vernederd, maar toch schitteren

Vernederd, maar toch schitteren

Lukas 2:7 en zij baarde haar eerstgeboren Zoon, wikkelde Hem in doeken en legde Hem in de kribbe, omdat er voor hen geen plaats was in de herberg.

Christus, de Zoon van de Allerhoogste God, Hij die de Koning is in de hemel en regeert over de hele aarde. Hij dit zit aan Gods rechterhand, Hij is het die God liefheeft. Hij is het die macht heeft in de hemel, Hij is het die boven alles en iedereen uitsteekt. Hij zit op de volmaakte plek, op de plaats waar iedereen jaloers op is, een plek zonder zonden en zonder pijn en verdriet. Een machtig Koninkrijk, alles is pracht en praal, wat zal het heerlijk zijn in de hemel en wat zal Jezus genieten van Zijn kinderen bij Hem.

Maar dan, Jezus gaat naar de aarde. Hij moet mens worden en afdalen naar de wereld die verziekt is door de zonde. Hij moet gaan leven tussen de mensen die niets met Hem te maken willen hebben, tussen mensen die alleen aan zichzelf denken en alleen zichzelf belangrijk vinden. Een plek van oorlog en verdriet een plek waar mensen elkaar pijn doen. Wat een contrast en wat en stap van Christus om dat te doen. Wij kunnen het ons eigenlijk niet eens indenken hoe groot het verschil is, maar het moet wel ongelooflijk groot zijn.

Dan zou Jezus nog naar de aarde kunnen komen als koning en als machtige heerser over een volk. Dat zou recht doen aan Zijn positie, maar nee Jezus komt op aarde in een stal en wordt vervolgens in een voederbak gelegd. Hij wordt gewikkeld in doeken en zijn eerste uren moet Hij in een stal doorbrengen. Wat een verschrikkelijk contrast met die prachtige hemel.

Waarom doet Jezus dit allemaal? Hij doet dit uit liefde voor Zijn Vader, maar ook uit liefde voor ons. Zijn liefde is zo ongelooflijk groot, die liefde kent geen grenzen. Kijk nog eens goed naar de situatie, zou een mens dat ooit voor een ander mens doen? Nee, die liefde van Jezus is zo ontzettend groot die is zo ontzettend breed en gaat zo intens diep, die kunnen wij niet beseffen. Ons verstand schiet alweer tekort.

Maar Christus wil ook niet dat we Zijn liefde begrijpen, Hij wil alleen dat we Zijn liefde aanvaarden. Hoe kunnen wij nu zeggen: het is echt fantastisch dat U naar de aarde komt, maar laat Uw verzoenende liefde maar zitten. Ik hoef het niet, of in ieder geval niet op dit moment. Zijn liefde is voor iedereen, ook voor jou. Aanvaard Zijn liefde elke dag en steeds weer, laat je vullen met Zijn Geest en je zult zalig zijn.

Kerst is het toonbeeld van liefde en dat mogen wij elk jaar weer vieren. Wij vieren de liefde van Christus en de liefde van God voor zondaren. Wij vieren het feest van het Licht, want ondanks de stal, de kribbe en de doeken, straalt het Goddelijke van Jezus af. Hij is Goddelijk dienend en daar mogen wij van proeven. En als we daarvan proeven mogen we het uitdelen, dan mogen jij en ik ook een licht zijn. Wij mogen elke dag Kerstfeest in ons hart vieren en elke dag dat lichtje zijn. Dat is een stukje liefde die we terug mogen geven. Het staat in schril contrast met Zijn liefde, maar Christus heeft het ons voorgedaan.

Heere Jezus, dank U dat U naar de aarde bent gekomen en dat U Zicht hebt vernederd. Wij hebben het niet verdiend, maar Uw liefde is zo groot. Daar Zijn we U dankbaar voor. Dank U Heere Jezus dat U bent gekomen en dat wij een lichtje mogen zijn in deze wereld. Laat ons dat lichtje zijn dat schittert door Uw Licht! Amen.