een mens bedoeld die dicht bij God leeft. God is de waterbeken en wij zijn de boom. Maar wanneer ben je dan zo’n boom? In de tekst voorafgaande aan vers 3 staat: die zijn vreugde vindt in de wet van de Heere en Zijn wet dag en nacht overdenkt. Zo, zul je nu misschien denken, zolang denken over de wet, dat is nogal wat. Maar met de wet wordt hier alles bedoeld wat God ons vertelt en dat is een Bijbel vol. Luisteren naar God en leven naar Zijn wil, dan ben je net als die boom aan de waterbeken.

Als je luistert naar God, dan geeft dat vrucht, je zult veranderen en niet alleen van buiten, maar juist ook van binnen. Je hart dat eigenlijk gericht is op de zonde, wordt gericht op God! Dat gaat natuurlijk niet in één keer, maar stapje voor stapje. Elke keer als je water krijgt uit de beek, dan groeit er iets binnenin je. En wat binnen in je zit, dat komt eruit. Vroeger zei een dominee bij ons: Wat erin zit komt naar buiten en is niet te stuiten. Zo is het ook met God, als Hij in je werkt komt dat naar buiten en het is niet te stuiten. Prachtig hè?

Je staat ook steeds steviger, je blad valt ook niet af want je krijgt steeds voeding van Hem. Je mag mooie dingen doen met je leven en goed zijn voor anderen. Je mag leven uit Christus en dat doorgeven aan de mensen om je heen en verder weg. Je hebt als christen prachtige kleuren en die mag iedereen zien! Maak je anderen daarmee jaloers, zodat zij ook die God willen dienen? Niet om eigen eer en roem, maar om Zijn Naam te verhogen?

Maar er zijn ook goddelozen, die worden in het volgende vers behandeld. Met hen loopt het niet goed af, zij zijn als kaf dat zo wordt weggeblazen. Kaf is wat overblijft van koren en het waait met elk zuchtje wind weg. De zondaars, de mensen die niet naar God luisteren dus, staan niet stevig en zullen vergaan in het gericht. Een harde boodschap, maar de dichter van de psalm draait er niet omheen. Hij wil de mensen waarschuwen, ga niet zo door.

Er is een weg terug voor goddelozen, een weg die door elk kind van God is bewandeld. Gaan door de enge poort, jezelf klein maken en overgeven aan Christus. Hij wil je zonden afwassen en je tot Zijn schare rekenen. Je hoeft daar zelf niets voor te doen, Hij heeft al het werk gedaan. Hij, de heerlijke Zoon van God heeft de strijd voor ons gestreden, een strijd die wij zelf niet kunnen winnen heeft Hij gewonnen. En als je dat gelooft, dat Hij voor jouw zonden heeft betaald, dan mag je ook zijn als die boom aan waterbeken. Het is heerlijk om zo dicht bij dat water te staan en je te laten voeden door Hem. Nee, de wind probeert je nog steeds omver te krijgen, maar in Hem sta je sterk!