De echte Dorstlesser

De echte Dorstlesser!

Filemon 1:7 want wij beleven veel vreugde en troost aan uw liefde, omdat de heiligen innerlijk door u verkwikt zijn, broeder!

Het is bloedheet buiten. Je hebt een mooie fietstocht op het programma staan. Wat is nu het belangrijkste om mee te nemen? Water natuurlijk. Stel je bent op weg en na een uurtje fietsen in de hitte kom je erachter dat je de waterfles bent vergeten. Oh, nee wat stom. Nog een half uurtje verder heb je nog steeds niets gedronken, maar je hebt ook nog geen woord hierover gezegd tegen je fietsmaatje. Je durft eigenlijk niet zo goed om water te vragen, want je voelt je een beetje dom dat je het bent vergeten. Dan ineens geef je maatje zijn waterfles aan jou en je mag ervan drinken. Zonder dat je hem hebt gevraagd krijg je water van hem en het verkwikt je, want het is bloedheet en je hebt mega dorst. Niets is op dat moment lekkerder dan water.

Dat beeld gebruikt Paulus hier in zijn brief aan Filemon. Filemon is een broeder in Christus en hij ontvangt de gemeente in zijn huis. Ze houden de samenkomsten bij hem. Hij geeft veel liefde aan de mensen die bij de gemeente horen. Filemon geeft liefde aan de mensen om hem heen, net als Christus liefde geeft aan ons. Hij is rijk, maar houdt het niet alleen voor zichzelf, hij deelt het uit en daarmee verkwikt hij de mensen. Hij lest, figuurlijk, hun dorst.

Filemon verkwikt zijn gemeente, maar Christus nog meer. Eigenlijk heeft ieder mens grote dorst. Sommige mensen weten het niet en willen er niets van weten. Ze gaan maar door met waar ze mee bezig zijn en tenslotte vallen ze neer. Ze zijn bezweken in hun dorst. Ze hebben het water van hun Maatje niet aangenomen en gedronken. Wil jij je dorst ook laten lessen?

Maar Christus biedt aan iedereen Zijn water aan. Het is niet dat het voor bepaalde mensen niet is, het is voor iedereen. Niemand is te min voor Hem, want Hij wil dat iedereen van Zijn water drinkt. Ieder die dorst heeft die komt tot Mij en drinkt het Levende Water om niet, zegt Hij. Hij wil het je geven en alsjeblieft laat Hem het je geven. Sla het water niet af omdat je het zelf allemaal wel weet en dat je niet afhankelijk van Hem wilt zijn. Drink van het water en het zal je verkwikken, net als die fietser die hevige dorst heeft. Het was voor hem als een sprankelende fontein. Nog nooit eerder heeft hij water geproefd en gewaardeerd zoals op dit moment. Het smaakt ook heerlijk, beter dan alles wat je ook maar kunt smaken. Wat vind jij lekker? Dit is duizendmaal lekkerder. Neem het Water aan dat Hij je geeft.

Filemon verkwikt zijn gemeente, en jij? Ben jij ook een verkwikkend water binnen je gemeente? Proeven de mensen bij jou iets van de liefde van Christus? Zien ze de blijdschap en voelen ze de troost? Ben jij diegene die een arm om iemand heen slaat of die een vertroostend woord heeft. Het kan al iets heel kleins zijn. Maar ook de vreugde uitstralen dat je bij Christus mag horen. Kunnen de mensen dat aan je zien? Zien ze de vreugde in Christus of zien ze vreugde in andere dingen?

Wij moeten een voorbeeld nemen aan Filemon. Wees voor je gemeenteleden een verkwikkend water. Laat ze zien dat je van Christus bent en dat je van het Levende Water hebt gedronken. Hoe? Stuur een kaartje of loop eens naar iemand toe. Misschien is diegene die naast je in de kerk zit wel eenzaam of heeft behoefte aan een luisterend oor. Je hoeft jezelf niet helemaal bloot te geven, want vaak zit men daar niet op te wachten. Ze willen gehoord worden of een arm om hun schouder. Er zijn vele manieren om verkwikkend te zijn, je moet er alleen wel voor openstaan. En kijk dan eens om je heen wat je kunt doen!

Heer leer mij U kennen en laat het Levend Water door mij heen stromen. Ik wil het voelen die kolkende rivier van U. Wilt U mij zo vervullen dat ik dat verkwikkende water kan zijn naar de mensen om mij heen. Laat mij een Filemon zijn tot Uw eer.