samen dienen

Exodus 17:12 De handen van Mozes werden echter zwaar; daarom namen zij een steen en legden die onder hem, zodat hij erop kon gaan zitten. Aäron en Hur ondersteunden zijn handen, de een aan de ene en de ander aan de andere kant. Zo bleven zijn handen onbeweeglijk, totdat de zon onderging.

Heb je al eens geprobeerd om met één been te trappen tijdens het fietsen en je andere been niet te gebruiken? Ik zou je willen uitdagen om dat eens te doen en te kijken hoelang je het vol houdt. Ten eerste gaat het al moeizaam om goed vooruit te komen, maar daarnaast is het zo vermoeiend dat je het niet lang uithoudt. Je hebt dus je twee benen nodig om te fietsen. Veel dingen in het leven heb je twee dingen voor nodig. Beide handen om iets groots op te tillen, twee voeten om te lopen en zo zijn er veel dingen op te noemen. Het werkt niet alleen. Zo is het ook in het geloof. We hebben elkaar nodig.

Mozes, toch wel een man die veel heeft betekend voor het volk van God. Een groot leider die volledig vertrouwde op God. Hij heeft veel moeilijke dingen doorstaan en heeft flink wat tegenstand gehad. De tekst van vandaag komt uit een oorlogsverhaal. De Israëlieten worden aangevallen door de Amalekieten en het is een zware strijd. God geeft Mozes de opdracht om boven op de heuvel zijn staf de lucht in te houden, want als hij dat deed, dan waren de Israëlieten aan de winnende hand, maar als hij zijn staf liet zakken werden de Amalekieten sterker. De strijd duurde voort en de arm van Mozes werd zwaar, hij kon het niet alleen. De grote Mozes had Aaron en Hur nodig om zijn staf in de lucht te houden. Zij ondersteunden de arm van Mozes, zodat deze niet zakte. Mozes was niet slap en was niet zonder doorzettingsvermogen, maar het was vermoeiend en zwaar om het alleen te doen. Eerst lukte het aardig, maar daarna zou het mis zijn gegaan als hij Hur en Aaron niet had. Ze hielden stand en Jozua behaalde met zijn leger de overwinning.

Dit beeld van Mozes is typerend voor ons als christenen. We kunnen het niet alleen. We hebben elkaar nodig als broers en zussen. Als kinderen van God hebben we elkaar nodig, want het is zwaar om staande te blijven in deze wereld. We moeten er voor elkaar zijn en voor elkaar klaar staan. Wij zijn niet sterker dan Mozes, zodat we het wel alleen kunnen. Misschien gaat dat wel een tijdje goed, maar uiteindelijk is het niet vol te houden. Het is net als het fietsen met één been, het gaat wel maar uiteindelijk gaat het niet. Daarom heeft God ons andere gelovigen gegeven, zodat we er voor elkaar kunnen zijn en elkaar steunen. Dat kan op verschillende manier: we kunnen elkaar onderwijzen, we kunnen elkaar (financieel) steunen, elkaar bemoedigen, elkaar opbouwen. We kunnen samen God prijzen en eren en elkaar wijzen op onze fouten. Hoe sta jij in Gods gemeente? Ben jij een hulp en steun voor je broers en zussen?

Wij hebben natuurlijk allemaal kerkmuren, ieder heeft zijn eigen gemeente. Maar als we van Christus zijn behoren we allemaal tot Zijn Gemeente. Dan zijn we allemaal broers en zussen, of we nu gereformeerd, evangelisch, katholiek, orthodox of wat ook zijn. Ieder kind van Hem behoort bij Hem en is dan jouw broer of zus. Sta je ook voor die mensen klaar? Christus kent geen van deze richtingen, Hij kent alleen Zijn kinderen en Hij wil dat je er voor elkaar zijn. Zo kunnen we Hem volgen en anderen tot Hem brengen.

Christus in je hart straalt uit naar de wereld om je heen. Je hoeft niet naar de andere kant van de wereld, maar begin in je eigen buurt. Toon iedereen de liefde die je voelt voor Christus en dus ook voor de mensen om je heen. Het heerlijke verlossingswerk van de grote Verlosser moet aan iedereen verteld worden, maar ook uitgedragen. Geloven doe je niet alleen, je bent geen Remi, geen einzelganger. Nee, geloven doen we samen.

Laten we samen God danken, groot maken, aanbidden, eer geven, prijzen en laten we leven tot Zijn eer. Dan nemen we vast een (onvolmaakt) voorproefje op de hemel. Want daar mogen we straks voor altijd SAMEN Hem dienen.