Een oase van rust

Een oase

Hebreeën 4:3 Wij die tot geloof gekomen zijn, gaan immers de rust binnen, zoals Hij gezegd heeft: Daarom heb Ik in Mijn toorn gezworen: Mijn rust zullen zij niet binnengaan! En dat terwijl Zijn werken al sinds de grondlegging van de wereld voltooid zijn.

Als je dagen door een woestijn loopt dan wordt je onrustig. Wij mensen hebben daar totaal geen richtingsgevoel en als we verder geen hulpmiddelen hebben lopen we alleen maar rondjes. Op een gegeven moment raakt je voedsel op en uiteindelijk ook je water. Je hebt geen hoop meer en kan niet meer normaal denken. Je wordt onrustig en raakt steeds meer in paniek. Totdat je tot je verrassing tegen een oase aanloopt. Als je daar aankomt kun je eten en drinken. Er groeien misschien vruchten en er is vocht. Je kunt daar tot rust komen, je onrust laten zakken.

Als je niet tot geloof komt, dan blijf je je hele leven rondlopen in die woestijn. Je hebt geen rust en zult nooit echte rust vinden. God heeft dat zelf gezegd: je zult mijn rust niet ingaan. Op dat moment heb je er zelf misschien helemaal geen erg in, maar toch diep van binnen is het onrustig. Waar leef je op dat moment voor? Geld, macht, reizen of misschien mannen en vrouwen? Het kan allemaal mooi zijn, maar het zal je nooit gelukkig maken. Er is maar een ding dat je rustig maakt en dat is het komen tot Christus. Hij wil die donkere plaatsen in je hart innemen en Hij wil ervoor zorgen dat je die rust ontvangt die God belooft.

De Schrijver schrijft dit stuk ook aan de gemeente om hen op te bouwen. Veel christenen zijn ook onrustig, ze maken zich druk om veel zaken die hier op aarde belangrijk zijn. Maar ze kunnen ook heel veel twijfelen aan hun geloof en zich druk maken om Bijbelse stukken. Dan krijgen we vandaag iets anders te horen. We mogen in de rust leven van Christus. Dan mag je geloven dat je Zijn kind bent en dat je bent gered. Dat komt ook alles in het perspectief te staan van Christus. Ondanks dat je elke keer weer tekort schiet en dat je soms een stuk van God vandaan leeft, je mag weten dat je toch bij Hem hoort!

Die rust heeft een mens nodig, want zonder rust draait een mens simpel gezegd door. Je kunt niet altijd onrustig blijven en met van alles en nog wat bezig zijn. Ook in het geloof voedt dat de onzekerheid en onzekerheid drijft een wig tussen jou en God. Als je niet weet of je van Hem bent kun je ook je relatie niet versterken, want is die er wel? Maar als je die relatie kunt versterken door samen met Hem te leven en je Bijbel te lezen en naar de kerk te gaan en God te zoeken in alles, dan zul je ook ervaren dat die rust een plek in je hart gaat krijgen. Wil jij ook die rust?

Die rust vind je niet in de wereld, want dat is de woestijn uit het voorbeeld. Je kunt niet af en toe even de oase inlopen en dan weer gaan dwalen in de woestijn, dan ben je niet op de juiste plek. Als je leven toch zo in elkaar steekt, dan mag je bij God komen en Hem vragen je van de wereld te verlossen. Het trekt bij iedereen, maar we moeten er niet in meegaan. Het werkt het geloof tegen en wij als kinderen van God willen toch juist dichter bij Hem leven?

Christus heeft ons de oase in laten gaan en straks mogen we voor altijd in de Eeuwige Oase zijn. Dat zal een ultieme ervaring zijn en daar zal ons de eeuwige rust worden gegeven. Rust in God, want van Hem moeten we het verwachten. Dat betekent niet op je kont zitten, maar actief met Christus aan de slag. Een heerlijke evangelie van een geweldige Verlosser! Kom bij mij allen die vermoeid en belast zijn, want Ik zal u rust geven.

Heere Jezus, laat mij dicht bij U zijn en die rust ervaren die U ons wilt schenken. Ik kan niet anders dan tot U te vluchten en wilt U mij aan de hand nemen? U bent die heerlijke God, die ook toornig is over de mensen die niets van U willen weten, maar wilt U alle harten van de mensen breken zodat ze zien dat ze bij U tot rust mogen komen. Heere God, Uw naam zij geprezen! Halleluja!